Χρεοδουλοπαροικία και πολιτικές εξελίξεις

του Πέτρου Μηλιαράκη* 

Ας προσπαθήσουμε με όσο γίνεται πιο αντικειμενικό και συγκροτημένο λόγο να προσεγγίσουμε τις πολιτικές εξελίξεις. 

Κοινός τόπος ήταν από το χρόνο μάλιστα ανάληψης της πρωθυπουργίας από τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, να εγκαθιδρυθεί μία «ηγεμονία» στο πρόσωπό του. Οπότε, ένα ολόκληρο «σύστημα συμφερόντων» παρήγαγε με επιτήδευση αυτήν την προσδοκία. 

Η ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΣΗ 

Για το στόχο αυτό δεν έλειπαν οι συζητήσεις, και η «διαρροή πληροφοριών» ότι πρέπει ο κ.Κυριάκος Μητσοτάκης να προσφύγει συντόμως στη λαϊκή ετυμηγορία, ακόμη και με διπλές εκλογές – που ήταν το πιθανότερο – προκειμένου να ξεπεραστεί το εμπόδιο της απλής αναλογικής. Οι συζητήσεις αυτές ελάμβαναν χώρα ακόμα και σε περίοδο που υπήρχε το συνταγματικό κόλλημα του έτους από τη διεξαγωγή των εκλογών, και του άχθους για τη συντηρητική παράταξη της «λίστας», ήτοι των δεσμευμένων συνδυασμών, αν και το ζήτημα αυτό θα μπορούσε να επιλυθεί με τυπικό νόμο, καθόσον δε θα προσέκρουε σε συνταγματικό κόλλημα.

Ωστόσο, προέκυψε το απρόβλεπτο γεγονός του COVID-19. Και αυτό, όμως, το γεγονός έπρεπε να αξιοποιηθεί στην προαναφερόμενη στοχοπροσήλωση. Επιδιώχθηκε δε λόγω των θετικών, σε πρώτη φάση, αποτελεσμάτων αντιμετώπισης της πανδημίας, τα αποτελέσματα αυτά να «προσωποποιηθούν»(!) σε ένα και μόνο πρόσωπο, ήτοι εκείνο του κ.Πρωθυπουργού, που διέσωσε τον ελληνικό λαό από «λοιμό, λιμό και θάνατο»! Η πράγματι κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν θετική αντιμετώπιση της «πρώτης φάσης της πανδημίας» με τη «συνεργασία» και των ΜΜΕ, «επικοινωνιακά» πιστώθηκε στον κ.Πρωθυπουργό με πρόδηλη αδικία λόγω απόκρυψης της αλήθειας, ότι πράγματι τα κόμματα της αντιπολίτευσης στήριξαν τις επιλογές της κυβέρνησης και ότι η κοινωνία συμμορφώθηκε στις υποδείξεις της ad hocεπιστημονικής κοινότητας.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ 

Η προαναφερόμενη «επιτήδευση» στο πρόσωπο του κ.Πρωθυπουργού εμπεριείχε το μέγιστο σφάλμα και την επικινδυνότητα(!) ότι σε περίπτωση «δεύτερου κύματος πανδημίας» που ενδεχομένως θα περιέφερε την οικονομία σε απόκρημνη κατάσταση, και τη δημόσια υγεία σε δεινή θέση, δεν θα μπορούσε να μετακυληθεί στο άτομο ή συλλογικά στην κοινωνία, ούτε στα πολιτικά κόμματα, αλλά στο πρόσωπο του κ.Πρωθυπουργού, αφού οι επικοινωνιακοί επιτελείς της κυβέρνησης «εκεί»(!) είχαν επικεντρώσει όλη την επιμέλειά τους. Αναφέρομαι στο «τίμημα» μίας εσφαλμένης «επιτήδευσης»! 

Οι επικοινωνιακοί επιτελείς του κ.Πρωθυπουργού δεν του πρότειναν «Συμβούλιο Αρχηγών» ούτε για την «πανδημία», ούτε για τις «Ελληνοτουρκικές σχέσεις». Θα έπρεπε να λειτουργεί ο κ.Πρωθυπουργός, ως ο «μόνος Άρχων» ώστε να του πιστωθούν, σε απόκρημνες καταστάσεις οι «τέλειες λύσεις». Όταν, όμως, οι λύσεις επί απόκρημνων καταστάσεων αποτυγχάνουν, τότε ο Άρχων ευρίσκεται σε δεινή θέση…

ΟΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 

Φυσικά η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα δεν είναι μόνο ελληνική. Άλλωστε, το ΔΝΤ τονίζει ήδη σε αναθεωρημένη έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία (World Economic Outlook) ότι η υφιστάμενη κρίση, συνεπεία του COVID-19, αφήνει βαθιά σημάδια στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι. Προκύπτει δε ζοφερή κατάσταση όταν το ΔΝΤ προβλέπει παγκόσμια ύφεση της τάξης του -4,4%.

Επίσης, στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρόσφατη εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ευρωσύστημα και την ευρωζώνη διαπιστώνει συρρίκνωση κατά -7,75% για το έτος 2020, ασχέτως του ότι για το 2021 υπάρχει η «πρόβλεψη» της «ανάπτυξης» κατά 6,25%...

Επίσης, η ελληνική οικονομία, θα υποστεί μέγιστο πλήγμα και ως προς το ζήτημα της ανεργίας, καθόσον ήδη σύμφωνα με αναθεωρημένες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ελληνική οικονομία θα γνωρίσει καθίζηση του ΑΕΠ της τάξης του -9,7%. 

Όσο δε και αν επιδιώκει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εμφανίσει ένα συμμετρικό μέσο όρο για τις οικονομίες των κρατών-μελών, προδήλως βέβαιον είναι ότι και λόγω της ανισομερούς ανάπτυξης των οικονομιών και λόγω του ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση «συλλειτουργούν» χώρες του «ευρωσυστήματος» και χώρες «με απόκλιση», η ύφεση δεν είναι ανάλογη. Παράδειγμα:στην Πολωνία, η ύφεση εκτιμάται στο -4,25% και στην Ελλάδα στο -9,7%.

Η «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ» ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Εν μέσω πανδημίας η Moody's πριν λίγες μόλις ημέρες, αναβάθμισε την ελληνική οικονομία στο Βα3 χάριν των ομολόγων και χάρις στα ομόλογα. Προς αποφυγή, όμως, πανηγυρισμών καλό θα είναι να ενημερωθεί η κοινή γνώμη ότι στην ίδια κατηγορία η Moody's κατατάσσει την Σερβία, την Σενεγάλη, το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές και την Αρμενία -παρά την έκρυθμη, εμπόλεμη κατάσταση.

Επίσης, η S&P κατατάσσει την Ελλάδα στο ΒΒ-. Στην ίδια κατηγορία, επίσης, κατατάσσει την Βόρεια Μακεδονία, την Δομινικανή Δημοκρατία, το Ουζμπεκιστάν, ενώ την Σερβία κατατάσσει στο ΒΒ+, ενώ:   

Η Fitch με τη σειρά της κατατάσσει την Ελλάδα στο ΒΒ, μαζί με την Γεωργία, το Βιετνάμ, τη Νότια Αφρική και την Ναμίμπια, ενώ την Βόρεια Μακεδονία κατατάσσει στο ΒΒ+.

ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΡΕΟΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Όταν γράφονται αυτές οι γραμμές, το δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 208,81% στο ΑΕΠ, όπου σε κάθε πολίτη αντιστοιχεί χρέος 33.556,07 ευρώ, οπότε, όταν ένα ζευγάρι επιθυμεί να ιδρύσει οικογένεια, οφείλει ήδη 67.112,14 ευρώ, ενώ μία τετραμελής οικογένεια οφείλει 134.224,28 ευρώ. Είναι πρόδηλο ότι η ελληνική κοινωνία και οικονομία τελεί σε καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας.

Σε αυτό το δυσβάσταχτο χρέος πρέπει να συνυπολογιστούν: το επαχθέστατο ιδιωτικό χρέος, τα κόκκινα δάνεια, καθώς και η έλευση των πλειστηριασμών, οπότε μέσω του «νόμου της τάξης»(!) θα επιδιωχθεί μία αλλοδαπή κυρίως οικονομική ολιγαρχία να καρπωθεί ό,τι περιουσιακό στοιχείο αφορά μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Συνεπώς θα υπάρξει «δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος». 

Τέτοιο, όμως, «κόστος» δεν μπορεί να αναλάβει καμία μονοκομματική κυβέρνηση,  ούτε μετά από εκλογική διαδικασία!..

Ως εκ τούτου, (θα) «πρέπει» να σχηματιστεί κυβέρνηση από κόμματα «μνημονιακής συναντίληψης», με συνάντηση «όμορων» πολιτικών δυνάμεων του «μνημονιακού τόξου»…

Επειδή αυτές οι εξελίξεις επέρχονται μέσω εκλογών από την Άνοιξη του 2021 και πάντως μέσα στο 2021, όσες προοδευτικές δυνάμεις απέμειναν πρέπει να γρηγορούν!..  

Το ΜέΡΑ 25 βρίσκεται στην πρώτη γραμμή! Και είναι η μεγάλη ελπίδα και το ανάχωμα για ό,τι αυταρχικό και αντικοινωνικό βρίσκεται στα σχέδια του «μνημονιακού τόξου». Αξίζει και πρέπει να το στηρίξει η κοινωνία. 

* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).