Τα άτομα με μυοσκελετικές παθήσεις μπορούν να «γλιτώσουν» το χειρουργείο

Πρόσφατες έρευνες που έγιναν από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ δείχνουν ότι παθήσεις όπως η λεγόμενη συμπτωματική οστεοαρθρίτιδα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο θνησιμότητας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή πάθηση της εποχής μας και εμφανίζεται στο 10% του πληθυσμού. Όπως αναφέρουν, παθήσεις όπως η αρθρίτιδα, η οστεοπόρωση και ο πόνος στη μέση ή στον αυχένα απασχολούν πάνω από το 50% των ενηλίκων και πάνω από το 75% των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Harvard που εξέτασαν τους σκελετούς ανθρώπων της προϊστορικής εποχής (κυνηγούς και τροφοσυλλέκτες), καθώς και από την πρώιμη βιομηχανική εποχή, όπως και τη μεταβιομηχανική εποχή και διαπίστωσαν ότι οι σκελετοί από την προϊστορική και από την πρώιμη βιομηχανική περίοδο εμφάνιζαν παρόμοια ποσοστά οστεοαρθρίτιδας 6% και 8% αντίστοιχα. Όμως οι σκελετοί της μεταβιομηχανικής εποχής εμφάνισαν 16% (διπλάσιο ποσοστό) οστεοαρθρίτιδα. Αυτό, όπως σημείωσαν οι ερευνητές, δείχνει ότι προϋπήρχε το πρόβλημα στον άνθρωπο, όμως στη νεότερη εποχή ο τρόπος ζωής μας το επιδείνωσε αυξάνοντας σημαντικά τα ποσοστά των πασχόντων από μυοσκελετικές παθήσεις.

Όπως εξηγεί ο Dr Γιώργος Γουδέβενος επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Κρήτης, σύμφωνα με επιστήμονες ανά τον κόσμο, η μεγάλη άνοδο της επίπτωσης της οστεοαρθρίτιδας πιθανόν να οφείλεται στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και παράλληλα στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Δηλαδή, τα γονίδια, η παχυσαρκία και άλλοι παράγοντες, παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Δεδομένου ότι τα γονίδια δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα σε ολόκληρο τον πληθυσμό, η αύξηση του επιπολασμού της οστεοαρθρίτιδας στις τελευταίες γενιές σχετίζεται με περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, η αύξηση του βάρους και η διατροφή.

Νέοι τρόποι αντιμετώπισης των μυοσκελετικών παθήσεων

Όπως αναφέρει ο Δρ. Γουδέβενος, οι νεότερες στρατηγικές αντιμετώπισης έχουν στραφεί προς την αλλαγή νοοτροπίας στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας, καθώς και όλων των μυοσκελετικών παθήσεων. Για τον λόγο αυτό, τα περισσότερα Κέντρα Ερευνητικών Πανεπιστημιακών μελετών ανά τον κόσμο αναπτύσσουν νέες μεθοδολογίες, για τη μείωση των χειρουργικών επεμβάσεων. Σύμφωνα με τις έρευνες που διεξήχθησαν για το θέμα αυτό, ακόμα και μια μικρή μείωση του σωματικού βάρους απέτρεψε τους ασθενείς από ένα χειρουργείο.

Όπως λέει, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουν τα άτομα που υποφέρουν από οστεοαρθρίτιδα και γενικά από μυοσκελετικές παθήσεις ότι μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή τους και την υγεία τους χωρίς να φτάσουν στο χειρουργικό κρεβάτι, με φυσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις που μπορεί να είναι η κλασσική φυσικοθεραπεία, η φυσικοθεραπεία με την χρήση χειρισμών (ορθοπεδική χειροπρακτική φυσικοθεραπεία), θεραπευτικές ασκήσεις τύπου Pilates και Yoga κ.ά.