Με μια καλλιτεχνική πορεία που θα χρειαζόταν ώρες για να αναλυθεί, με μια θετική στάση ζωής που την αντιλαμβάνεσαι με το που θα τον συναντήσεις, με έντονο το αίσθημα της αγάπης για την πατρίδα του την Κρήτη αλλά κυρίως για την τέχνη του χορού.
Ο Δάφνις Κόκκινος κάνει ένα «διάλειμμα» από τις υποχρεώσεις του με το διεθνώς καταξιωμένο χοροθέατρο της Πίνα Μπάους, για να χορογραφήσει για το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής την «Ιεροτελεστία της άνοιξης» του Ίγκορ Στραβίνσκι.
Εντάσσεται στο μοναδικό τρίπτυχο χορού «Από τη Ρωσία με αγάπη» που φέρνει στη σκηνή της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος τρία σπουδαία μπαλέτα του Στραβίνσκι. Στην παραγωγή αυτή του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τις χορογραφίες υπογράφουν εκτός από τον Δάφνι Κόκκινο, ο διακεκριμένος Γερμανός Μάρκο Γκαίκε στο "Τραγούδι του αηδονιού" και ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος με τους «Γάμους».
Από τις 6 Απριλίου και για έξι παραστάσεις στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
O σπουδαίος χορευτής της Πίνα Μπάους Δάφνις Κόκκινος συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Μπαλέτο της ΕΛΣ και χορογραφεί, επίσης για πρώτη φορά, ένα από τα έργα που συνδέθηκαν μοναδικά με την Πίνα Μπάους, την Ιεροτελεστία της άνοιξης.
Ο D.Κόκκινος είναι από το 1993 ο μοναδικός Έλληνας χορευτής στο Χοροθέατρο του Βούππερταλ. Από το 2002 έως το 2009 υπήρξε βοηθός της θρυλικής χορογράφου, ενώ έως σήμερα εξακολουθεί να εργάζεται ως χορευτής και υπεύθυνος προβών του Χοροθεάτρου.
Ο ίδιος ο Κρητικός χορογράφος σημειώνει για την «μεγάλη αυτή πρόκληση» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Το να χορογραφήσω την Ιεροτελεστία της άνοιξης είναι για μένα μια μεγάλη πρόκληση. Είναι η πρώτη παράσταση που είδα από το χοροθέατρο του Βούππερταλ της Πίνας Μπάους όταν ακόμα ήμουν σπουδαστής στην Κρατική Σχολή Χορού. Είναι το κομμάτι που εδώ και 28 χρόνια χορεύω με την ομάδα της Πίνας. Είναι μια μεγάλη πρόκληση να σκεφτώ και να αισθανθώ το κομμάτι τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι μέχρι τώρα. Ζούμε σε εποχές με πολύ μεγάλη ένταση, πόνο, πολέμους, κρίσεις όχι μόνο οικονομικές, άνθρωποι “προς φυγή” από εμπόλεμες περιοχές και κατεστραμμένες χώρες. Οργή υπάρχει παντού. Την ίδια στιγμή υπάρχει η δημιουργική σκέψη, ο έρωτας, η νεότητα – κινητήρια δύναμη για τη ζωή. Ζούμε σε μια εποχή που δεν πρέπει να θυσιαστεί μόνο μια κοπέλα για τον εξευμενισμό των θεών της Άνοιξης, αλλά πολλοί και για άλλους θεούς. Μια άλλη πρόκληση είναι να δουλέψω με τους χορευτές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Αν και πρόκειται για μια ομάδα με διαφορετικό ρεπερτόριο από τη δική μου, εντούτοις έχουμε το κοινό ότι και οι δυο έχουμε από πολύ νέους χορευτές που τώρα ξεκινούν έως και χορευτές με πάρα πολλών χρόνων εμπειρίες. Είναι υπέροχο το να μπορείς να συνεργάζεσαι με μια τόσο μεγάλη γκάμα χορευτών. Και ο καθένας να προσθέτει στη δημιουργική δουλειά τις δικές του γνώσεις, εμπειρίες, δυναμική, ενέργεια, πάθος και αγάπη σε αυτό που τελικά όλοι εκφραζόμαστε: τον Χορό».
