Παρελθόν τείνουν να γίνουν πλέον οι «διπλοί κατάλογοι» (µε τις τιµές µε ή χωρίς απόδειξη) στις ταβέρνες και τα κέντρα διασκέδασης. Θορυβηµένοι οι καταστηµατάρχες από την ποινή λουκέτου των επιχειρήσεων για 48 ώρες εφόσον διαπιστωθεί ότι δεν έχουν κόψει αποδείξεις, αναζητούν ήδη νέες διεξόδους προκειµένου να φοροδιαφύγουν, όπως η έκδοση «µικρής απόδειξης» που δεν περιλαµβάνει ολόκληρο το κόστος της παραγγελίας.
Σύµφωνα µε ελεγκτές που ζουν τον παλµό της αγοράς, το σφράγισµα των πρώτων καταστηµάτων µπροστά στις τηλεοπτικές κάµερες φαίνεται να έχει τροµοκρατήσει όσους είχαν ξεχάσει πώς λειτουργεί η ταµειακή µηχανή και δεν εξέδιδαν αποδείξεις.
Αντιθέτως, σύµφωνα µε τις ίδιες πηγές, παρατηρείται ύποπτη αύξηση της έκδοσης αποδείξεων, οι οποίες, όµως, αφορούν κυρίως µικρά ποσά.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» εκεί φαίνεται πως υποκρύπτεται και προσπάθεια πολλών να εµφανίζουν µεν αποδείξεις στα τραπέζια (για να µην πιαστούν και µπει λουκέτο στην επιχείρησή τους), αλλά και να... εξαφανίζουν ένα µέρος από τα έσοδα για τα είδη που πούλησαν.
Η µέθοδος αυτή αφορά κυρίως επαναλαµβανόµενες και δεύτερες παραγγελίες, όπως κρασί ή ούζο χύµα, µπίρες, αναψυκτικά, πατάτες και σαλάτες, ώστε στα τραπέζια να µην υπάρχουν µόνο ποτήρια και πιάτα, αλλά και κάποια απόδειξη για το ενδεχόµενο ελέγχου.
Επιπλέον, πολλοί «ζυγίζουν» πόσες αποδείξεις δεν έχουν κόψει ώστε να µην ξεπεράσουν τις 50, αριθµός πάνω από τον οποίο προβλέπεται η ποινή του λουκέτου.
Συχνά όµως (αν και απαιτεί περισσό θράσος ή θάρρος µε τον πελάτη) µπορεί η απόκρυψη να αφορά ακόµα και κύρια πιάτα ή µια διαφορά στο ζύγι (για είδη που κοστολογούνται µε το κιλό, όπως τα ψάρια). Στις περιπτώσεις αυτές, το δέλεαρ για να δεχτεί ο πελάτης τη «µικρή απόδειξη» είναι συνήθως µια καλύτερη τιµή από την κανονική τιµή καταλόγου, µε την έκπτωση να µην ξεπερνά πλέον το 10% το πολύ, αντί για 10%- 20% που ίσχυε όταν δεν κοβόταν καν απόδειξη.
