Γιατί ζητούν αποστρατικοποίηση των νησιών του Αν. Αιγαίου οι Τούρκοι;

Του Δρ Γιώργου Κορναράκη 

Το πνεύμα μου είναι δύστροπο και η δυσκολία μου, όπως εξάλλου και για πολλούς άλλους ανθρώπους, είναι να το εξομολογηθώ. Συχνά πηγαίνει στο κακό ή άλλες φορές προσπαθεί να «διαβάσει» το είναι κάτω από το φαίνεσθαι.  Ο Θεός όμως μου έδωσε την ικανότητα, την ελευθεροστομία θα έλεγα, να μπορώ να εκφράζομαι και, αν μπορώ, να οδηγώ τους συνανθρώπους μου σε μια συμμετοχική διαδικασία σκέψης, γι αυτά που ενδεχόμενα θα συναντήσουμε στο μέλλον. Ιδίως αυτά που προέρχονται από τους ανατολικούς γείτονές μας, καθώς ως «αρπακτικός λαός» που είναι, συνεχώς προσανατολίζονται σε βάρος των συνόρων των γειτονικών λαών, εφευρίσκοντας κάθε φορά και νέα μοντέλα διεκδικήσεων.

Απευθύνομαι λοιπόν τόσο στη νόηση όσο και το συναίσθημα των συμπολιτών μου, επιζητώντας όχι μόνο την πληροφόρηση, αλλά και την εθνική συγκίνησή τους. Ωστόσο, πριν από κάθε τι είναι ανάγκη να στρέψουμε την προσοχή μας πάνω στα «κουσούρια» του γένους μας, αυτά που μας «τρώνε» χιλιάδες χρόνια και αν μπορούμε να τα ξεριζώσουμε. Δεν είναι λίγο να μην μπορείς να παραδεχτείς την αξία του «κοινωνικού σου συντρόφου» ή να μην μπορείς να αποβάλεις τη «ραστώνη σου» και να περιμένεις ο άλλος να ενεργήσει για σένα, ωσάν το ίδιο το άτομο να είναι άμοιρο ευθυνών. Λες και η αποχαύνωσή μας από την εικονική πραγματικότητα, που έχει επιτευχθεί μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία, μας οδηγεί σε ένα σύγχρονο Καιάδα και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει αν υπάρχει κάτι να μας σταματήσει στο χείλος του βαράθρου. Αυτή ακριβώς η αποχαύνωση έχει μπει βαθιά στο είναι μας, και εγκαταλείπουμε τον δίπλα χωρίς να γινόμαστε αλληλέγγυοι του, στην κάθε μάχη και όχι μόνο την πολεμική, αλλά όπως ήδη αναφέρθηκε δεν προσδοκούμε να αγωνιστεί ο άλλος για μας, καθώς όλη μας η ζωή είναι «ένας πόλεμος» και ο καθένας φροντίζει εαυτόν. Ούτε όμως επιζητούμε να παραδώσουμε την πατρίδα στους επόμενους μικρότερη ή αδύναμη, αλλά βεβαίως μεγαλύτερη και ισχυρότερη. Για να γίνει  αυτό δεν είναι ανάγκη να έχουμε υπακοή ή υποταγή στους άρχοντες, αλλά στους νόμους που επέτρεψαν να εκλεγούν και αυτοί οι ίδιοι οι άρχοντες.

Βέβαια οι λαοί δεν έχουν σταθερά ιδανικά και εύκολα πείθονται και ακολουθούν τους δημαγωγούς τους, παρά κρατάνε σταθερά τα πιστεύω τους. Αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει έντονα στην ανατολική γειτονιά της χώρας μας εδώ και μια εικοσαετία. Η ανάληψη της εξουσίας για μια εικοσαετία από ένα ηγέτη οδήγησε το λαό του σε τυφλή υπακοή και παρά τα προβλήματα με τους γειτονικούς λαούς και τους «παγκόσμιους παίχτες», οι υπήκοοί του τον έχουν θεοποιήσει, ως ένα νέο Σουλτάνο. Τούτο γιατί υπόσχεται μεγαλύτερο και ισχυρότερο κράτος, άρα και μελλοντική ευημερία των πολιτών. Πουλάει όνειρα και ελπίδα κερδίζοντας εμπιστοσύνη. Στο πλαίσιο που δεν ενοχλεί κανένα αυτό είναι θεμιτό και όμορφο για κάθε ηγέτη, είναι όμως δημαγωγικό όταν πουλάει τα παραπάνω, υποθηκεύοντας ξένα εδάφη. Έμμεσα τους οδηγεί να αγωνιστούν για να τα κατακτήσουν. Μια τεχνική βασισμένη αιώνες πίσω. Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητο να οδηγηθούμε σε σκέψεις για το ποιές είναι οι προοπτικές που δημιουργεί τόσο στο λαό του όσο και για τους άλλους.

Καταρχάς προσπαθεί να δικαιολογήσει επιθετικές ενέργειες με πράξεις άμυνας! Εισέβαλε στη Συρία και το Ιράκ γιατί δήθεν υπάρχουν τρομοκράτες που είναι επικίνδυνοι για το τουρκικό κράτος. Είναι οι Κούρδοι, που επιζητεί την εξόντωσή τους για να μην γίνει κουρδικό κράτος. Πήγε πολέμησε εξόντωσε αλλά έμεινε εκεί δεν γύρισε! Όπως ακριβώς έκαναν και στην Κύπρο το 1974. Δημιουργεί τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» για να εγκαταστήσει στα κράτη της Μεσογείου φίλα προσκείμενους στην Τουρκία ηγέτες με σκοπό την ανασύσταση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επεμβαίνει σε πολέμους ομοδόξων του (Αζερμπαϊτζάν) εναντίον ετεροδόξων (Αρμενίων). Δημιουργεί ψεύτικα μνημόνια επέκτασης (με Λιβύη) δημιουργώντας την «Γαλάζια Πατρίδα». Εφαρμόζει ένα παλαιό ισλαμικό νόμο του ψέματος την «Τακίγια», που σημαίνει «σοφή περίσκεψη» ή «απόκρυψη», αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει εξαπάτηση. Δηλαδή επιτρέπεται για να νικήσουν να λένε ψέματα και να εξαπατούν, να δολοφονούν, να αποκεφαλίζουν, να γδέρνουν ζωντανούς ανθρώπους, να κάνουν τρομοκρατικές ενέργειες, να βιάζουν, να πουλούν γυναίκες σε σκλαβοπάζαρα, ωσάν η ζωή ενός ανθρώπου να είναι ευτελούς αξίας. Στη νεότερη ορολογία η Τακίγια ταυτίζεται με την προπαγάνδα.

Τελευταία οι Οθωμανοί Τούρκοι έχουν επιδοθεί σε προπαγάνδα τόσο σε βάρος της Κύπρου όσο και σε βάρος της Ελλάδος με σκοπό να σφετεριστούν εδάφη και πλούτο. Για την Κύπρο διαπίστωσαν ότι τους ήταν εύκολο να την καταλάβουν μετά την αποστρατικοποίηση που έγινε στο νησί το 1967, όταν η Χούντα απερίσκεπτα απέσυρε τη Ελληνική μεραρχία. Έτσι και τώρα ζητούν τον αφοπλισμό των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, γιατί στο μυαλό τους βρίσκεται η κατάκτησή τους. Διδάχτηκαν από το παράδειγμα της Κύπρου και θέλουν να δημιουργήσουν ίδιες συνθήκες για να τα καταλάβουν. Αλλά τώρα έχουν γνώση οι φύλακες.

Έτσι έχουν επιδοθεί σε ένα ορυμαγδό φωνασκιών τόσο μέσω αξιωματούχων όσο και μέσων ενημέρωσης για αφοπλισμό των νησιών. Μάλιστα στην προσπάθειά τους ποιος αξιωματούχος θα τα πει πρώτος έχουν πέσει σε δυο μεγάλες αντιφάσεις που αυτό και μόνο καταδεικνύει τις προθέσεις τους. Ο πολύς κ. Σινιρίογλου έστειλε επιστολή στον ΟΗΕ (προφανώς κατ εντολή του προέδρου του) στις 13 Ιουλίου 2021 υποστηρίζοντας ότι: «Η Ελλάδα παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες με τη στρατικοποίηση των νησιών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και ότι με την πράξη αυτή απειλεί την ασφάλεια της Τουρκίας».

Τα νησιά, συνεχίζει είναι πάρα πολύ κοντά στην Τουρκία και το γεγονός ότι κάποια από αυτά στρατικοποιούνται, αποτελεί απειλή για την Τουρκία και για αυτό το λόγο πρέπει να αποστρατηκοποιηθούν, σε διαφορετική περίπτωση  η Ελλάδα δεν θα μπορεί να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Στην επιστολή αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι "μια σύντομη ματιά στον χάρτη αρκεί για να δείξει τη σημασία που έχουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για την ασφάλεια της ηπειρωτικής Ανατολίας, τα οποία βρίσκονται σε απόσταση λίγων μιλίων από την αρχή.

Την απειλή της ασφάλειας που επικαλούνταν με τους Κούρδους για να εισβάλει στη Συρία και Ιράκ. Βεβαίως η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στο κόσμο που ζητεί αποστρατικοποίηση εδαφών ενός άλλου κράτους. Αλλά οι συνθήκες τόσο για τα νησιά του Αιγαίου, όσο και τα Δωδεκάνησα περιγράφονται στη σελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και μπορεί να πληροφορηθεί ο καθείς, ακόμα και οι Τούρκοι. Η Τουρκία διαμαρτύρεται για τη στρατιωτικοποίηση των νησιών, ενώ η ίδια έχει παρατάξει απέναντι από αυτά τα νησιά τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου. Τι άραγε θέλουν και έχουν προβεί σε αυτό το σχεδιασμό των δυνάμεων τους; Μα και ο αδαής το καταλαβαίνει. Επομένως αμυνόμαστε του πατρίου εδάφους, ποτέ από το χρέος μη κινούντες. Στην συνέντευξη του ο Τσαβούσογλου είπε: «Τι ήταν αυτό»? Βλέπουν [οι Έλληνες] απειλή από την Τουρκία και γι’ αυτό την παραβίασαν [την διάταξη αποστρατικοποίησης]. Υπάρχει κάποια τέτοια διάταξη [εξοπλισμός των νησιών σε περίπτωση απειλής] στη συνθήκη; Οχι! Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μια απειλή [από την Τουρκία]. Θα νόμιζες ότι θα μπορούσες να αποτρέψεις αυτή την απειλή με λίγους στρατιώτες και όπλα που βάζεις στα νησιά ;» Από την άλλη πλευρά όμως ισχυρίζονται ότι αυτοί οι λίγοι στρατιώτες των νησιών είναι απειλή για την Τουρκία. Συνεπώς άλλα ισχυρίζονται οι μεν, άλλα οι δε! Ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν ακόμα αν πράγματι οι στρατιώτες των νησιών είναι απειλή για την Τουρκία ή είναι πολύ εύκολος στόχος για τις ένοπλες τους δυνάμεις! Ενώ έχουν αυτή την «τρικυμία εν κρανίω» πως μπορεί να τους πάρει κανείς στα σοβαρά; Έτσι τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Άγγλοι, αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη διατράνωσαν ότι: Στέιτ Ντιπάρτμεντ ξεκαθάρισε ότι «η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται. Η κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτά τα νησιά δεν αμφισβητείται», το Foreign Office ανέφερε σε γραπτή δήλωση προς το ΣΚΑΪ: «Δε θεωρούμε την κυριαρχία ελληνικών νησιών να είναι υπό αμφισβήτηση». Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο απάντησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δια στόματος του εκπροσώπου Τύπου για θέματα εξωτερικών υποθέσεων, Πίτερ Στάνο. «Η κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτά τα νησιά είναι αδιαμφισβήτητη. Η Τουρκία θα πρέπει να το σεβαστεί, να απέχει από προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες ως προς αυτό, να δεσμευτεί απερίφραστα σε σχέσεις καλής γειτονίας και να εργαστεί για την ειρηνική επίλυση τυχόν διαφορών. Οι διεθνείς συμφωνίες πρέπει να γίνονται σεβαστές». Τελειώνοντας θα ήθελα να σημειώσω ότι συνεχίζουμε τα ΜοΕ (=μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης) αλλά αν και έχουν περάσει 62 γύροι καμία ουσιαστική πρόοδος δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει γιατί δεν θέλει η Τουρκία, επειδή εφαρμόζει τη Χουνατμπίγια. Η Χουανταμπίγια είναι μια ισλαμική αρχή εξαπάτησης του εχθρού που εισήγαγε ο Μωάμεθ. Από τη Μεδίνα λήστευε τα καραβάνια της Μέκκας αλλά όταν αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να νικήσει στην πόλη Χουανταμπίγια, υπέγραψε συνθήκη 10 ετών μαζί τους! Χρησιμοποίησε τη συνθήκη αυτή για να δυναμώσει το στρατό του και να τον εξοπλίσει! Αφού πέρασε αυτό το διάστημα επιτέθηκε ξαφνικά στη Μέκκα και την κατέλαβε! Αυτό εννοούν οι Τούρκοι όταν λένε θα έρθουμε μια νύχτα. Αυτό ακριβώς είναι ως αρχή και κανόνας στο Ισλάμ. Αποκοίμιση του αντιπάλου και επίθεση. Ο Αττίλας 2 στηρίχτηκε σε αυτό. Έτσι κάνουν και οι Τούρκοι! Καθυστερούν, δεν συμφωνούν, προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο για να δυναμώσουν και αφού αισθανθούν δυνατοί να εξαπολύσουν την επίθεσή τους. Θέλουν να βαδίζουν εκ του ασφαλούς γιατί δεν θέλουν να χάνουν. Παίζουμε λοιπόν και εμείς αυτό το παιχνίδι για να μη βρουν ευκαιρία να μας κατηγορήσουν στη διεθνή κοινότητα. Αλλά ότι κι αν συμβαίνει δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι: «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης».