Τα Παραμύθια του Σαββάτου!

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Έρωτας, αγάπη, Όνειρα. Τρεις λέξεις που σημαίνουν Ζωή, συστατικά των πιο μεγάλων ιστοριών που γράφονται με οδηγό την φαντασία και το συναίσθημα. Παραμύθια που ΄ναι γεμάτα αρώματα και γεύσεις αλλοτινών καιρών. Παραμύθια που μαλακώνουν την ψυχή, που ΄ναι  βάλσαμο σε δύσκολους καιρούς, που ερωτεύονται , ονειρεύονται και προσπερνούν εμπόδια. Εμπόδια που συχνά βάζουν γονείς στα θέλω και τα μπορώ, αλλά που όταν η ψυχή επιμένει και δεν λογαριάζει μίζερα μπορεί να τα  καταφέρει, όλα!

Ρόσνα και Μοζαμέλ, Χριστίνα Φραγκεσκάκη, εκδ. Πατάκη

Ρόσνα είναι το όνομα μιας κοπέλας που ζούσε κάποτε στην μακρινή Ανατολή, και σημαίνει φως! Κι ήταν το φως που την ακολουθούσε από την ώρα που γεννήθηκε. Ήταν αναπόσπαστο  μέρος του εαυτού της,  ήταν η σκιά της κι ήταν χρυσή.  Και ξεχώριζε ….κι όλοι ήθελαν να πάρουν λίγο από το φως , τη λάμψη της. Και τα χρόνια περνούσαν κι εκείνη συνέχιζε να σκορπιέται κι όλοι μάζευαν χρυσόσκονη για τα μαλλιά, τα ρούχα, τα αστέρια. Ώσπου ένα όνειρο άλλαξε τη ροή της ζωής της Ρόζας, της ιστορίας. Η μορφή ενός άνδρα που συναντά ίσως κανείς μόνο στα παραμύθια, πήρε το φως το ολόχρυσο και το έκανε γκρίζο για πολύ καιρό. Τόσο όσο να συναντηθούν στ αλήθεια οι δυο ψυχές και όλο το φως να φωλιάσει για πάντα στην καρδιά τους.

Που να ψάξει κανείς να βρει την αγάπη; Οδηγίες χρήσεως ή χάρτης δεν έχουν τυπωθεί ακόμα! Κι είναι δύσκολος πολύ ο δρόμος με ανηφοριές και κατηφοριές αλλά ένας πολύτιμος κρυφός οδηγός είναι πάντα εκεί. Μια σπίθα στην αρχή, έρωτα τον λένε που μεγαλώνει, φουντώνει και γίνεται πυρκαγιά που αν και νομίζεις πως σε καίει ,ακόμα κι αν γίνει γκρίζα στάχτη , δεν καταστρέφει τα πάντα… Ημερεύει, κατασταλάζει  και  σιγοκαίει αιώνια, και τότε ενηλικιώνεται και γίνεται …Αγάπη. Σαν τούτη την μοναδική ιστορία… αγάπης της Ρόσνας και του Μοζαμέλ. Ένα βιβλίο μικρό σε σχήμα, με χρώμα βαθύ μπορντό του πάθους,, και πολύτιμο. Κεντημένο βελονιά βελονιά με χρυσή κλωστή από την ολόχρυση σκιά της Ρόσνας. Από το φως που δεν κρύβεται, που όλοι θέλουν να έχουν μέσα τους, γύρω και ας το εκπέμπουν άλλοι. Μια ιστορία μαγική, όπως τα παραμύθια της Ανατολής, τις χίλιες και μια νύχτες του κάποτε, ζωντανεύουν ξανά μέσα από τούτη την υπέροχη ιστορία της Χριστίνας Φραγκεσκάκη. Μύριες οι εικόνες της Ανατολής, μύρια τα αρώματα, τα συναισθήματα,, οι σκέψεις. Ένα τόσο μικρό κείμενο με μια δύναμη που το κατατάσσει στα  μεγάλα ή και μεγαλειώδη. Λόγος απλός, μεστός και γεμάτος ποίηση, ομορφιά  και …αγάπη. Αγάπη για τον άλλο, για τον εαυτό σου .Αυτογνωσία και δόσιμο ολοκληρωτικό. Όπως είναι ο έρωτας, η αγάπη, η λάμψη που η ίδια σε καίει και η ίδια σε ζωντανεύει  ξανά από τις στάχτες σου.

Μια αιώνια ιστορία αγάπης. Αγάπης μοναδικής για το καθένα, που αναζητιέται ανάμεσα  σε πολλούς και φτάνει ίσαμε   τα πέρατα του κόσμου, να βρεις  το όνειρο, την ελπίδα, τη λύτρωση κι ίσως  να τα ψάχνεις για μια ζωή ολόκληρη, Μιας  Αγάπης που ημπόρει τελικά  να βρίσκεται δίπλα μας αλλά να μην τη βλέπουμε για πολύ καιρό. Αναζήτηση, δρόμοι, μονοπάτια, βουή και κόσμος που συντροφεύουν  το δρόμο, τη ζωή όλων. Η Ρόσνα είναι εκείνη η χρυσή προσδοκία, το ταξίδι, το όνειρο που γίνεται αλήθεια κι ο Μοζαμέλ είναι το κίνητρο, ο λόγος, ο σκοπός της αλλαγής, της ζωής που εκπληρώνει τις επιθυμίες.

Να τη διαβάσετε την ιστορία, να το πείτε αυτό το παραμύθι και στα παιδιά σας. Να το διαβάστε ξανά και ξανά να γεμίσει εικόνες   και φως η ψυχή, μικρών και μεγάλων! Η αγάπη δεν έχει ηλικία, το φως και οι ιδέες πρέπει να μοιράζονται απλόχερα σε όλους!

Ζητείται άλογο για αμαζόνα, Λίνα Μουσιώνη, εικ: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Μετάιχμιο

Όταν υπάρχει ένα μαγαζί που το λένε « Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» καταλαβαίνει κάποιος πως ίσως κάτι μπορεί  να συμβεί με τις παραγγελίες του; Όχι, δεν είναι  πιτσαρία, αλλά κατάστημα παιχνιδιών που εποχιακά πουλάει  αποκριάτικες στολές. Έτσι λοιπόν έπαθε την πιο κόκκινη και φοβερή λαχτάρα η Δανάη. Πάνω που είχε πείσει  την αγωνίστρια  μαμά της να της αγοράσει επιτέλους μια στολή πριγκίπισσας που εκείνη δεν ήθελε με τίποτα, έγινε εκείνο το μοιραίο λάθος.  Έτσι αφού μπέρδεψαν τις παραγγελίες, στο κατάστημα,  στη  γιορτή τους σχολείου ντύθηκε ιππότης ή όπως την «βάφτισε » η μαμά της …Αμαζόνα της Φωτιάς. Πάει το όνειρο, χάθηκε κι ήρθε η γκρίνια, ο θυμός, η ντροπή και …ο Άρης. Ο Άρης που φορούσε μια στολή πορτοκαλί, με στέμμα χρυσαφένιο, σαν της πριγκίπισσας Ηλιαχτίδας…. Μα ,ναι, ήταν η  δική της στολή!

Και τότε όλα άλλαξαν. Η Δανάη κι ο Άρης γέλασαν πολύ με αυτήν την παράξενη συνάντηση θυμός μαλάκωσε και μια φιλία αναπτύχθηκε ανάμεσα στα δύο παιδιά!

Νέα ιστορία από την Λίνα Μουσιώνη. Απολαυστική, με μπόλικο χιούμορ, έξυπνη και …αποκριάτική. Στο πνεύμα των ημερών η Λίνα γράφει  μια ιστορία « οικογενειακής τρέλας», όπως συμβαίνει κάποιες φορές  σε κάθε …σπίτι. Μάνα και κόρη,  μια σχέση μοναδική που θέλει τη μητέρα με τον «καλό» της λόγο, την δυναμική και υπεροχή της,  να αποτρέπει τα θέλω και τα σχέδια της κόρης. Η συνωμοσία όμως όλων των υπολοίπων μερικές  φορές λυγίζουν το Φρούριο – Αγωνίστρια Μητέρα και τότε θαύματα μπορούν να συμβούν. Αν όμως η τύχη δεν είναι με το μέρος σου και «κοιμηθεί» εκείνη την μια και μοναδική στιγμή που θες κάτι τόσο πολύ αλλά το σύμπαν ξεχνά να συνωμοτήσει, τότε  τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά.

Καταπληκτική ιστορία, με μια ανάσα διαβάζεται και αυτή. Μια ανάσα και αρκετά χαμόγελα για τα παθήματα που φέρνει η ζωή, η τύχη, ένα λάθος. Ένα λάθος που μπορεί να  αποβεί μοιραίο στη ζωή, όπως το σύνηθες «κάθε εμπόδιο για καλό» και να αλλάξουν όλα …προς  το καλύτερο. Μια ιστορία που πάλι αγγίζει το θέμα των στερεότυπων. Δεν υπάρχουν πράγματα που κάνει μόνο ένα κορίτσι ή μόνο ένα αγόρι. Η ζωή θέλει ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα ακόμα και σε …επιθυμίες.  Γεμάτη συναισθήματα και έξυπνες ιδέες η ιστορία τούτη. Μιλεί για την φιλία, για τους  γονείς που πάντα επιμένουν, για τους παππούδες και τις γιαγιάδες που επίσης πάντα …σώζουν στα δύσκολα. Πλούσιο λοιπόν σε  λέξεις , έννοιες και εικόνες. Εικόνες που επίσης ζωντανεύει  και αποτυπώνει η Ναταλία Καπατσούλια. Η Ναταλία με το μοναδικό της στυλ και τα έντονα χρώματα  εικονογραφεί άλλη μια αξέχαστη ιστορία και φυσικά πετυχαίνει στο έπακρο.

Και προσοχή η ιστορία δεν είναι  μόνο για τις Απόκριες… Αυτό ήταν μόνο η αφορμή!

Όνειρα, Φεϊ Χάνσον, εκδ. Ψυχογιός

Όλα τα παιδιά έχουν όνειρα. Και απορίες έχουν, πολλές. Και ερωτήσεις για τα πιο απίθανα πράγματα. Τα όνειρα όμως του μικρού αγοριού στο βιβλίο της Φέι Χάνσον είναι στ΄ αλήθεια  …παντού. Στο δρόμο για το σχολείο, στο φρεσκοκομμένο γρασίδι, περιμένοντας το σχολικό, στις πινακίδες των δρόμων, στο μάθημα της φυσικής. Και σαν φτάνει ή ώρα των εικαστικών το λευκό χαρτί γεμίζει πια με όλη την αστείρευτη φαντασία του…

Ονειρικό το βιβλίο με απίθανη εικονογράφηση. Βιβλίο ονείρων με λόγια λίγα και εικόνες πολλές που όμως «περιγράφουν» τα όνειρα σαν να έχουν γραφτεί  χιλιάδες λέξεις. Ένα βιβλίο για την φαντασία που δεν σταμάτα πουθενά, που κάνει όλα τα άσχημα όμορφα, που μεταμορφώνει τις ανησυχίες, τις πίκρες , τις ακατανόητες συμπεριφορές των άλλων. Ένα βιβλίο γεμάτο χρώμα και πίστη στην ψυχή. Την ψυχή που συχνά κάνει παρέα στα όνειρα και στους συννεφοκατασκευαστές. Στην φαντασία που πλάθει νέα όνειρα, απίθανες γεύσεις, που ζωντανεύει τα ακούνητα, τα άσχημα και τα απίθανα.

Δώστε ένα λευκό χαρτί σε ένα παιδί και μόλις το αφήσετε ελεύθερο θα δείτε την φαντασία του να μεγαλουργεί. Όπως τα όνειρα που δεν σταματούν ποτέ, που στην αθώα ζωή του είναι  διάφανα κι όλα έχουν σχήμα , χρώμα και γεύση . Και ζωντανεύουν και τρέχουν και πηδούν και πετάνε τα γήινα και χαμηλώνουν τα ουράνια.

Ένα βιβλίο ,λοιπόν για τα όνειρα, για την φαντασία που κανένας δεν πρέπει να  σταματά σε κανέναν, πόσο μάλλον σε ένα παιδί…

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός και απευθύνεται σε όλους!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogs...