Θανάσης Γιαπιτζάκης
Ανοίγοντας το αρχαίο βιβλίο του Γιώργου Αλεβίζου
"Ανάμεσα στα κτίρια και στις κολώνες του αλλοτινού καιρού τους, βάζει τη ζωντάνια ακόμα και σήμερα αυτών των ανθρώπων, που είναι λάθος να τους λέμε Αρχαίους Έλληνες αφού και στο μέλλον θα τους βρίσκουμε μπροστά μας"
/ΡΟΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
Τρεις κορυφαίοι επιστήμονες με καταγωγή από το Μεραμπέλλο
Το τρίτο μέρος του αφιερώματος για τον καθηγητή από τις Λίμνες
Οι «Άγνωστες Σελίδες» του Μιχάλη Γεροντή
"Χαιρετίζουμε και καλοϋποδεχόμαστε το φως που μπαίνει στο σκοτεινιασμένο ακόμα μυαλό μας μέσα από τα παράθυρα των σελίδων ενός σπάνιου βιβλίου"
Η Ορθοδοξία της Φουρνής σε Καθολικό έδαφος
Χτίζοντας εκκλησίες στον καιρό της Ενετοκρατίας
Ο Θεός μας, αυτός ο ξένος
Οι πρόσφυγες από θρησκευτικής πλευράς
Το Αρκάδι του Βίκτωρα Ουγκώ
Την ενημέρωση και την ενεργοποίηση του Ουγκώ για το Κρητικό Ζήτημα ανέλαβε ο Αθηναίος διπλωμάτης και ποιητής εκείνης της εποχής Αλέξανδρος Ραγκαβής. Στάλθηκε λοιπόν μια επιστολή στον Ουγκώ, που ήταν εξόριστος σε ένα βραχώδες νησί στο στενό της Μάγχης.
Αυτός που έτρεχε πολύ
Σύμφωνα με τους ειδικούς «γεννιόμαστε δρομείς - και μάλιστα μεγάλων αποστάσεων - όμως σε σχέση με τα άλλα ζώα οι άνθρωποι είναι πολύ κακοί σπρίντερ, δηλαδή δεν έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν πραγματικά σπουδαία τελική ταχύτητα ή να πετύχουν εκρηκτική επιτάχυνση»
Όταν ο «Ναυτίλος» του κάπταιν Νέμο βοήθησε τους Κρητικούς
Γιατί βοηθάει την ξεσηκωμένη Κρήτη ο πλοίαρχος Νέμο; Είναι γιατί ο Νέμο είναι ένας βυρωνικός ήρωας, που στην Λογοτεχνία σημαίνει «ένας σκυθρωπός τύπος βασανισμένος από μια κρυφή θλίψη».
Η Ύψωση και όχι η Εύρεση του Τιμίου Σταυρού
Η έκπληξή μου είναι πως δεν σκεφτόμαστε ότι, αν ήταν έτσι, θα μιλούσαμε για Εύρεση, όχι για Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Στο μέρος που υψώθηκε κάποτε η Σκέψη, εμείς δεν σκεφτόμαστε πιά. Άρα δεν μιλάω για θρησκευτική γιορτή μόνο.
Τα παιδιά της Σπιναλόγκας
Στο Νησί της ιστορικής πραγματικότητας, ανάμεσα σε αναφορές για κάποιους χαρακτηρισμένους ως λεπρούς χωρίς να ήταν, βρίσκουμε και τη τραγική περίπτωση των άλλων παιδιών που ήταν εκεί
Η ζωή του Αντωνίου Φραγκιά Παπαδάκη σαν παραμύθι
Μια μέρα που ο Αντώνιος Φραγκιάς Παπαδάκης είδε κάτω στο δρόμο ένα παιδί σε δύσκολη κατάσταση. Είπε αμέσως στους υπηρέτες του «πάρτε το, ντύστε το, ταΐστε το» και επειδή είδε ότι «έπαιρνε από γράμματα», το σπούδασε κιόλας. Ήταν ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης!
Η Μέρα της Παναγίας
Η Παναγία δεν είναι πρόσωπο μακρινό και φανταστικό, όπως το ορίζουν οι ορθολογισμοί. Είναι πρόσωπο κοντινό και πραγματικό. Και δεν είναι άλλο από τη μητέρα μας.
Μωρίς Μπορν, γεννημένος νωρίς
Πέρασε την ζωή του μελετώντας την επιδημία και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Έμοιαζε με ναυαγό, αλλά τα ναυάγια ήταν γύρω του και μέσα του.
Η Σπιναλόγκα σαν Απέναντι και Μέσα μας
Σαν όλες τις μεριές της γής που τυραγνίστηκαν, τυράγνισαν και ανάσκαψαν σώματα και ψυχές για να τις κάμουν Τόπο τους και να τον κατοικήσουν, παρόμοια η Σπιναλόγκα θα μείνει «κτήμα εσαεί» των εκλάμψεών μας.
Τι θα έκανε αν δεν πέθαινε ο Αλέξανδρος
Ο Αλέξανδρος είχε πρόθεση τα τελευταία του σχέδια να είναι αξεπέραστα από όλες τις γενιές που θα έρχονταν. Αν και αποσπασματικά και τυραννικά, εξακολουθούν να καταπλήσσουν τις επόμενες γενιές.
Η Πρωτομαγιά σαν Πρωταπριλιά
Δεν νομίζω να σας παραξένεψε ο τίτλος που έβαλα. Το αντίθετο μάλιστα, σας έκανε να χαμογελάσετε πικρά, γιατί με αυτόν τον τρόπο σας είπα ότι, τώρα μόλις, σας ομολόγησα ένα ψέμα. Όπως γίνεται στο έθιμο της Πρωταπριλιάς