Το κόμμα «Πράσινοι-Αριστερά» είναι ο άλλος μεγάλος νικητής των
ολλανδικών εκλογών, αφού διπλασίασαν τη δύναμή τους και ενδεχομένως να
μπουν και σε συζητήσεις για τη νέα κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε.
Επικεφαλής τους ο 30χρονος Γιέσε Κλάβερ, ο οποίος πανηγύρισε και το
παραπάνω το εκλογικό αποτέλεσμα. Βρέθηκε στη Βουλή με 14 έδρες, όταν το
2012 το κόμμα του είχε καταφέρει να εκλέξει τέσσερις βουλευτές.
Ο Κλάβερ είναι ίσως η επιτομή του Ολλανδού: ο πατέρας του -τον οποίο δεν
γνώρισε ιδιαίτερα- ήταν από το Μαρόκο και η μητέρα του Ολλανδή από την
Ινδονησία (κάποτε αποικία των Ολλανδών).
Στα αγγλοσαξωνικά ΜΜΕ δεν άργησαν να δουν την ομοιότητα με το άλλο
μεγάλο αστέρι της διεθνούς πολιτικής σκηνής, τον Καναδό Τζάστιν Τριντό.
Ο ίδιος δεν διαφωνεί, αλλά επισημαίνει ότι ο Τριντό είναι φιλελεύθερος
και σίγουρα έχει περισσότερους μυς. Ίνδαλμά του ο Μπαράκ Ομπάμα,
ενδεχομένως και ο Μπέρνι Σάντερς.
Το εκλογικό του επιτελείο, γεμάτο νεαρούς «χωμένους» στην τεχνολογία και
τα κοινωνικά μέσα, έφτιαξε και το σλόγκαν: Jesse we can (παράφραση του
Yes we Can του Ομπάμα με το όνομα του Κλάβερ).
Στην προεκλογική εκστρατεία οι Πράσινοι υπήρξαν η έκπληξη: γέμιζαν τους
χώρους που μιλούσε ο επικεφαλής, υπήρχε ενθουσιασμός και νεολαία. Και οι
δημοσκοπήσεις -που στην περίπτωση Βίλντερς έπεσαν έξω- επαληθεύθηκαν.
Σε μια χώρα που η οικονομία δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα, ο
Κλάβερ απευθύνθηκε στο εκλογικό σώμα θέτοντας σημαντικά κοινωνικά και
οικονομικά ζητήματα: το θέμα της υγειονομικής περίθαλψης, την κλιματική
αλλαγή, την ανάγκη η παραδοσιακά ανοικτή ολλανδική κοινωνία να μην
γυρίσει την πλάτη στους πρόσφυγες.
