ΑΠΟΨΕΙΣ
Δεν είναι σκουπίδια, είναι γνώση!
"Τα βιβλία που διαβάστηκαν χαρίζονται σε βιβλιοθήκες, σε συνανθρώπους που δεν έχουν δυνατότητα να τ' αγοράσουν, σε φυλακές ή σε γηροκομεία, σε δομές παιδιών ή ενηλίκων, σε δομές μεταναστών ..."
Του Δημοσθένη Μαράκη
Δεν πετάμε τα βιβλία!
Τα βιβλία είναι ζωντανοί οργανισμοί, κρύβουν μέσα τους την ψυχή του συγγραφέα, τον μόχθο του ερευνητή, το αίμα των ηρώων και των αγίων, τη φαντασία του μυθιστοριογράφου, τις ιδέες και τις αξίες των οραματιστών, τους στίχους των άδοξων ποιητών που τα ποιήματά τους δεν διαβάστηκαν ποτέ. Όλων αυτών που, σε κατάσταση νοητικής διέγερσης, αποτύπωσαν σκέψεις και βιώματα, ικανά να αλλάξουν τρόπο σκέψης και δράσης επόμενων γενεών.
Κάποια βιβλία ξεμένουν στο ράφι, περιμένουν σκονισμένα, αραχνιασμένα, με τα εξώφυλλα ξεθωριασμένα, με κιτρινισμένα φύλλα, τρέμουν μήπως πια ξεπέσουν στα σκουπίδια. Τα βιβλία δεν είναι σκουπίδια. Το βιβλία δεν γράφτηκαν για να σκονίζονται στη βιβλιοθήκη, γράφτηκαν για να μεταδίδουν γνώση, για να παράγουν πολιτισμό. Η υφή, το άρωμα, το χρώμα, ακόμα ακόμα και η γραμματοσειρά, η διάταξη των παραγράφων, των ενοτήτων, των κεφαλαίων, η αισθητική και καλλιτεχνική επιμέλεια του εξωφύλλου, διεγείρουν τις αισθήσεις και ξεκλειδώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Τα βιβλία που διαβάστηκαν χαρίζονται σε βιβλιοθήκες, σε συνανθρώπους που δεν έχουν δυνατότητα να τ' αγοράσουν, σε φυλακές ή σε γηροκομεία, σε δομές παιδιών ή ενηλίκων, σε δομές μεταναστών. Και έχουν τόσο "ανομοιογενές κοινό" αυτοί οι χώροι, ώστε κάθε είδους βιβλίο να είναι πολύτιμο. Εξάλλου, όλοι έχουν δικαίωμα στη μόρφωση και στη γνώση, είτε έχουν τη δυνατότητα είτε όχι. Η "παρέμβαση" του δωρητή, μετατρέπει την πράξη σε θεάρεστο έργο αλληλεγγύης.
Κάποτε κάποτε, με ένα συμβολικό τίμημα διατίθενται μεταχειρισμένα στο διαδίκτυο σε "βιβλιοφάγους" που ενδιαφέρονται, με την υποσημείωση, να διατηρήσουν ζωντανό τον κύκλο διάδοσης ιδεών.
Τα βιβλία "ξεχνιούνται" σ' ένα τραπέζι εστιατορίου, σ' ένα συρτάρι ξενοδοχείου, στο κάθισμα του λεωφορείου για να τα βρει κάποιος περίεργος που ίσως να του κερδίσουν τη συμπάθεια. Ή ίσως ακόμη να ενεργοποιήσουν κάποιες λειτουργίες, τη λειτουργία της γνώσης, της κριτικής σκέψης, της πολιτιστικής ανάτασης.
Προσωπικά πιστεύω ότι, ένα δωρηθέν από προσωπική βιβλιοθήκη βιβλίο, αποτελεί μια από τις καλύτερες προσφορές γνώσης. Εμπεριέχει την προσωπική επιλογή, τα πιστεύω και τις επιθυμίες του αναγνώστη, όπως και την διάδοση αυτών. Και ως τέτοια "αγαθά" πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Τα βιβλία αλλάζουν χέρια.
Πρέπει να αλλάζουν χέρια.
Απελευθέρωσέ τα.
Μην τα πετάξεις στα σκουπίδια. Δώρισε τα!
ΥΓ η φωτογραφία προέρχεται από το διαδίκτυο. Αποτέλεσε έναυσμα για συζήτηση περί διάδοσης βιβλιοφιλίας και φιλαναγνωσίας σε δημοτικά σχολεία της πόλης μας. Οι απαντήσεις και τα σχόλια δε των μικρών μαθητών, φωτεινές ενδείξεις για αλλαγή νοοτροπίας.
Κεντρική φωτογραφία από beso_q via vista.create