Η αθλητική παιδεία είναι το ζητούμενο
"Οι επιτυχίες έρχονται, εμείς μπορούμε να τις διαχειριστούμε;"
/ΡΟΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ
Δεν είναι σκουπίδια, είναι γνώση!
"Τα βιβλία που διαβάστηκαν χαρίζονται σε βιβλιοθήκες, σε συνανθρώπους που δεν έχουν δυνατότητα να τ' αγοράσουν, σε φυλακές ή σε γηροκομεία, σε δομές παιδιών ή ενηλίκων, σε δομές μεταναστών ..."
Leading by example (που λέμε και στην κάτω Μεσαρά)
"Μεταξύ λόγων και πράξεων υπάρχει ένα χάσμα αγεφύρωτο"...
Από τη θλιβερή πραγματικότητα, στη ζωή
"Δυνητικά, είμαστε όλοι δωρητές αλλά και λήπτες"
Τί θέλουμε τελικά;
Όλοι ζητούν τη φύτευση εδώδιμων φυτών, αλλά όλοι έχουν αντιρρήσεις για κάποιους λόγους.
Ρέτσος: Από τον τουρισμό περνάει και φέτος η διαμόρφωση του ΑΕΠ
Αυτή την περίοδο ο ΣΕΤΕ παρουσιάζει σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού
Για Πούλιτζερ!
Είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως, αντικοινωνικοί και αντιρρησίες.
Αλλοπρόσαλλες καταστάσεις!
Νόημα: αυτή ιστορία δεν έχει νόημα. Είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε τώρα
Συνομωσίας το ανάγνωσμα
Προσωπικά είμαι αισιόδοξος. Η λύση είναι κοντά.
Ένα μαξιλαράκι βρε παιδιά!
«Τόνους σκουπιδιών στις παραλίες», «αμέτρητες ποσότητες σκουπιδιών σε πάρκα και πλατείες», «πλημμύρισαν σκουπίδια οι ακτές», «μάσκες και γάντια κολυμπούν στις θάλασσες αντί για ψάρια»!!
Είχε και θετικά η πανδημία!
Άλλοι λένε έτσι, άλλοι αλλιώς. Ένα είναι σίγουρο. Πως η πανδημία, δεν είχε μόνο αρνητικές επιπτώσεις.
Ο δράκος της ασφάλτου διψά
Θεωρούμαστε τυχεροί, αν σε μια διαδρομή δεν είμαστε εμείς, εσείς, εγώ, ένα από τα αθώα θύματα του ακήρυκτου αυτού πολέμου που αποδεκατίζει τις νέες γενιές.
Είναι η κλιματική αλλαγή ηλίθιε!
Τώρα φαίνεται περίτρανα και η γύμνια. Των έργων, των υποδομών, των υπηρεσιών, των σχεδιασμών, των ψηφοθηρικών αποφάσεων, των κολλητών, των κουμπάρων, των κομματικών ρουσφετιών, των αποφάσεων.
Μαγκιά ή αναίδεια;
Σταμάτα να απαιτείς για την επιβολή του νόμου, φέρνοντας ως παράδειγμα τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αρκεί αυτή να μην λειτουργεί εις βάρος σου.
Υποκριτές!
Πάντα αναρωτιόμαστε «τι κάνει το κράτος» αρκεί να μην αφορά δικές μας πράξεις και παραλήψεις, παρατυπίες, παρανομίες, καταπατήσεις...
Μόνο εμείς φταίμε, κανείς άλλος!
Κάθε λύτη, τρεις ημέρες!
Περί καθαριότητος και λοιπών αρετών!
Το στοίχημα είναι μεγάλο. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά, έλεγαν κάποτε. Μόνο που, με τη συμπεριφορά μας τη χάσαμε ολάκερη!
Τουριστική πολιτική. Αλήθεια, ποιος (δεν) ασκεί;
Πιστέψτε με, δεν ενδιαφέρει τον ταξιδιώτη, αν οι υπηρεσίες δεν είναι πλήρως στελεχωμένες ή αν υπολειτουργούν.
Διστάζω, συγγνώμη !
Δυστυχώς υπάρχουν πολλές "Μάνδρες" και πολλά "Μάτια" σε όλη τη χώρα, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να δώσουν ανάλογες τραγωδίες.
Υπάρχουν άνθρωποι...
Η ζωή τους έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, κάποιες διαφορές από αυτή των περισσοτέρων
Τόση γνώση, στα σκουπίδια !
Τόσο δύσκολο ήταν να τα δώσουν σε ένα ίδρυμα;
Καλό ύπνο Γιάννη!
Ονειρέψου ότι βρήκες δουλειά, κάπου, με κάποιες αποδοχές που θα φτάνουν να ζήσεις εσύ και η οικογένειά σου
Φανταστικέ τροχονόμε, please!
Η χρήση κράνους ή ζώνης ασφαλείας γίνεται για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων που αφορούν τη σωματική μου ακεραιότητα και όχι την αποφυγή προστίμων.
Σκέψου, επιτέλους!
Η μαγκιά βρίσκεται στη ζωή, όχι στο πόκερ με σημαδεμένα χαρτιά.
Βιομηχανική ανάπτυξη και εγκατάλειψη
Σκέψεις μετά την απόφαση του ΚΑΣ για την παραχώρηση των Ενετικών τειχών στο Δήμο Ηρακλείου
Αρκούν μόνο τα εκθέματα;
Ο χώρος οφείλει να προδιαθέτει τον επισκέπτη, θετικά, πριν την είσοδό του στο μουσείο, αφαιρώντας από την «εικόνα» την απαράδεκτη κατάσταση πέριξ του κτηρίου.
Ραβασάκια στην πέτρα
Καθημερινοί βανδαλισμοί συνθέτουν την κουλτούρα του νεοέλληνα. Αυτού, που οι αξίες αποτιμώνται στα ακριβά αυτοκίνητα, βίλες, εξοχικά, ταξίδια, γούστα, χρήματα! Η κουλτούρα του «ωχαδερφιστή». Η κουλτούρα «της πάρτης μας», της αρπαχτής, της λαμογιάς, της κομπίνας που ο Έλληνας έγινε συνώνυμο (δυστυχώς[...]
Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως!
...οδηγούμε, λες και είμαστε αθάνατοι. Αν συμβεί κάτι θα αφορά κάποιον άλλον, όχι εμάς, όχι το παιδί μας, όχι κάποιον δικό μας. Κάποιον άλλον, μια «απλή» ψυχρή είδηση, κάτι που θα μας λυπήσει αλλά δεν θα μας ταρακουνήσει.