Τα ''απίστευτα'' του υπουργείου Άμυνας

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Παρακολουθώντας κανείς  τη χθεσινή συνέντευξη του λαλίστατου υπουργού άμυνας κ. Καμμένου, θα μπορούσε να οδηγηθεί σε  τρία συμπεράσματα. .Πρώτον, ότι επικρατεί... πλήρης ταύτιση απόψεων  στο συγκεκριμένο  υπουργείο  ανάμεσα στους δυο κορυφαίους  αξιωματούχους του.

Δεύτερον, ότι ο Καμμένος διαθέτει αναμφισβήτητα  black humor ,αφού δε του αρκούσε το ''ξεγιβέντισμα''του αναπληρωτή του ,αλλά ήθελε αυτό να συμβεί και με την παρουσία εκείνου. Είμαστε δε  βέβαιοι ότι την συνέντευξη, με το συγκεκριμένο τυπικό, τη σχεδίασε και την επέβαλε, ως  καθυστερημένη,  αλλά δηλητηριώδη  ''ρεβάνς'', στη δήλωση Κουβέλη όταν ανέλαβε  τα καθήκοντά του: ''Εγώ θα αναφέρομαι απ ευθείας  στον πρωθυπουργό''. 

Το τρίτο τέλος συμπέρασμα που βγαίνει από το όλο σκηνικό, είναι πως δεν υπάρχει  όριο στον εξευτελισμό που μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος αυτός(Κουβέλης), προκειμένου να παραμείνει στην υπουργική καρέκλα. Γιατί, ποιός άλλος θα ανεχόταν τέτοια χονδροειδή διάψευση ,τέτοιο δημόσιο διασυρμό - σε πανελλήνια θέαση -και δε θα τα βρόνταγε κάτω ,αν διέθετε, ψήγματα  έστω, αξιοπρέπειας;

 Προφανώς όμως, η λέξη αυτή  είναι άγνωστη στον ''πεινασμένο'' για ''καρέκλα''   μπάρμπα Φώτη. Το μοιραίο ΄πολιτικό πρόσωπο, που από το 15 έχει δεχτεί τα πιο χυδαία ''φτυσίματα'' κι αυτός εμμένει στην άποψη  πως... ψιχαλίζει .

Πως είναι δυνατόν όμως, ένας άνθρωπος ,που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ,πως στερείται περηφάνιας και  φιλότιμου,  να βρίσκεται στη Νο 2 θέση ενός οργανισμού, που τοποθετεί τις  αρετές αυτές, ως κορυφαίες στην  κλίμακα των αξιών του ;Γιατί εδώ, δεν αναφερόμαστε σε ένα οποιοδήποτε υπουργείο ,αλλά  στο υπουργείο άμυνας, την ασπίδα της χώρας , σε κρίσιμους μάλιστα καιρούς και με την ''απειλή'' όχι απλώς ''εκτιμώμενη'' αλλά ορατή. 

Η θλίψη μας όμως για τα συμβαίνοντα στο υπουργείο άμυνας δεν έχει να κάνει μόνο με τον Καμμένο ή μονο με τον Κουβέλη. Αυτοί, στο κάτω -κάτω τα απωθημένα τους βγάζουν. Ο ένας με το  ''στραταρχιλίκι''  κι ο άλλος με την  καρέκλα.

Η θλίψη μας έχει να κάνει με τον πρωθυπουργό που  για να διατηρηθεί στην εξουσία,  αγνοεί τα συμφέροντα της ΄χώρας και δίδει  '' τα άγια τοις κυσί ''περιφρονώντας τον αφορισμό του Μεγάλου Αθανασίου .(Μη δώτε τα άγια τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων''.

Και δεν είναι μόνο η ζημιά που υφίστανται οι  Ένοπλες Δυνάμεις από μια τέτοια αλλοπρόσαλλη πολιτική ηγεσία ,αλλά και η εντύπωση που δημιουργείται σε εχθρούς και φίλους για τη σοβαρότητα της χώρας .Και όπως στην οικονομία η ψυχολογία παίζει τεράστιο ρόλο ,έτσι και στην συνολική ισχύ μιας χώρας η σοβαρότητα που αυτή εκπέμπει έχει ανάλογη, αν όχι μεγαλύτερη βαρύτητα

Γράφοντας το κείμενο αυτό, άκουσα στο ραδιόφωνο ότι η Τουρκία ξεκινά τη μαζική παραγωγή του εθνικού άρματος τρίτης γενιάς ''Altay'',που θα κατασκευάζει η Τουρκο-Kαταριανή  εταιρεία ΒΜC της Κωνσταντινούπολης.Τα πρώτα άρματα, από ένα συνολικό αριθμό 1000, θα παραδοθούν σε δυο χρόνια. Και  δεν είναι μόνο τα άρματα ,αλλά και η συμπαραγωγή των F-16, τα drones,κλπ ,κλπ Μια  καλοσχεδιασμένη δηλαδή και εντυπωσιακή ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας , που την έχει καταστήσει αυτάρκη, σε ποσοστό που προσεγγίζει το 50% των αναγκών της.

Ας κάνει σύγκριση κανείς με τη δική μας μίζερη -για να μην πούμε ανύπαρκτη-πολεμική βιομηχανία και ας βγάλει τα συμπεράσματα του για την πορεία των σχέσεων μας με τη γείτονα ,καθώς το ανισοζύγιο  δυνάμεων μεταξύ μας θα αυξάνει διαρκώς

Συνηθίζομε να παραπονούμαστε ,γιατί  σύμμαχοι και εταίροι ,μας τοποθετούν μονίμως σε δεύτερη μοίρα έναντι της Τουρκίας. Αγνοούμε αυτό που έχει γράψει είκοσι και πλέον χρόνια πριν, ένας ΄σπουδαίος Έλληνας διανοητής -δυστυχώς,''έφυγε΄΄ στην πιο δημιουργική του ηλικία-ο Παναγιώτης Κονδύλης .

''Οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο '',γράφει ''όσο αξίζεις εσύ γι  αυτούς. Καμιά συμμαχία και καμιά προστασία δεν κατασφαλίζει όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης . Τα ''δίκαια'' της Ελλάδας δεν εντυπωσιάζουν κανέναν ,όσο πίσω τους βρίσκεται ένας παρίας με διαρκώς απλωμένο το χέρι, κάποιος που ζεί από δάνεια επιδοτήσεις και προγράμματα στήριξης...

Και να σκεφτεί κανείς ότι ο αείμνηστος Κονδύλης τα έγραφε αυτά, σε εποχή ,που δεν υπήρχαν μνημόνια και δανειστές... '