Του Νίκου Λυγερού
Το προοίμιο του Συντάγματος των Σκοπίων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μίας χώρας χωρίς ταυτότητα που αποτελείται από ένα συνονθύλευμα πολιτών διαφορετικών εθνοτήτων που προσπαθεί με αυθαίρετο τρόπο να αποκτήσει εθνική ταυτότητα μετά από το πέρασμα του κομμουνισμού που είχε αφαιρέσει οποιαδήποτε ταυτότητα για να είναι συμβατή η κρατική οντότητα με την ιδεολογία.
Η FYROM είναι στην ουσία μια ιδεολογική μονάδα χωρίς Έθνος και γι’ αυτόν τον λόγο αποτελεί περίπτωση ειδικού ενδιαφέροντος για όσους δεν πιστεύουν στην έννοια του Έθνους. Και η προσπάθεια της να αποκτήσει μια ταυτότητα τους ενδιαφέρει μόνο και μόνο για να υποσκάψουν ένα άλλο Έθνος, το ελληνικό. Με άλλα λόγια αν τα Σκόπια έχουν κάποιο νόημα σε εθνικό επίπεδο για όσους δεν υποστηρίζουν καν την ύπαρξη του Έθνους, δεν είναι βέβαια επειδή είναι παράδειγμα της πλαστής εθνικής ταυτότητας αλλά επειδή αποτελεί ένα εργαλείο υπονόμευσης του Ελληνισμού.
Έτσι εξηγείται και η απουσία του ελληνικού στοιχείου τόσο στο προοίμιο του Συντάγματος των Σκοπίων όσο και η διατύπωση του άρθρου 78. Με αυτήν την έννοια έχει νόημα η μεταμοντέρνα σταλινική υποστήριξη που νοσταλγεί μια κατάσταση, όπου όλοι οι άνθρωποι δεν ανήκουν πια στην Ανθρωπότητα αλλά μόνο σε μια ισοπεδωτικής τάξη άτομα με την ίδια απώλεια δικαιωμάτων λόγω των θεμελίων της ιδεολογίας.
