Του Δημήτρη Μιμή
Τo διάβασα και σας τo μεταφέρω. Οι αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη μόλις πλησιάζουν το 20% ενώ ο στόχος των λαϊκιστών είναι να αποκτήσουν στο ευρωκοινοβούλιο το 1/3 των εδρών. Εγώ αναρωτιέμαι, οι αριστερές δυνάμεις που βρίσκονται;
Το γράφω χρόνια τώρα και το εκφράζω τακτικά αλλά σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Μπροστά στον κίνδυνο του λαϊκισμού η αριστερά οφείλει να ενωθεί και να αντιμετωπίσει την καταστροφική λαίλαπα που μας πλησιάζει. Ο κίνδυνος για τις δημοκρατικές κοινωνίες είναι μεγάλος απ΄ αυτή την πανούκλα και αυτό γιατί ο λαϊκισμός μπορεί να αναγεννηθεί ξαφνικά, από το τίποτα. Σε προηγούμενο άρθρο που έγραψα στις 4-2-2019, στο cretalive, με τίτλο “Ας προσέξουμε το λαϊκισμό που καλπάζει”, αναφέρω ότι “η αιτία για τον λαϊκισμό είναι η αλαζονεία των ελίτ που βρίσκεται στην εξουσία. Σ΄ ορισμένες περιπτώσεις η πλειοψηφία μισεί το πολιτικό κατεστημένο επειδή είναι διεφθαρμένο. Σ΄ άλλες περιπτώσεις αιτία είναι η υπερβολική άσκηση της εξουσίας που οι κάτοχοι της το θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα”. Σε δεύτερη μοίρα έρχονται η οικονομική κρίση και σχεδόν καθόλου η μετανάστευση.
Ο Donald Tramp στις Η.Π.Α. ο Viktor Orban στην Ουγγαρία και ο Jalr Bolsonaro στη Βραζιλία ήρθαν στην εξουσία με την αξιοποίηση μιας αυξανόμενης οργής ενάντια στις καθιερωμένες πολιτικές μαζί με τα λανθάνοντα εθνικιστικά συναισθήματα. Ενώ οι αριστερές δυνάμεις και τα προοδευτικά κινήματα, από την πλευρά των, εξαφανίστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Και πάλι αναρωτιέμαι, τι έγινε η αριστερά;
Τώρα που πλησιάζουν οι ευρωπαϊκές εκλογές, το Μάιο του 2019, οι ψηφοφόροι των κρατών μελών της Ε.Ε. καλούνται να ορίσουν τους εκπροσώπους τους στο Στρασβούργο. Αυτές οι εκλογές, σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έχουν ένα καινούργιο χαρακτηριστικό, αυτό της αύξησης του λαϊκισμού και του αντιευρωπαϊκού πνεύματος. Γεγονός που θα υπονομεύσει την παραδοσιακή λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που μέχρι τώρα αναζητά τρόπους συναίνεσης μεταξύ των δημοκρατικών κοινοβουλευτικών ομάδων, φιλελεύθερων, συντηρητικών και περιβαλλοντολόγων.
Θα μεταφέρω τώρα τις απόψεις ορισμένων ηγετών των λαϊκιστικών κομμάτων της Ευρώπης. Σε πρόσφατες συνεντεύξεις τους, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιταλίας Matteo Salvini αλλά και η αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος της Γαλλίας, Marine Le Pen, είπαν ότι το 2019 θα υπάρξει μια επανάσταση στην Ευρώπη και ότι οι λαϊκιστές δεν θέλουν να σκοτώσουν την Ευρώπη αλλά να την μεταμορφώσουν εκ των έσω. Δίνοντας το λαϊκίστικο πολιτικό τους στίγμα αναφέρουν ότι οι εκλογές αυτές θα είναι μια επιλογή μεταξύ της Ευρώπης των ελίτ, των οικονομιών, της μετανάστευσης και της επισφαλούς εργασίας και μεταξύ της Ευρώπης των λαών και της εργασίας. Ο Viktor Orban, στην Ουγγαρία, λέει ότι θεωρούσαμε την Ευρώπη το μέλλον μας, σήμερα νομίζουμε ότι εμείς είμαστε το μέλλον της Ευρώπης.
Θα έλεγα, στην ορολογία που χρησιμοποιώ, ότι οι λαϊκιστές σήμερα είναι “ανεβασμένοι” και γι΄ αυτό οδηγούνται στα άκρα. Όμως ποια είναι η άμυνα της Ευρώπης απέναντι σ΄ αυτή την καταστροφή που έρχεται; Τι κάνουν οι αριστερές δυνάμεις που απειλούνται; Το Γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα στις τελευταίες εκλογές έλαβε το 7,5% και στην Ιταλία το δημοκρατικό κόμμα του M.Renzi έχει πέσει κάτω του 20% των προθέσεων ψήφου.
Τα πράγματα για την ευρωπαϊκή αριστερά είναι δύσκολα και όλο δυσκολεύουν. Πρέπει να ξυπνήσουν και να δραστηριοποιηθούν για να ανακόψουν την πορεία της πολιτικής καταστροφής που πλησιάζει.
