Σταύρος Γαβαλάς: Είναι καιρός για τη δημιουργία μιας διεπαγγελματικής οργάνωσης γραβιέρας!

Tου Σταύρου Γαβαλά

Μπράβο στην Περιφέρεια Κρήτης που υποδέχτηκε τους κτηνοτρόφους του νησιού και δεσμεύτηκε να διαμορφώσει καλύτερες τιμές για το γάλα που παράγουν, καλώντας τους τυροκόμους και "τραβώντας" τους άραγε το αυτί για  να δώσουν κάτι παραπάνω στους παραγωγούς...

Δηλαδή όταν θα πέσει η τιμή του ελαιόλαδου, θα καλέσει τους εμπόρους ελαιόλαδου και θα κάνει το ίδιο; Όταν θα πέσει η τιμή στο μέλι; Θα κάνει το ίδιο ή στα σταφύλια και ούτε καθεξής;

Γίνεται άραγε αυτό σε μια ελεύθερη αγορά που η τιμή διαμορφώνεται από τη ζήτηση και την προσφορά αλλά και από την δυναμική του κάθε προϊόντος, ανάλογα με τη φήμη που έχει χτίσει;

Και να πούμε και το άλλο: Oσες φορές οι Ενώσεις έδωσαν κάτι παραπάνω για να στηρίξουν προϊόντα και παραγωγούς, το "πλήρωσαν" ακριβά, αφού βγήκαν εκτός αγοράς. Δεν μπορεί να αγοράζεις ακριβότερα από ότι πουλάς. Μάλιστα στο τέλος κατηγορήθηκαν για κακοδιαχείριση.

Η γραβιέρα μας και τα άλλα υπέροχα τυροκομικά προϊόντα που παράγει η κάθε περιοχή θα μπορούσαν να δώσουν καλύτερες τιμές στους παραγωγούς, αν είχαμε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να κάνουμε κάτι αντίστοιχο με τις άλλες χώρες. Εξαγωγές δηλαδή και όχι να ''σκοτωνόμαστε'' ποιος θα πουλήσει πιο φθηνά το προϊόν στις μεγάλες αλυσίδες με αποτέλεσμα όσο πιο φθηνά πωλείται η γραβιέρα τόσο πιο πολύ να πιέζονται οι τιμές παραγωγού.

Ας πάρουμε παράδειγμα την παρμέζανα, που έχει καταφέρει να μπει στο τραπέζι του καταναλωτή, παγκοσμίως, και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές. Πιστέψτε με, μια καλή γραβιέρα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα απέναντι της, όμως πώς θα την ζητήσει ο ξένος καταναλωτής όταν δεν ξέρει καν την ύπαρξη της;

Αφού λοιπόν η Περιφέρεια Κρήτης έχει σκοπό να μαζέψει τους τυροκόμους και τους γαλατάδες, όπως ειπώθηκε, καιρός είναι να μπει στο τραπέζι η δημιουργία της διεπαγγελματικής οργάνωσης γραβιέρας, γιατί αν υπήρχε εδώ και κάποια χρόνια, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι τελείως διαφορετικά, προς το καλύτερο...

Ποιος ο σκοπός της διεπαγγελματικής; Να θεσπίζει μέτρα που διέπουν την αλυσίδα εφοδιασμού χωρίς να εμπλέκεται η ίδια στην παραγωγή, την μεταποίηση και το εμπόριο και να λειτουργεί ως "πλατφόρμα" διαλόγου μέσω τις οποίας προωθούνται βέλτιστες πρακτικές για τη βελτίωση της αγοράς.

Παρεμπίπτοντος, στο ελαιόλαδο που υπάρχει διαπαγγελματική έχει χάσει τη νομιμοποίηση της, εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα να χάνονται πολλές ευκαιρίες για το χρυσοφόρο προϊόν μας που συνεχίζει δυστυχώς να πωλείται χύμα με την ευθύνη να βαρύνει όλους μας, κι εμένα προσωπικά.

Και αυτό που μας κάνει μεγάλη εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια που συζητάμε για την περιβόητη ""παντρειά του πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό, ο οποίος έχει φτάσει αισίως τα 6 εκατομμύρια, φανταστείτε τι τρώνε και πίνουν τόσοι άνθρωποι  όταν τα Κρητικά προϊόντα που καταναλώνουν τα ξενοδοχεία μας δεν ξεπερνούν σε όγκο ούτε το 7%! Αυτό δεν το λες επιτυχία...

Αυτό είναι, λοιπόν, το μυστικό και να πού υστερούμε όλα αυτά τα χρόνια, με συνέπεια, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων της Κρήτης να είναι αποτέλεσμα διεθνών συγκυριώ. Πάρτε παράδειγμα το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που φέτος έχει μια απίστευτη τιμή, όχι τόσο για τη φήμη του και την ποιότητά του, αλλά γιατί απλά δεν υπάρχει ελαιόλαδο στον υπόλοιπο κόσμο... Ας έβγαζε πάλι η Ισπανία δυο εκατομμύρια τόνους ελαιόλαδο και θα βλέπαμε πόσο θα πουλούσαμε το δικό μας.

Καλό λοιπόν το επικοινωνιακό κομμάτι, εκεί όπου πραγματικά ο Περιφερειάρχης μας δεν πιάνεται - φάνηκε και στις εκλογές με το ποσοστό που πήρε -  αλλά πρέπει να μπούμε και στην ουσία των πραγμάτων και να δούμε τί δεν έκανε η Περιφέρεια Κρήτης, τα τελευταία 15 χρόνια στον πρωτογενή τομέα και τί έχει σκοπό να κάνει στα επόμενα πέντε που θα είναι στην εξουσία. Και τότε να βγούμε όλοι να της δώσουμε τα εύσημα και πρώτος εγώ.

Και για να μην κατηγορηθούμε για εμπάθεια απέναντι στην Περιφέρεια, είμαστε δίπλα σε ό,τι σωστό και δημιουργικό θα γίνει, αλλά δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι όταν βλέπουμε τον καιρό να περνά και να μην γίνεται τίποτα στον πρωτογενή τομέα ή να γίνονται πολύ λιγότερα από αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν.

Παραδείγματος χάρη η εγκαταλειμμένη στην τύχη της Γεωργική Σχολή της Μεσαράς για την οποία είχαμε ζητήσει επιτακτικά να αξιοποιηθεί από την Περιφέρεια Κρήτης εδώ και ενάμιση χρόνο με τεκμηριωμένη πρόταση και μελέτη.

Δυστυχώς δεν βρήκαμε ευήκοα ώτα, κάτι που ευτυχώς πήρε πάνω του ο υπουργός Λευτέρης Αυγενάκης και μακάρι να πάρουν σάρκα και οστά όσα προτείνει για τη Σχολή!