Του Δημήτρη Καρατζάνη
Πολλές,ομολογουμένως, οι ειδήσεις της επικαιρότητας .Από την επανεκλογή Πούτιν - έλαβε ποσοστό που προσεγγίζει εκείνα της...
Σοβιετικής εποχής- και την κατάληψη του Αφρίν από τον Τουρκικό στρατό στα εξωτερικά ,μέχρι τη διασύνδεση των Κυκλάδων με το δίκτυο της ΔΕΗ στα εσωτερικά και την αυριανή σύγκλιση της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ ,απ όπου αναμένονται κάποιες,''σοβαρές''όπως λέγεται,ανακοινώσεις .
Κάποιοι ήδη μιλάνε για ενδο -κυβερνητικό διαζύγιο, κάποιο άλλοι για ημι-διαζύγιο και κάποιοι τρίτοι, απλώς, για ένα ακόμα... ελιγμό Καμμένου στην αγωνιώδη προσπάθεια του να βρεί κάποια σανίδα σωτηρίας.
Εμεις πάντως στο σημερινό μας σημείωμα, δε θα ασχοληθούμε με τα θέματα αυτά . Θα σχολιάσομε ένα άλλο "δευτερεύον'' εκ πρώτης όψεως ,που, όμως, θεωρούμε πως αποκαλύπτει τη νοοτροπία Καμμένου περί τα στρατιωτικά. Μια νοοτροπία που συνοψίζεται στις λέξεις: ''Δικός μας είναι ο στρατός , ότι θέλουμε τον κάνουμε''
Και αιτιολογούμαι αμέσως, με συγκεκριμένα παραδείγματα την άποψη αυτή.
Από το 1825 που ιδρύθηκε ο τακτικός Ελληνικός στρατός από τον Γάλλο συνταγματάρχη Φαβιέρο μέχρι πριν δυο χρόνια ,ήταν περίπου αδιανόητο για την ελληνική πραγματικότητα, να συμμετέχει ο στρατός σε διεθνείς Εκθέσεις .
Αυτό έπαψε να ισχύει τα τελευταία δυο χρόνια ,που είδαμε το στρατό να δίνει το παρών στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης με δικό του περίπτερο. ''Καμαρώσαμε'' μάλιστα τον κ. υπουργό ''έμπλεο'' ικανοποίησης ,να απολαμβάνει την ''καινοτομία'' του αυτή, ξεναγώντας στο περίπτερο Του όπου γίνονταν διάφορες ''ταρζανιές',' υψηλόβαθμους Συριζανέλ, μεταξύ των οποίων και κείνον το συμπατριώτη μας που είχε δηλώσει δημόσια πως ''Κι αν χάσομε μερικά νησιά από τους Τούρκους δεν τρέχει και τίποτα '' .
Δεν είναι όμως μόνο αυτή η περίπτωση που ενισχύει τον παραπάνω ισχυρισμό μας για one man>s show (Καμμένου) στο στρατό .
Πριν από δυόμισυ μήνες, στις τρεις του Γενάρη συγκεκριμένα, από αυτή εδώ τη στήλη είχαμε σχολιάσει ένα άλλο γεγονός που τότε μας είχε κάνει αίσθηση,
Επρόκειτο για την εμφάνιση της στρατιωτικής μπάντας της Φρουράς Αθηνών, στη γνωστή τηλεοπτική εκπομπή ''Στην υγειά μας ρε παιδιά'' του ηθοποιού -δημοσιογράφου Σπύρου Παπαδόπουλου την παραμονή της πρωτοχρονιάς.
Αναρωτηθήκαμε τότε, πως είναι δυνατόν και με την έγκριση τίνος, μια στρατιωτική μπάντα να εμφανίζεται και να παρουσιάζει πρόγραμμα σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι και σε εκπομπή ιδιώτη παραγωγού .
Απ όσο θυμούμαστε, οι στρατιωτικές μπάντες υπάρχουν για να αποδίδουν τιμές , να ''παιανίζουν'' σε παρελάσεις στρατιωτικών τμημάτων, σε τελετές, σε συναυλίες ,σε πολιτιστικές εκπομπές (ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές), σε χορευτικές και ψυχαγωγικές συγκεντρώσεις του προσωπικού των στρατιωτικών Μονάδων και σε εκδηλώσεις με φιλανθρωπικό σκοπό .Ακόμα, για να παίρνουν μέρος σε ξένα φεστιβάλ και παρελάσεις ,ή σε ειρηνευτικές αποστολές .
Εμπίπτει η συγκεκριμένη εμφάνιση σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες ;Κατά την άποψη μας όχι. Κατά τον κ. Καμμένο .όμως, που έδωσε την έγκριση, προφανέστατα ναι.
Και άντε να πούμε πως λόγω της ημέρας (παραμονή Πρωτοχρονιάς ) έκανε ο υπουργός κάποιο'' σκόντο'' στα κριτήρια .
Ελα όμως που ''πρίν αλέκτωρ φωνήσαι τρις'',' είδαμε το περασμένο Σάββατο να παίζεται ξανά το ίδιο ''έργο'', στο ίδιο κανάλι και στην ίδια εκπομπή.
Βέβαια , αυτή τη φορά αντί για την μπάντα των ...στραταίων ήταν η μπάντα του πολεμικού Ναυτικού, με παρουσία μάλιστα στο πάνελ των προσκεκλημένων και ενός πλοιάρχου, υπευθύνου του γραφείου Δημοσίων Σχέσεων του ΓΕΝ ,όπως ελέχθη από τον παρουσιαστή
Ομολογούμε ότι εξοργιστήκαμε .Όχι μόνο για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω ,αλλά και για ένα πρόσθετο, πολύ πιο σοβαρό . Γιατί ο στρατός αυτές τις μέρες ,θα πρεπε, λογικά, να πενθεί ,αφού κάποια παιδιά του, βρίσκονται έγκλειστα στα μπουντρούμια της Αδριανούπολης.
Το πολεμικό μας Ναυτικό έχει μια λαμπρή ιστορία, που συνδέεται άμεσα με την ίδια την ύπαρξη του Έθνους .Δεν έχει λοιπόν το δικαίωμα κανείς, να το εκθέτει .Και φοβούμαστε πως ενέργειες σαν την προχθεσινή ,αυτό δεν το αποφεύγουν.
