Θανάσης Γιαπιτζάκης

Κι όμως ο χαμός της Αρλέτας τότε, στα εβδομήντα δύο της χρόνια, μπορεί να μην ήτανε τόσο θλιβερός, αφού ο θάνατος είχε γίνει «γαλάζια σεντόνια» που της θύμισαν ανάλαφρο ουρανό.

Τα πρόβατα που είχε επιτρέψει χατιρικά τότε ο νόμος, οι βοσκοί τα βάφτισαν αιγοπρόβατα. Σαν καλοί νονοί της μέρας, όχι της νύχτας. Πρόσθεσαν από μόνοι τους και τις αίγες δηλαδή.  

Πέρα από την ψυχική κι από την πνευματική του μάθηση πλάι στους χανσενικούς που είναι προφανής, ο Ζουλιέν ταξίδεψε. Όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά κυρίως μέσα του…

Καλωσορίζει τον κόσμο, λέει δυο τρεις απλές κουβέντες και μετά βάζει σ’ ένα ποτηράκι ρακή από ένα μικρό μπουκάλι και πίνει στην υγειά όλων.

Ήταν ένας διαφορετικός ήρωας, της δικιάς μας εποχής.

Και τί δεν είναι Νίκος Γκάτσος στα ελληνικά τραγούδια!  

"Τα αγριολούλουδα είναι μια μεγάλη κατηγορία του φυτικού βασιλείου και κατέχει μια σημαντική θέση στο σύνολο του φυτικού κόσμου"

"Η ηθική διαχωρίζεται από την πολιτική για την τιμή των όπλων, δηλαδή για την τιμή του εμπορίου των όπλων, όπως την αντιλαμβάνονται και ο Ανατολικός και ο Δυτικός Κόσμος στην μετά ΟΗΕ εποχή"

Η Δευτεραπριλιά είναι η Μέρα του Παιδικού Βιβλίου

 Η πρώτη γυναίκα στη ζωή του Αλέξανδρου ήταν φυσικά «η αυτού μήτηρ Ολυμπιάς», η μητέρα του Ολυμπιάδα.

Στην επέτειο των τριών ολόκληρων χρόνων από την έλευση του κορωνοιού

Δείτε τα περιεχόμενα του βιβλίου, όπως τα διαχωρίζω εγώ σύμφωνα με τις χρονικές τους περιόδους, και θα καταλάβετε αυτά που λέω.

Καταξιωμένοι από τον Λαό, είχαν και οι δυο τους, και κάτι άλλο κοινό.

Αυτές τις μέρες έφυγε από τον καμβά της σύγχρονης δημιουργικής Ελλάδας η Μαριανίνα Κριεζή, μια νεαρή κοπέλα εβδομήντα πέντε χρονών.

Οι δικοί του στίχοι στέκονται ο ένας χωριστά από τον άλλον μέσα στον ίδιο ναό της Φύσης,

«Μόνο ένα πλοίο δεν ανέχθηκε αυτή τη βαρβαρική κόλαση

«Φως, περισσότερο φως» (τα τελευταία λόγια του Γκαίτε)

Μια πολύ τραγική ιστορία που συνδέθηκε με ένα χριστουγεννιάτικο τραγουδάκι

Η μόνη αναφορά αποστροφής από τους απαίδευτους Έλληνες σήμερα για τον Σιωνισμό είναι ότι οι Εβραίοι ήσαν «οι Σταυρωτήδες του Χριστού»

«Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή…» - Διονύσιος Σολωμός

Θάνατε, δεν αισθανόμαστε μόνοι. Το φως της Θυσίας μάς παραστέκει.

Βραβευμένος ήδη για το ανθρωπιστικό έργο του από την Ακαδημία Αθηνών, επίτιμος δημότης στα μέρη του Αγίου Νικολάου και της Ελούντας που βρίσκονταν τόσο κοντά στην κόλαση της Σπιναλόγκας, έχει τιμηθεί επίσημα και από τη Βουλή των Ελλήνων

Στα ξαφνικά μας φεύγουμε. Κι εκείνο μας που μένει, δεν είναι ό,τι απέμεινε. Μα αυτό που περιμένει.

Κι όταν λέμε άνθρωπος Μίκης, δεν εννοούμε την ανθρωπιά του - αυτή που, άλλωστε, έχει διαποτίσει τις κοινωνικές προσπάθειές του και το μουσικό έργο του. Αλλά τον άνθρωπο Μίκη, που, με τη σειρά του, δεν ξέφυγε από τη μοίρα όλων των ανθρώπων, από την φθορά του χρόνου και από τον θάνατο.

Eίναι η περιπέτεια της μικρής Αντωνίας Ρουσέα - που έφυγε τελικά από τη ζωή «πλήρης ημερών» το 2005

Κανείς δεν υποψιάζεται ότι αυτός ο κεντρικός μικρός δρόμος έχει ένα όνομα μεγάλο, όσο το νησί της Κρήτης με τη μακραίωνη Ιστορία του.

Οι πρώτες προβολές αυτής της σπάνιας «ξένης ταινίας με δικό μας θέμα» είχαν γίνει ήδη στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας και στην Νέα Υόρκη τον Μάρτιο.

Τα είδη των πεύκων, όποια και να ’ναι αυτά, αγαπάν το φως, είναι ανθεκτικά στην ξηρασία, προτιμούν ασβεστολιθικά εδάφη, έχουν ύψος από τρία μέχρι ογδόντα μέτρα!

Εξακόσια χρόνια πριν, ένας από τους κυνηγούς αρχαίων πηγών, ο ουμανιστής Πότζιο Μπρατσιολίνι,ανακάλυψε το μνημειώδες ποίημα του Λουκρήτιου «Ντε Ρέρουμ Νατούρα» (Για την Φύση των Πραγμάτων) και μαζί του τη χαμένη φιλοσοφία του Επίκουρου. Από ένα αντίγραφο του ποιήματος αυτού επηρεάστηκε ο Μποτιτσ[...]

'Αν τελικά πήρε την θέση που δικαιωματικά του άξιζε με καθυστέρηση ενός ολόκληρου αιώνα, αυτό δυστυχώς δεν μας εκπλήσσει. Στην Ελλάδα, η καταξίωση είναι κάτι που συνήθως καθυστερεί ή που δεν έρχεται ποτέ στον βαθμό που της αρμόζει"

   Αυτός ο εύθυμος μικρόσωμος θεός είναι ο Παν, που έδωσε το όνομά του και σε δυο λέξεις: Στην πανίδα και στον πανικό.

Με αφορμή τα δέκα χρόνια που πέρασαν από το 2011, τότε που είχε κηρυχθεί το Διεθνές Έτος των Δασών, υπάρχει ακόμη η ευκαιρία να αναλογιστούμε και τα καμένα Χαμένα Δάση

«Ένας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους» έλεγε κάποιος κάποτε.

Πολλά ήταν τα ψέματα που είπαμε ως εδώ. Ας πούμε και μι’ αλήθεια - κι ας πάει στο καλό. Σημαία από νάυλον, υψώνουμε σημαία πλαστική. Ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει και τίποτε να βρει.

Η ιστορία του γενναίου αξιωματικού με το μαρτυρικό τέλος

"Μήγαρις έχω άλλο στον νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα" - Διονύσιος Σολωμός

Συναντώντας τώρα την Εξωστρέφεια που θέλαμε, ας πάμε και πίσω, εκεί, να συναντήσουμε και την Ευγνωμοσύνη

  Ό,τι και να συνέβη τότε, στις δικιές μας μέρες εκεί στην Αλεξάνδρεια υψώνεται ένα πελώριο μοντέρνο κτίσμα σε σχήμα γερμένου ήλιου που βγαίνει απ’ τα νερά.

  Είναι ένα άλλο είδος ποίησης. Αυτό που μας μυεί στη δημιουργία του Κόσμου.

   Ακόμα κα σήμερα είναι επίκαιρος, όπως φαίνεται σε γράμμα του σταλμένο από την Κεφαλονιά, λίγο πριν πάει στο Μεσολόγγι

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε σκλαβωμένος τον Απρίλιο του 1770 και πέθανε ελεύθερος και τιμημένος τον Φεβρουάριο του 1843 σε ηλικία 73 χρονών.

Μετά τη μέρα που είναι αφιερωμένη στα ψέματα των μεγάλων, είναι σήμερα η σειρά της μέρας των μικρών

Το ολοκαύτωμα αυτών των γενναίων θα συνοδεύεται πάντα από αίγλη και από ανέσπερο φως.

"Και τι είναι η Ποίηση, πέρα από ωραίες λέξεις ή ξεσηκωτικά νοήματα, που να έχει να μας προσφέρει κάτι; Μα, το λέει η ίδια η επιλογή της ονομασίας της. Σημαίνει δημιουργία, σημαίνει έργο"

" Μην ξεχνάτε, η Άνοιξη δεν είναι Καλοκαίρι. Δεν λέει «χαρείτε επειδή έχει καλό καιρό». Έχει μόνο μια προτροπή: «Άνοιξε»! "

Συνέχιζε, ακόμα και μέχρι που έσβησε, την παράδοση «της Φουρνής των Γραμμάτων» με τα βιβλία του «και των ανθισμένων αμυγδαλιών»

"Μια ιστορική μορφή από τα χρόνια του παλιού αλλά καλού τραγουδιού"

"Ο Παλαμάς και τα λουλούδια. Ή, τώρα, που είναι μες στη γη ( θυμίζουμε ότι πέθανε σαν σήμερα, στις 27 Φεβρουαρίου του 1943, ) τα λουλούδια και ο Παλαμάς. Ιδίως οι φρέζιες που του άρεσαν"

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος για τον καθηγητή από τις Λίμνες