Σαν πολλά σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό της νέας ΔΕΠΑΝΑΛ και δεν ξέρω , αν θα προκύψει κανένας...Ηφαιστίωνας στην προβληματική έτσι κι αλλιώς συγχωνευμένη δημοτική εταιρία!
Σαν να μην της έφταναν τα πολλά βαρίδια που κουβαλάει μετά την σύμπραξη με τη ΔΕΠΤΑΗ (λειτουργία Πολιτιστικού, μπλοκάρισμα λογαριασμών, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου), έρχονται και οι ταραχώδεις σχέσεις στο χώρο των εργαζομένων να δείξουν πως το πείραμα της συνένωσης των δύο δημοτικών επιχειρήσεων, είναι μετέωρο και υπό αμφισβήτηση.
Από τη μια οι εργαζόμενοι διπλών ταχυτήτων, μόνιμο προσωπικό και ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και από την άλλη οι υπάλληλοι της πρώην ΔΕΠΑΝΑΛ, που νιώθουν αποπαίδια στο νέο σχήμα, με την αγωνία για το μέλλον της επιχείρησης να μην μπορεί κανείς να το διασφαλίσει με σιγουριά, δημιουργούν, μαθαίνω, εκρηκτικές καταστάσεις!
Κάποια τελευταία περιστατικά στην Αλικαρνασσό, και κυρίως ο τρόπος που φαίνεται πως αντιμετωπίζονται οι μόνιμοι υπάλληλοι της πρώην ΔΕΠΑΝΑΛ από την διοίκηση αλλά και τη διεύθυνση της «μαμάς εταιρείας» έφεραν μεγάλη γκρίνια, με αποτέλεσμα να συγκληθεί έκτακτη γενική συνέλευση των εργαζομένων, στην οποία απαίτησαν την παρουσία του δημάρχου Βασίλη Λαμπρινού, ο οποίος άμεσα ανταποκρίθηκε και άκουσε τα συσσωρευμένα παράπονα των υπαλλήλων!
Ακούστηκαν πολλά στη φορτισμένη γενική συνέλευση. Πως βλέπουν να μην υπάρχει ψυχική επαφή με την διοίκηση της επιχείρησης, πως αντί να αντιμετωπίζονται ως πολύτιμα εργαλεία στην προσπάθεια ανάκαμψης της νέας ΔΕΠΑΝΑΛ, αντιμετωπίζονται περίπου εχθρικά, ενώ οι ...ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι της εταιρίας έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από εκείνους που ( θα έπρεπε να) αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του νέου σχήματος.
Παράλληλα εξέφρασαν και την αγωνία τους για το μέλλον του νέας εταιρίας, γνωρίζοντας πως αποθεματικά δεν υπάρχουν και η πολυσυζητημένη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, είναι ακόμα αντικείμενο διένεξης μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων. Δεν ξέρω τι τους είπε ο Λαμπρινός, αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι πως ο δήμαρχος αρχίζει να... φορτώνει με αυτά που ακούει και εισπράττει ως κλίμα και δεν ξέρω ποιος στο τέλος θα πληρώσει το μάρμαρο!
Κι επειδή πολλές φορές η ευγένεια του Λαμπρινού μπορεί να παρεξηγείται, καλό θα είναι να μην εκλαμβάνεται ως αδυναμία , καθώς και γνώση έχει και κρίση διαθέτει και αν κάτι κατανοεί πως δεν του... βγαίνει, δεν θα διστάσει να κάνει διορθωτικές κινήσεις !
