Αξιότιμοι Κύριοι,
Διαβάζω με μεγάλη προσήλωση, άρθρα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας αλλά και διαφόρων τοπικών Σωματείων εργαζομένων αναφορικά με τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, τον τρόπο καταβολής τους αλλά και τις προθεσμίες καταβολής αυτών.
Είναι πολύ σημαντικό σίγουρα ο εργαζόμενος να γνωρίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του έτσι ώστε να μην γίνεται έρμαιο διαφόρων επιτήδειων "επιχειρηματιών".
Παρόλα αυτά, μέρες όπως αυτές, φτάνουν πληροφορίες (από την πραγματική αγορά εργασίας του ιδιωτικού τομέα) σχετικά με δύο τρικ τα οποία γίνονται τα τελευταία χρόνια από πληθώρα επιχειρηματιών, με την(υπό απειλή απόλυσης) συναίνεση των υπαλλήλων.
1. Σίγουρα θα έχουν φτάσει στα γραφεία σας καταγγελίες περί "περικομμένων" δώρων και επιδομάτων. Κύριος λόγος αυτού (όπως έχει συμβεί και σε εμένα προσωπικά το 2008 και 2009), είναι ότι το δώρο Χριστουγέννων, υπολογίζεται από τον λογιστή της εκάστοτε επιχείρησης όχι σύμφωνα με τις τακτικές αποδοχές του εργαζομένου κατά την 10η Δεκεμβρίου (κατά παράβαση της Υ.Α. 19040/81) αλλά σύμφωνα με τον δηλωμένο μισθό και αποδοχές προς το ΙΚΑ και την Εργάνη (με σχετικές παραβάσεις τις μισής και πλέον εργατικής νομοθεσίας).
Το ερώτημα για αυτό το πρόβλημα είναι πως ο εργαζόμενος μπορεί να εναντιωθεί σε κάτι τέτοιο όταν κινδυνεύει να χάσει την εργασία του;
2. Το δεύτερο τρικ είναι αυτό του "βάζω στην τράπεζα και παίρνω στα ταμεία".
Σε αυτό το τρικ ο "εργοδότης" ως οφείλει βάζει το δώρο στον λογαριασμό του εργαζομένου και στην συνέχεια ο εργαζόμενος μαζί με τον εργοδότη κάνει ανάληψη από το ATM για να τα επιστρέψει στον εργοδότη, πάντα υπό την απειλή της διακοπής της μεταξύ τους εργασιακής σχέσης.
Όπως είναι φυσικό, ο εργοδότης φαίνεται ότι έχει καταβάλει το δώρο κανονικά και στην ώρα του, ενώ ο εργαζόμενος υποχρεώνεται να επιτρέψει το δικαιούμενο ποσό απλά για να συνεχίσει να έχει εργασία και να συντηρεί τον εαυτό και την οικογένειά του.
Όπως είναι φυσικό, κάτι τέτοιο έχει συμβεί τόσο σε εμένα (όπου δεν επέστρεψα το δώρο και απολύθηκα) όσο και σε οικεία μου πρόσωπα πολλές φορές από το 2008. Το ερώτημα λοιπόν και για αυτό το πρόβλημα είναι πως ο εργαζόμενος μπορεί να εναντιωθεί σε κάτι τέτοιο όταν κινδυνεύει να χάσει την εργασία του;
Παρακαλώ λοιπόν, ως αρμόδιο όργανο να μου δώσετε μια απάντηση έτσι ώστε να είμαι και εγώ ο απλός πολίτης ενήμερος για το τι πρέπει να κάνω.
Καθώς το κράτος μας δεν έχει μεριμνήσει για να προλαμβάνει τέτοιου είδους συμπεριφορές μήπως θα πρέπει πολύ απλά να φτάσουμε σε σημείο να παραβαίνουμε και εμείς διαφόρους νόμους του Ποινικού Κώδικα για να βρούμε το δίκιο μας;
Προσωπικά δεν βλέπω κάποια λύση στο πρόβλημα αυτό.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Μυρτάκης
