Το κούρεμα του δημοσίου χρέους με τη διαδικασία του PSI το 2012 τους διέλυσε. Η κυβέρνηση υποσχόταν...δικαίωση, μέσω του περιβόητου «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Μάταια περίμεναν. Και ήρθε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) να τους δώσει τη χαριστική βολή.
Ο λόγος για τους Έλληνες ομολογιούχους, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ, μετά την απόρριψη των προσφυγών τους από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Τελικώς, το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα τις προσφυγές τους και δέχθηκε ότι η διαδικασία του PSI, όπως την οργάνωσε ο ν. 4050/2012, είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και δεν προσβάλλει ούτε το δικαίωμα στην περιουσία ούτε την απαγόρευση διακρίσεων και δικαιολογείται από επιτακτικούς και σπουδαίους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή από την ανάγκη προστασίας της ελληνικής οικονομίας μέσω της ονομαστικής μείωσης του δημοσίου χρέους.
«Αν δεν επιδιωκόταν και δεν επιτύγχανε η επέμβαση του 2012 στο δημόσιο χρέος και η Ελληνική Δημοκρατία έφτανε σε κατάσταση χρεοκοπίας, οι απώλειες των προσφευγόντων θα ήσαν συντριπτικά μεγαλύτερες. Όταν εφαρμόστηκε το PSI η αγοραία αξία των ομολόγων τους ήταν πολύ μικρότερη από την ονομαστική αξία των νέων ομολόγων που τους προσφέρθηκαν μαζί με ένα τμήμα σε ρευστό (με τη μορφή άμεσα εξοφλητέων τίτλων έκδοσης του EFSF)», αναφέρεται στην απόφαση του ΕΔΑΔ.
Με απλά λόγια, το ΕΔΑΔ «άδειασε» τους ομολογιούχους οριστικά. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει πως τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του εγκλήματος υπήρξαν οι μικροομολογιούχοι που κατείχαν ομόλογα με ονομαστική αξία έως 100.000 ευρώ.
Γιατί το κράτος γύρισε την πλάτη σε αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί και ο κ. Τσίπρας, αρκέστηκε απλώς να... καταδικάσει το καθεστώς ατιμωρησίας που έτυχαν διοικητές τραπεζών για το «αμαρτωλό» PSI, στην ομιλία του στη Βουλή για τη διαπλοκή στις 29 Μαρτίου 2016;
