Του Ειδικού συνεργάτη
Καθώς το Ηράκλειο μπαίνει σιγά – σιγά σε προεκλογικό πυρετό και κάθε ημέρα ακούγεται και από ένα καινούργιο όνομα υποψηφίου δημάρχου, το μόνο δεδομένο ετούτη τη στιγμή είναι το εξής: Η πλειονότητα όσων διεκδικήσουν τελικά τον Δήμο Ηρακλείου, θα το κάνει με την ταμπέλα του ανεξάρτητου. Με τη στήριξη ενός ή περισσοτέρων κομμάτων ενδεχομένως, αλλά σίγουρα και με την ανεξαρτησία στην προμετωπίδα των παρατάξεών τους. Από τη μία είναι λογικό. Αφενός επειδή η κοινωνία δεν άγεται και φέρεται από τα κόμματα με τον τρόπο που συνέβαινε στο παρελθόν. Τότε δηλαδή που ακόμα και καρέκλα αν κατέβαζε για δήμαρχο στο Ηράκλειο το ΠΑΣΟΚ, θα έπαιρνε τουλάχιστον 50%. Αντιθέτως, τείνει να αναπτύξει μια αλλεργία στα κομματικά κελεύσματα. Αφετέρου, επειδή η απρόσμενη εκλογική επιτυχία της «Δύναμης Πολιτών» το 2014 έδειξε τον δρόμο. Η «Δύναμη Πολιτών» πήρε τις εκλογές, όχι επειδή στηρίχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία (παρότι, ασφαλώς αυτό βοήθησε πολύ για να μπει στον δεύτερο γύρο) αλλά και επειδή έπεισε μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων για την ουσιαστική ανεξαρτησία της. Κυρίως, έπεισε μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων για την ανεξαρτησία του ο Βασίλης Λαμπρινός. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ακόμα και σε εποχές που έπρεπε σχεδόν υποχρεωτικά να ανήκεις σε κάποιον κομματικό μηχανισμό για να πας μπροστά, κατάφερε να έχει επιτυχημένη δημόσια παρουσία, παραμένοντας ουσιαστικά και εκ πεποιθήσεως ανεξάρτητος, δίχως κομματικές ή άλλες δεσμεύσεις. Αυτό το κύρος έφερε, μεταξύ άλλων στο τραπέζι, ο νυν Δήμαρχος το 2014 και αποδείχθηκε καταλυτικό για την νίκη της παράταξής του. Όσοι έζησαν εκείνη την περίοδο από κοντά μάλιστα, γνωρίζουν και ας μην το ομολογούν ότι παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις της Νέας Δημοκρατίας, καίρια πρόσωπα του κόμματος στο Ηράκλειο, αν δεν βοήθησαν τους αντιπάλους του Λαμπρινού, σίγουρα δεν βοήθησαν τον ίδιο! Η συνταγή, λοιπόν, είναι γνωστή. Το πρόβλημα για τους επίδοξους «ανεξάρτητους» δημάρχους είναι στην εκτέλεσή της. Κατ΄ αρχήν, πρόσωπα με την ιστορία του Βασίλη Λαμπρινού στο Ηράκλειο δεν υπάρχουν πολλά. Αρκετοί θα ισχυριστούν ότι είναι ανεξάρτητοι, λίγοι μπορούν να πείσουν για αυτό - ειδικά εκείνοι που έχουν περάσει όλη τους τη ζωή μέσα σε κόμματα. Ακόμα λιγότεροι μπορούν να το αποδείξουν εμπράκτως. Ο Λαμπρινός το έχει κάνει πολλάκις στα 3,5 χρόνια της θητείας του. Ένας μη ανεξάρτητος Δήμαρχος δεν θα κοντραριζόταν ανοιχτά και δημόσια με το νούμερο 1 τοπικό στέλεχος της παράταξης που τον στήριξε. Ο Δήμαρχος Ηρακλείου το έκανε: Κοντραρίστηκε με τον Λευτέρη Αυγενάκη το καλοκαίρι του 2016, με αφορμή το Προσφυγικό, δίχως να υπολογίσει το κόστος. Η εξέλιξη του θέματος (η Κρήτη αποτελεί τη δεδομένη στιγμή υπόδειγμα φιλοξενίας προσφύγων) τον δικαίωσε απόλυτα. Τα απόνερα της κόντρας, εντούτοις, ταλαιπωρούν τη Λότζια μέχρι σήμερα. Όποιος πιστεύει ότι η συστηματική άρνηση των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που έρχονται στην πόλη, να επισκεφθούν τον Δήμαρχο (πρόσφατο παράδειγμα η Ντόρα), δεν εδράζεται σε εκείνο το «Ποιος είναι ο κ. Αυγενάκης που απειλεί ότι θα τελειώσει τον εκλεγμένο Δήμαρχο Ηρακλείου;», μάλλον δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι συνέβη τότε. Μόνο που αυτό δεν απαξιώνει τον Δήμαρχο. Απαξιώνει την Νέα Δημοκρατία, η οποία, εξαιτίας προσωπικών πολιτικών ή και εμμονών, επιμένει να αντιμετωπίζει με ασέβεια και μικροπρέπεια όχι το πρόσωπο, αλλά τον θεσμό του Δημάρχου. Την Νέα Δημοκρατία απαξιώνουν και διάφορες τοποθετήσεις διαγραμμένων μελών της «Δύναμης Πολιτών» και στελεχών της Ν.Δ., που εγκαλούν δημόσια τον Δήμαρχο για «ανυπακοή» στα κελεύσματα του κόμματος, ακυρώνοντας επί της ουσίας τον ίδιο τους τον εαυτό: Το 2014 κατέβηκαν με την ταμπέλα του ανεξάρτητου υποψηφίου της «Δύναμης Πολιτών», το 2018 κάνουν μουτράκια επειδή η «Δύναμη Πολιτών» δεν ακολουθεί τις επιταγές του κόμματος. Εν κατακλείδι, το αν ο Βασίλης Λαμπρινός είναι καλός ή κακός Δήμαρχος θα κριθεί όταν έρθει η ώρα. Το αν είναι ανεξάρτητος όμως το έχει αποδείξει ήδη πέραν πάσης αμφιβολίας. Σε πρόσφατη ραδιοφωνική του συνέντευξη δήλωσε ότι δεν και στις επόμενες εκλογές, όποιο κόμμα θέλει να τον στηρίξει στην βάση μιας προγραμματικής σύγκλησης, είναι ευπρόσδεκτο. Αλλά όρους ούτε δέχθηκε, ούτε θα δεχθεί ποτέ. Όλοι γνωρίζουν πλέον ότι το λέει και το εννοεί. Για πόσους από τους άλλους, «ανεξάρτητους» υποψηφίους ισχύει το ίδιο;
