Δεν είναι μακρινές οι εποχές που οι αμπελουργοί του Ηρακλείου και ειδικά εκείνη του Πεζανού κάμπου, των Αρχανών αλλά και του Μαλεβυζίου, έτρωγαν με...χρυσά κουτάλια και ο τρυγητός ήταν μια γιορτή διαρκείας! Χιλιάδες τόννοι σταφυλιού για εξαγωγή, αρκετοί για το άπλωμα της σταφίδας και βέβαια τα οινοποιεία και οι κρασέμποροι που έδιναν μάχη χαρακωμάτων για το ποιοι θα πρωτοπάρουν τα σταφύλια, άλλοι πληρώνοντας τοις μετρητοίς και άλλοι με το καλό όνομα που διέθεταν στην αγορά επί πιστώσει, με τους αμπελουργούς πάντως να μη φοβούνται πως θα χάσουν τη σοδειά τους!
Κι ύστερα ήλθε η αμπελουργική κρίση, με την παραδοσιακή σταφίδα σχεδόν να εξαφανίζεται, τα σταφύλια μετά και την περίοδο της αναμπέλωσης να αναζητούν το βηματισμό τους στο νέο τοπίο που είχε δημιουργηθεί και τους παραδοσιακούς εξαγωγείς να υποχωρούν και στη θέση τους να εμφανίζονται άλλοι.
Στη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 στον παλιό δήμο Καζαντζάκη και στα χωριά της Ενώσεως Πεζών, δύο κολοσσοί έδιναν μάχη για το ποιος θα πρωτοπάρει σταφύλια και στις καλύτερες τιμές από τους παραγωγούς: Η Ένωση Πεζών και η εταιρεία ΠΑΣΧΑΛΗΣ με πρωτοποριακές για την εποχή τους εγκαταστάσεις στους Κουνάβους και με εξαγωγικά "πόδια" σε Κόρινθο και Καβάλα. Σήμερα η ιστορική Ένωση Πεζών, γονατισμένη από τα χρέη πήρε προσωρινή διαταγή για να ενταχθεί στον πτωχευτικό νόμο του άρθρου 99 και χρωστά αρκετά στους παραγωγούς από τις αγορές σταφυλιών των προηγούμενων ετών, ενώ άγνωστο είναι τι θα κάνει φέτος και αν οι παραγωγοί θα την εμπιστευθούν για να τις δώσουν ξανά σταφύλια!
Την ίδια ώρα, οι πληροφορίες του cretalive λένε πως και ο παλιός κολοσσός στους Κουνάβους, η μεγαλύτερη κάποτε εξαγωγική εταιρεία κηπευτικών και σταφυλιών στην Κρήτη, ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ μπήκε και αυτός στη διαδικασία εκκαθάρισης αναζητώντας σωσίβιο από τα σωρευμένα χρέη.Και μπορεί βέβαια τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΣΧΑΛΗΣ να είχε αποσυρθεί από την κρητική αγορά, αλλά ακόμα θυμούνται οι αμπελουργοί τη χρυσή περίοδο που πέρασαν όταν η κραταιά εταιρεία ήταν στο φόρτε της!
Κι επειδή κι εδώ ισχύει ο νόμος του Μέρφι (αν είναι να πάει κάτι κακά, θα πάνε όλα κακά!) υπάρχουν κι άλλα άσχημα νέα: μία ακόμα κραταιά επιχείρηση του παρελθόντος περνάει κι αυτή δύσκολες στιγμές αν και η δικαστική απόφαση που πρόσφατα εκδόθηκε, μάλλον τη βάζουν σε μια διαδικασία επανεκκίνησης και αναστύλωσης!
Πρόκειται για το μεγαλύτερο ίσως οινοποιείο της Κρήτης κι ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, που αντιμετώπιζε και αυτό προβλήματα από τη "θηλειά" των χρεών και που βρήκε μέσω της δικαστικής οδού, λύση για τα προβλήματα της. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του cretalive η συγκεκριμένη εταιρεία δεν αντιμετώπιζε κάποια ιδιαίτερα προβλήματα μέχρι και το 2009 οπότε και άρχισαν οι ταμειακές δυσκολίες..
Το οινοποιείο κατόρθωσε να επιτύχει κούρεμα των χρεών του στο 60% του ποσού και το υπόλοιπο ποσό καλείται να το αποπληρώσει σε 10 ετήσιες δόσεις. Το σημαντικό πάντως είναι πως δεν χρωστάει ούτε ευρώ στους παραγωγούς ενώ έχει με το μέρος του σε αυτήν την προσπάθεια εξυγίανσης και το προσωπικό της επιχείρησης και ευελπιστεί πως και φέτος θα βγει με "πρόσωπο" στην αγορά!
Αν σε αυτά τα νέα προσθέσουμε και τη δραματική εξέλιξη με τη φωτιά που μετέτρεψε σε στάχτη το συσκευαστήριο Γιαννακάκη, καταλαβαίνει κανείς πως οι αμπελουργοί της Κρήτης βιώνουν ένα διπλό εφιάλτη: από τη μια αν τα καταφέρουν φέτος να μη χάσουν τη σοδειά τους από τις καιρικές συνθήκες, να πουλήσουν τα σταφύλια τους και βέβαια να εισπράξουν τα χρήματα από μια αγορά που είναι κινούμενη άμμος!
