Ένας Έλληνας στο Παρίσι

Του Γιώργη Ελ. Αεράκη

Πριν από τριάντα χρόνια, το 1990 στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μας ένα μικρό θαύμα. Τριάντα δύο έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου εκτίθενται για πρώτη φορά στον γενέθλιο τόπο του μεγάλου τέκνου της Κρήτης αφού οι ιδιώτες και τα Μουσεία που τα κατείχαν συναίνεσαν να τα δανείσουν για δυο μήνες περίπου αν θυμάμαι καλά. Πίσω από αυτήν την επιτυχία κρύβονται οι άοκνες προσπάθειες του τότε εφόρου της Βικελαίας Βιβλιοθήκης Νίκου Γιανναδάκη και των συνεργατών του.

Μπήκαμε και ξαναμπήκαμε τότε στην Βικελαία μαζί με τους χιλιάδες επισκέπτες που ήρθαν από όλη την Κρήτη καθώς και την υπόλοιπη Ελλάδα να θαυμάσουμε και εμείς τα έργα με το ιδιαίτερο φως, ένα εσωτερικό φως, τους σκελετωμένους από την προσευχή και την νηστεία αγίους με τα μακριά δάκτυλα.

Ποτέ άλλοτε η Κρήτη δεν ευτύχισε να παρουσιάσει μεγαλύτερο καλλιτεχνικό γεγονός. Επ ευκαιρία της έκθεσης αυτής στο φρούριο του Κούλε πραγματοποιείται συνέδριο όπου συμμετέχουν πενήντα περίπου γνωστοί επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο που θα επιδιώξουν να φωτίσουν τις άγνωστες πτυχές του καλλιτέχνη και παράλληλα τις συνθήκες της εποχής που έζησε.

Αυτές τις μέρες μια παρόμοια έκθεση υψηλής καλλιτεχνικής αξίας πραγματοποιείται στο Grand Palais, στο Παρίσι από τις 16 Οκτωβρίου μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου άρα μέχρι και την ερχόμενη Δευτέρα.

Η έκθεση αυτή που υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), αποτελεί την πρώτη μεγάλη έκθεση του καλλιτέχνη στη Γαλλία. Το έργο του παρουσιάζεται ως ένα προϊόν διαφορετικών γεωγραφικών επιρροών, το οποίο παντρεύει την αναγεννησιακή μαεστρία με τη σύγχρονη αισθητική.

Στην περιγραφή του μουσείου για την έκθεση σημειώνεται ότι ο Εl Greco ενσωματώνει στα έργα του «το χρώμα του Τιτσιάνο, την τόλμη του Τιντορέτο και το ηρωικό στυλ του Μιχαήλ Άγγελου».

Για την πραγματοποίησή της συνεργάστηκαν κορυφαίοι οργανισμοί στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες: το Art Institute του Σικάγο, το Μουσείου του Λούβρου, και το Réunion Des Musées Nationaux – Grand Palais, συμβολίζοντας μία σύγχρονη εκδοχή του ελληνισμού. Ο γράφων είχε την τύχη να ταξιδεύσει με άλλους Έλληνες φιλότεχνους στην Πόλη του Φωτός και να θαυμάσει μαζί με τους χιλιάδες επισκέπτες που κατέκλυσαν το Grand Palais τα έργα του Μεγάλου Κρητικού.