Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Από τις πρώτες στιγμές, που έγινε το τραγικό τροχαίο δυστύχημα στην Αγία Πελαγία (Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2017 μεσημέρι με 3 νέους ανθρώπους νεκρούς για όσους ήδη το ξεχάσανε…) σκεφτόμουν ότι πρέπει να αποφύγουμε να γράψουμε ταυτόχρονα ρεπορτάζ για τον κατ’ ευφημισμόν εθνικό δρόμο ή ΒΟΑ Κρήτης. Το ρεπορτάζ για το δρόμο και τη…φούσκα ,που ετοιμάζουν, τρέχει αυτό το διάστημα και έπρεπε κάποια στιγμή να γίνει…Οφείλαμε να αναδείξουμε ξανά και ξανά τις λεπτομέρειες για το παιγνίδι-εξαπάτηση ,που παίζουν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις με την Κρήτη και που συνεχίζουν με μεγάλη επιτυχία, είναι αλήθεια και οι σημερινοί «αριστεροί» ηγέτες μας.
Αλλά υπήρχε ένα λεπτό θέμα . Μην προκαλέσουμε σύγχυση στον αναγνώστη ότι για τα τροχαία δυστυχήματα φταίει (μόνο) ο δρόμος, μπούμε σε μια λογική εσωστρέφειας και κριτικής ξεχνώντας το βασικότερο: τον παράγοντα άνθρωπο και τη συμπεριφορά μας στην οδήγηση. Η αρχική σκέψη μας ήταν «να το αφήσουμε». Όχι τώρα ρεπορτάζ για το δρόμο. Ωστόσο, όσο περνούσαν οι ώρες η δημοσιογραφική διαστροφή για «ολοκληρωμένο ρεπορτάζ» , για «να δούμε όλες τις πτυχές του θέματος» υπερίσχυε. Ήρθαν και τα καταιγιστικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα «για το δρόμο και τη ριγμένη Κρήτη» και ο κύβος ερρίφθη. Μαζί με το τροχαίο δίπλα δίπλα το ρεπορτάζ για τον άθλιο δρόμο ,που χαρακτηρίζεται με θράσος συνέχεια του ευρωπαϊκού δικτύου!
Κι έγινε αυτό που φοβόμασταν. Αντί να συζητάμε για τα δικά μας χάλια, το καθημερινό έγκλημα που συντελούμε κρατώντας το βολάν, μετατοπίστηκαν οι ευθύνες στους άλλους. Αρχίσαμε να κατακεραυνώνουμε τους πολιτικούς, τα ψέματά τους, τους Μαυρογιαλούρους που για δεκαετίες έχουν φλομώσει τούτο τον λαό με παράτες και υποσχέσεις, τα κούφια λόγια. Όλοι μαζί αρχίσαμε τις μούντζες στους πολιτευτές των…άλλων. (οι δικοί μας καλά τα έχουν κάνει!). Κι αφού δεν βλέπουμε τους άλλους γιατί να δούμε τον καθρέπτη μας; Το κάνουμε όπως στις περιπτώσεις βαρύτατου πένθους : να σκεπάζεις τους καθρέπτες του σπιτιού…Δεν θέλεις να δεις ούτε τον εαυτό σου…
Δυστυχώς όμως τα εγκλήματα είναι δύο, ξεκάθαρα και διακριτά. Βαρύτατα εγκλήματα και αμφιβάλω πια εάν είναι εξ' αμελείας. Το ένα που διαπράττουμε εμείς καθημερινά και το άλλο που διαπράττουν διαχρονικά οι κατέχοντες την εξουσία. Δεν συμψηφίζονται και δεν παραγράφονται!
Το πρόβλημα , ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις είναι ο κόσμος. Που θέλει να πιστεύει ότι οι ευθύνες είναι των άλλων και όταν λέμε των «άλλων» εννοούμε όχι των…δικών μας! Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε φάσκελο στον…’άλλο’, να χειροκροτήσουμε όμως τον «δικό» μας.
Mundus vult decipi, ergo decipiatur. έλεγε ένας Ρωμαίος συγγραφέας: Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άσ’ τον λοιπόν να εξαπατηθεί…
δημοσιευθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
