ΚΡΗΤΗ
Παγκόσμια Ημέρα για Άτομα με Αναπηρία: Ο Στέλιος και ο Νίκος περιγράφουν την καθημερινότητα των ατόμων με κινητικές δυσκολίες
Πώς είναι η ζωή για άτομα με κινητικές δυσκολίες στο Ηράκλειο; Τι μπορούμε να αλλάξουμε στην καθημερινότητα μας για ένα καλύτερο σήμερα προς όλους - Οι Νίκος Μαυροματάκης και Στέλιος Βισκαδουράκης εξηγούν
Η 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία, με τον ΟΗΕ να δεσμεύεται για τη μείωση της ανισότητας και την προώθηση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ένταξης όλων, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες.
Στην πράξη όμως, σε τι στάδιο βρισκόμαστε;
Επικοινωνήσαμε με τον Στέλιο Βισκαδουράκη και τον Νίκο Μαυροματάκη, δυο ενεργούς πολίτες με κινητικές δυσκολίες, προκειμένου να μας μιλήσουν για τα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αλλά και το τι μπορούμε να κάνουμε για να έρθουμε πιο κοντά στην ισότητα. Μικρές, καθημερινές πράξεις που στην πραγματικότητα είναι τεράστιες ενδείξεις δημοκρατίας και ισότητας.
Ο κος Μαυροματάκης έφερε την αλλαγή με τη βοήθεια και τη στήριξη των συνεργατών του καταφέρνοντας- μετά από εποικοδομητικό διάλογο και συνεργασία, όπως τονίζει- μετά τον διορισμό του στην ΑΑΔΕ, να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στον χώρο εργασίας του.
Αυτό στο οποίο εστιάζει ο ίδιος, είναι η ανάγκη και το δικαίωμα που έχει ένα άτομο με αναπηρία να είναι ενεργό και ισότιμο μέλος της κοινωνίας, να έχει δηλαδή πρόσβαση όχι μόνο στις υποδομές αλλά και στην εργασία και την εκπαίδευση.
Μια εξαιρετικά βοηθητική δράση σε αυτό είναι ο «προσωπικός βοηθός», ένα εγχείρημα που εάν λειτουργήσει θα πρέπει να γίνει με ποιότητα και με κίνητρα, μας εξηγεί.
Είναι σημαντικό ένα αρτιμελές άτομο να συνεργάζεται με ένα άτομο με ανάγκες, κι όταν γίνεται αυτό θα πρέπει να πληρώνεται αναλόγως και να έχει κίνητρα προκειμένου να θελήσει να ασχοληθεί με αυτό, αλλά να μην το κάνει εργαλειακά.
«Για να γίνει ποιοτικά αυτό το λειτούργημα, του προσωπικού βοηθού, είναι σημαντικό να κατοχυρωθεί και να γίνει παραϊατρικό επάγγελμα, να παρέχεται ειδική εκπαίδευση προκειμένου να υπάρχει η κατάλληλη γνώση και αντίληψη για εκείνο το άτομο που θα το εξασκεί» μας εξηγεί.
Ένας ακόμα τρόπος για τη διασφάλιση της ανεξάρτητης διαβίωσης είναι το «SeaAccess: πρόγραμμα βελτίωσης και τροποποίησης της προσβασιμότητας».
Σκοπός της Δράσης αυτής είναι να γίνουν προσβάσιμες οι ελληνικές παραλίες και να αποκτήσουν εγκαταστάσεις αναψυχής που θα επιτρέπουν την απόλαυση της παραλίας και της θάλασσας σε όλους. Μέσω αυτού χρηματοδοτούνται μηχανισμοί πρόσβασης στη θάλασσα SeaAccess και λυόμενες κατασκευές παραλίας για την εξυπηρέτηση των Ατόμων με Αναπηρία. Κι αυτό γίνεται γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στις διακοπές. Επιπλέον, όπως μας εξηγεί, θα πρέπει να ακολουθείται η λογική πως σε επίσημη καταμέτρηση του πληθυσμού, στο σύνολο του το 10% είναι άτομα με δυσκολία κινητικότητας. Επομένως οι χώροι φιλοξενίας, για παράδειγμα στα ξενοδοχεία, να ακολουθούν αυτά τα στατιστικά.
Το 78% των ΑΜΕΑ μειώνει βασικά αγαθά για να καλύψει τις ανάγκες υγείας!
"Επιχείρηση" ψώνια: Είναι προσβάσιμα τα εμπορικά καταστήματα και τα καταστήματα εστίασης;
Σε μια γρήγορη βόλτα που κάναμε στους δρόμους του Ηρακλείου δεν ήταν δύσκολο να αντιληφθούμε πως ... όχι! Όσον αφορά στα εμπορικά καταστήματα, στην πλειονότητά τους είναι δυσπρόσιτα, με τη δυνατότητα να μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί πλήρως ένα άτομο με κινητικά προβλήματα να είναι σχεδόν απίθανη. Επιπλέον, πολλές φορές η έλλειψη ενσυναίσθησης και ευαισθητοποίησης είναι κάτι που δυσκολεύει πολύ την κατάσταση- παραδείγματος χάρην, ενώ υπάρχει δοκιμαστήριο για ΑμεΑ, είναι κατειλημμένο από αρτιμελή άτομα που απλά… δεν έχουν την υπομονή να περιμένουν να αδειάσει κάποιο άλλο.
Ακόμη, τα καταστήματα εστίασης, εμφανίζουν επίσης μεγάλη αδυναμία προσαρμοστικότητας σε αυτό, με πολλά να μην διαθέτουν ράμπα για την είσοδο αμαξιδίων στο χώρο τους.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα προσβασιμότητας, όπως περιγράφει ο κος Μαυτοματάκης, είναι η Ιεράπετρα. Η Ιεράπετρα αποτελεί παράδειγμα, καθώς πληροί τις οδηγίες για την κλίση που πρέπει να έχουν οι ράμπες, είναι μια πόλη "φλατ" και φιλική προς τα Άτομα με Αναπηρία. Φυσικά, για να γίνει αυτό πραγματικότητα υπήρξαν άνθρωποι που είχαν γνώση στο πως θα γίνει και τι.
Όσον αφορά στην απασχόληση και τις κινητικές δυσκολίες, φαίνεται πως είναι μεγάλο το χάσμα που πρέπει να καλυφθεί, καθώς δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, κάτι το οποίο προκειμένου να αντιμετωπιστεί θα πρέπει να υπάρξει σύμπραξη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
Θα πρέπει να μας καθοδηγεί η σκέψη πως ένα άτομα με προβλήματα κινητικότητας δεν είναι ένα λιγότερο ικανό άτομο. Όλα λοιπόν, ξεκινούν από την ανεξάρτητη διαβίωση και ακολουθεί η δημιουργική απασχόληση.
«Δεν είμαστε ήρωες, είμαστε ενεργοί πολίτες που θέλουμε να προσφέρουμε και αιτούμαστε κάποιες ιδιαίτερες συνθήκες διευκόλυνσης για να έχουμε μια αυτονόητη πρόσβαση. Όχι μόνο πρόσβαση σε δομές, αλλά και στην εργασία και στην εκπαίδευση. Ζητάμε να διασφαλιστεί η ανεξάρτητη διαβίωση μας», λέει χαρακτηριστικά ο κ.Μαυροματάκης.
Επικοινωνήσαμε και με τον κο Στέλιο Βισκαδουράκη, φυσικοθεραπευτή και συγγραφέα, ένας άνθρωπος που το 2018 τιμήθηκε από τον Δήμο Ηρακλείου και τον Όμιλο για την UNESCO «Κνωσσός» για την ακτιβιστική του δράση σε θέματα κοινωνίας, πολιτισμού και ΑμεΑ.
Αυτό που έκανε την επικοινωνία μας ιδιαίτερη είναι πως πρόκειται για τρανταχτό παράδειγμα «με τα παιχνίδια που παίζει η μοίρα» όπως λέει κι ο ίδιος.
Ο κος Βισκαδουράκης, για δυο δεκαετίες εργαζόταν ως φυσικοθεραπευτής ατόμων με κινητικά προβλήματα, μέχρι που διεγνώσθη με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Παρά τα όσα χρόνια εργάστηκε ως φυσικοθεραπευτής «έπρεπε να αποκτήσω κινητικό πρόβλημα για να καταλάβω ακριβώς τι βιώνει ένας άνθρωπος που τα έχει. Έως ένα σημείο δικαιολογώ την άγνοια της κοινωνίας να αντιληφθεί τα προβλήματα ενός Ατόμου με Αναπηρία. Δεν υπάρχει όμως δικαιολογία να πιάνεις μια ράμπα ή κάποια θέση στάθμευσης που είναι για ΑμεΑ» μας λέει.
Όπως εξηγεί κι ο ίδιος, το γεγονός πως ήταν φυσικοθεραπευτής του έχει δώσει τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση να ξέρει τι να κάνει και πως να διαχειριστεί τις καταστάσεις, ενώ υπήρξε μεγάλος σύμμαχος στο να μπορέσει να διαχειριστεί την ανακοίνωση αλλά και τους φόβους που προκύπτουν κατά καιρούς, οι οποίοι όπως μας είπε, είναι πολλοί.
«Όταν έγινε η διάγνωση μου ήξερα ακριβώς τι θα γίνει. Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να τύχει στον καθένα, οι πιο μεγάλες έρευνες και πολυδάπανες γίνονται για αυτήν την ασθένεια και πιστεύω πως θα βρεθεί η θεραπεία. Εύχομαι πως θα είμαι εδώ όταν γίνει αυτό, γιατί θα γίνει».
Επιτροπή Προσβασιμότητας
Ο κος Βισκαδουράκης, όπως μας λέει, οραματίζεται όχι μια πόλη κατάλληλη για ανάπηρους, αλλά μια πόλη και για τους ανάπηρους, αφού η Δημοκρατία είναι για όλους, όχι μόνο για τους υγιείς.
Για τον λόγο αυτό έχει συσταθεί Επιτροπή Προσβασιμότητας η οποία, όπως συμφωνούν οι κύριοι Βισκαδουράκης και Μαυροματάκης, αποτελεί την μοναδική φωνή των ΑμεΑ να ακουστούν και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση της πόλης. Η Επιτροπή αυτή έχει συσταθεί και αναμένεται το επόμενο διάστημα να γίνουν οι κατάλληλες και ορθές προτάσεις για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της καθημερινότητας στην πόλη του Ηρακλείου, μετά από τις ανάλογες επιστημονικές μελέτες.
Όπως εξηγεί, το να μην μπορεί ένας άνθρωπος να κινηθεί ελεύθερα όπου θέλει είναι ένα βάρος για τον ίδιο, αλλά και για τους οδηγούς, που βρίσκονται μαζί.
Σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στην προσβασιμότητα στα καταστήματα εστίασης, το επόμενο διάστημα επιδιώκει συνάντηση με τον πρόεδρο των εμπόρων, όπως είπε, με προτάσεις μετά από συζήτηση με κατασκευαστικές εταιρίες προκειμένου να αλλάξει αυτό.
«Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι άμεσα θα ήταν το συναίσθημα που έχει ο κάθε άνθρωπος για τον άλλο, που είναι «αδύναμος». Δεν είναι όμως αδύναμος πραγματικά, εμείς τον καθιστούμε με τις πράξεις μας, με το να του κλείνουμε ράμπες, να παρκάρουμε σε θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ, να μην έχουμε δημοκρατική αντίληψη. Δυστυχώς, ενώ είμαστε από τους πιο συναισθηματικούς λαούς αλλά δεν έχουμε αντίληψη των οδηγιών που μας δίνονται. Μοιάζει ρατσιστικό πολλές φορές».
Ποιοι άνθρωποι ανήκουν στην κατηγορία ΑμεΑ
Η κατηγορία ΑμεΑ (Άτομα με Αναπηρία) περιλαμβάνει άτομα που αντιμετωπίζουν μόνιμες ή προσωρινές δυσκολίες, λόγω σωματικών, αισθητηριακών, ψυχικών ή νοητικών περιορισμών, οι οποίες επηρεάζουν τη λειτουργικότητά τους.
Εν κατακλείδι, αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε, το ουσιαστικό, είναι πως ενώ είμαστε όλοι διαφορετικοί, δεν σημαίνει πως δεν είμαστε ίσοι. Σε μια ελεύθερη κοινωνία, μια κοινωνία ισότητας, θα πρέπει όλοι να ζούμε ανεμπόδιστοι, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να οικειοποιηθούμε, να κάνουμε κτήμα μας, τη σκέψη πως τα προβλήματα κινητικότητας, τα προβλήματα όρασης, είναι μια ανάσα μακριά μας - και πως οι δυσκολίες αυτές δεν θα πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην ελεύθερη και ισότιμη ύπαρξη μας πάνω σε αυτό το πετραδάκι που ονομάζουμε πλανήτη Γη.
Παρακάτω θα δείτε ένα βίντεο από την... απόπειρα που κάναμε να ακολουθήσουμε τις ανάγλυφες ή αλλιώς γνωστές κι ως οδηγικές λωρίδες όδευσης τυφλών στο κέντρο της πόλης, σε μια απόπειρα κατά την οποία πέσαμε πάνω σε καρέκλες κι οχήματα, ενώ πολλές φορές έπρεπε να διατηρούμε ισορροπία αφού υπήρχαν στενά περάσματα.
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
