Θανάσης Γιαπιτζάκης

Το αφιέρωμα συνεχίζεται με τον κορυφαίο επιστήμονα που κατάγεται από την Φουρνή

Η αρχή του αφιερώματος γίνεται από τον Βασίλη Φθενάκη, καθηγητής της Εξελικτικής Ψυχολογίας και της Ανθρωπολογίας.

 Η Κρήτη είναι γνωστή για τις μεγάλες  γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητές της, καθώς και για την απαράμιλλη παλαιοντολογική ποικιλία

"Χαιρετίζουμε και καλοϋποδεχόμαστε το φως που μπαίνει στο σκοτεινιασμένο ακόμα μυαλό μας μέσα από τα παράθυρα των σελίδων ενός σπάνιου βιβλίου"

Όχι ένα, αλλά δύο μυθιστορήματα, μαζί, γίνονται η αφορμή για τα παρακάτω γραφόμενά μου.

Χτίζοντας εκκλησίες στον καιρό της Ενετοκρατίας

Είναι ο μόνος άγιος που πάει παντού σε όλη τη Γη, σ’ ένα μοναδικό ταξίδι αγάπης. 

Το όνομα του μεγάλου μας συγγραφέα είναι γραμμένο πια στα βιβλία της παγκόσμιας Λογοτεχνίας

Οι πρόσφυγες από θρησκευτικής πλευράς

Η Αίγινα ήταν στην καρδιά του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Πριν ογδοντατέσσερα χρόνια από τώρα, λοιπόν, έγιναν τρία διαφορετικά συμβάντα μέσα σε ένα μήνα, τον Αύγουστο του 1936.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες πολλών φυτών ήταν γνωστές στην μακρινή Αρχαιότητα. Ακόμα και στη Σημερινή Εποχή εξακολουθεί να τρέφεται μια εμπιστοσύνη στα λεγόμενα «θεραπευτικά βότανα»

  Αυτή τη στιγμή ένα από τα λίγα καράβια που έγραψαν Ιστορία είναι σε αμμουδερή ακτή της αλλοτινής αρχαίας Ιωνίας.

Στην κάτοψη αυτή φαίνεται καθαρά ότι το κανάλι δεν έχει ανοιχτεί από τους Γάλλους στη στενότερη λωρίδα γης που ενώνει τον Κόρφο με την Ελούντα

Το πολιτικό κίνητρο του Μίμη Ανδρουλάκη για τη συγγραφή του βιβλίου του "Αλλέγκρα"

Την ενημέρωση και την ενεργοποίηση του Ουγκώ για το Κρητικό Ζήτημα ανέλαβε ο Αθηναίος διπλωμάτης και ποιητής εκείνης της εποχής Αλέξανδρος Ραγκαβής. Στάλθηκε λοιπόν μια επιστολή στον Ουγκώ, που ήταν εξόριστος σε ένα βραχώδες νησί στο στενό της Μάγχης.

Ο θρύλος έλεγε ότι όποιος φτιάχνει χίλια τσούρου, θα λύσει το πρόβλημά του, όσο μεγάλο και να ’ναι. Τσούρου σημαίνει γερανοί, που συμβολίζουν εκεί τη μακροζωία και την ευτυχία.

Μια μορφή, ξεχασμένη από τους πολλούς στο πέρασμα του χρόνου, που όμως ζει μέσα στις καρδιές των αγνών Ελλήνων - και φωτίζει, με την θυσία του, το δύσβατο μονοπάτι των  ιδανικών τους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς «γεννιόμαστε δρομείς - και μάλιστα μεγάλων αποστάσεων - όμως σε σχέση με τα άλλα ζώα οι άνθρωποι είναι πολύ κακοί σπρίντερ, δηλαδή δεν έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν πραγματικά σπουδαία τελική ταχύτητα ή να πετύχουν εκρηκτική επιτάχυνση»

Γιατί βοηθάει την ξεσηκωμένη Κρήτη ο πλοίαρχος Νέμο; Είναι γιατί ο Νέμο είναι ένας βυρωνικός ήρωας, που στην Λογοτεχνία σημαίνει «ένας σκυθρωπός τύπος βασανισμένος από μια κρυφή θλίψη».

Το βιβλίο μας φέρνει να αντικρύσουμε αλήθειες χωρίς την υπαγόρευση του χριστιανικού ιερατείου και της προέκτασης των Βυζαντινών

      Η έκπληξή μου είναι πως δεν σκεφτόμαστε ότι, αν ήταν έτσι, θα μιλούσαμε για Εύρεση, όχι για Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Στο μέρος που υψώθηκε κάποτε η Σκέψη, εμείς δεν σκεφτόμαστε πιά. Άρα δεν μιλάω για θρησκευτική γιορτή μόνο.

Στο Νησί της ιστορικής πραγματικότητας, ανάμεσα σε αναφορές για κάποιους χαρακτηρισμένους ως λεπρούς χωρίς να ήταν, βρίσκουμε και τη τραγική περίπτωση των άλλων παιδιών που ήταν εκεί

Κάθε λογοτέχνης έπλασε μια δική του «Μαντάμ», άλλος ξεπεσμένη ξενοδόχα, άλλος αντάρτισσα στα πολύ κατοπινά χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.

   Έλληνας είναι να βρίσκεσαι, συνέχεια, μπροστά στο «μεγάλο Ναι και στο μεγάλο Όχι» που λέει ο Καβάφης

Μια μέρα που ο Αντώνιος Φραγκιάς Παπαδάκης είδε κάτω στο δρόμο ένα παιδί σε δύσκολη κατάσταση. Είπε αμέσως στους υπηρέτες του «πάρτε το, ντύστε το, ταΐστε το» και επειδή είδε ότι «έπαιρνε από γράμματα», το σπούδασε κιόλας. Ήταν ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης!

Η Παναγία δεν είναι πρόσωπο μακρινό και φανταστικό, όπως το ορίζουν οι ορθολογισμοί. Είναι πρόσωπο κοντινό και πραγματικό. Και δεν είναι άλλο από τη μητέρα μας.

«Ευχή ψηλά στους ουρανούς, όμορφη Αγιά Σοφιά, | να γίνεις κάποτε δικιά μας, με χρόνους – με καιρούς!...»

Πέρασε την ζωή του μελετώντας την επιδημία και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Έμοιαζε με ναυαγό, αλλά τα ναυάγια ήταν γύρω του και μέσα του.

Σαν όλες τις μεριές της γής που τυραγνίστηκαν, τυράγνισαν και ανάσκαψαν σώματα και ψυχές για να τις κάμουν Τόπο τους και να τον κατοικήσουν, παρόμοια η Σπιναλόγκα θα μείνει «κτήμα εσαεί» των εκλάμψεών μας.

Ο Αλέξανδρος είχε πρόθεση τα τελευταία του σχέδια να είναι αξεπέραστα από όλες τις γενιές που θα έρχονταν. Αν και αποσπασματικά και τυραννικά, εξακολουθούν να καταπλήσσουν τις επόμενες γενιές.

Δεν νομίζω να σας παραξένεψε ο τίτλος που έβαλα. Το αντίθετο μάλιστα, σας έκανε να χαμογελάσετε πικρά, γιατί με αυτόν τον τρόπο σας είπα ότι, τώρα μόλις, σας ομολόγησα ένα ψέμα. Όπως γίνεται στο έθιμο της Πρωταπριλιάς

Ο «Χρωστήρας» του Κόρφου, ο λαϊκός του ζωγράφος, πέρα από τους πίνακες αυτής της τριήμερης έκθεσης, έχει αφήσει έργο, σαν έργο ενός άλλου Θεόφιλου