ΑΠΟΨΕΙΣ
Παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας
Η Υπουργική Απόφαση, παρά το γεγονός ότι καθυστέρησε η έκδοσή της, δεν επιτυγχάνει για μια ακόμη φορά να ξεπεράσει τα προβλήματα ακυρότητας
Του Ζαχαρία Δοξαστάκη
Έστω και καθυστερημένα , όπως συνήθως συμβαίνει σ' αυτή τη χώρα και μετά τις συχνές και έντονες διαμαρτυρίες των αιρετών, αλλά και των επιχειρηματιών του κλάδου του τουρισμού εκδόθηκε η ΚΥΑ( Κοινή Υπουργική Απόφαση), η οποία καθορίζει τους όρους, τις προϋποθέσεις , τα τεχνικά θέματα και τη διαδικασία για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού ,παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε στη βάση της πρόβλεψης και της νομικής εξουσιοδότησης του άρθρου 13 του Ν. 2971/2001 , όπως αντικαταστάθηκε , πρόσφατα, με το άρθρο 15 του Ν. 4467/2017.
Ο αιγιαλός και η παραλία είναι κοινόχρηστα πράγματα, ανήκουν σε όλους και η απλή χρήση τους επιτρέπεται , μόνον, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους.
Η Υπουργική Απόφαση , παρά το γεγονός ότι καθυστέρησε η έκδοσή της, δεν επιτυγχάνει για μια ακόμη φορά να ξεπεράσει τα προβλήματα ακυρότητας που τα τελευταία χρόνια, παγίως. το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως αρμόδιο ακυρωτικό διοικητικό δικαστήριο έχει επισημάνει, με τεκμηριωμένες αποφάσεις του. Ακόμη αποτυγχάνει να ρυθμίσει με τρόπο σύγχρονο και αποτελεσματικό το παράκτιο οικοσύστημα,στοιχεία του οποίου αποτελούν ο αιγιαλός και παραλία.
Αποτυγχάνει να προσεγγίσει την παράκτια ζώνη, ως κομβικό σημείο της οικονομίας της Χώρας μας, που στηρίζεται στον τομέα του τουρισμού. Βεβαίως και επιβάλλεται η θέσπιση και η τήρηση μέτρων προστασίας της παράκτιας ζώνης, αλλά ταυτόχρονα η διοίκηση δεν μπορεί να αγνοεί ότι το παράκτιο οικοσύστημα είναι ο πόλος έλξης και ανάπτυξης της τουριστικής δραστηριότητας και επομένως πρέπει να λειτουργεί φιλικά για τους λουόμενους.
Είναι διάχυτη η αγωνία του νομοθέτη, αποτυπώνεται στα άρθρα της ΚΥΑ, να αυξήσει και να διασφαλίσει τα έσοδα του κράτους, από την εκμετάλλευση των παραλιών, αγνοώντας τα προβλήματα των λουόμενων και τις προτάσεις των χρηστών, δηλαδή των επιχειρηματιών του κλάδου του τουρισμού και τωνΟργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης( ΟΤΑ).
Τα βασικά σημεία της κριτικής μας, όσον αφορά την ΚΥΑ, εστιάζουν στην:
Α) Αποσπασματική και αναποτελεσματική ρύθμιση της απλής χρήσης των τμημάτων αιγιαλού και παραλίας για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού.
Β) Η διαδικασία εκμίσθωσης των κοινόχρηστων χώρων του αιγιαλού και της παραλίας, είναι χρονοβόρες και δαιδαλώδεις.
Γ) Ασάφεια και σύγχυση των αρμοδιοτήτων μεταξύ των δημοτικών αρχών και των περιφερειακών διευθύνσεων δημόσιας περιουσίας.
Δ)Ανεπάρκεια του τρόπου προσδιορισμού του ανταλλάγματος χρήσης.
Ε) Η έλλειψη οριοθέτησης και η ανεπαρκής περιγραφή του τρόπου ανάπτυξης και χρήσης της επιτρεπόμενης δυνατότητας τοποθέτησης από τις επιχειρήσεις τραπεζοκαθισμάτων στην προέκτασή τους, στον όμορο αιγιαλό η παραλία.
ΣΤ) Η αναιτιολόγητη απαγόρευση χρήσης και εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων χώρων( αιγιαλού και παραλίας, όταν έχουν εκτελεσθεί σ' αυτούς έργα άνευ αδείας του Ν.2971/2001 ή καθ' υπέρβαση αυτού( η αυθαίρετη κατασκευή μια απλής σκάλας πρόσβασης στον αιγιαλό των πελατών μιας ξενοδοχειακής μονάδας, που γειτνιάζει στον αιγιαλό, αρκεί για να απαγορευτεί από τη διοίκηση η εκμετάλλευση της παραλίας που βρίσκεται στην προβολή της μονάδας).
Ζ) Η έλλειψη προσαρμοστικότητας του πλαισίου εκμετάλλευσης των παραλιών, που προσδιορίζει η νέα ΚΥΑ, με τις απαιτήσεις του του ειδικού και ευαίσθητου κλάδου του τουρισμού.
Στα θετικά , οποσδήποτε της ΚΥΑ μπορεί να αναφερθεί η διάρκεια των συμβάσεων εκμετάλλευσης που συνάπτονται , οι οποίες μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και τρία χρόνια( 2017-2019), αντί της ετήσιας διάρκειας αυτών που ίσχυε μέχρι σήμερα, με το προηγούμενο νομικό καθεστώς.
Επιβάλλεται οι εμπλεκόμενοι γύρω από την απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας( κράτος, δήμοι , ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κέντρα αναψυχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, λουόμενοι κλπ) να εφαρμόσουν το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο χρήσης των κοινόχρηστων χώρων του αιγιαλού και της παραλίας, να καταγράψουν τα προβλήματα που δημιουργούνται και να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις προς την πολιτεία.
Τα αρμόδια Υπουργεία, μέσα από διάλογο και εξέταση όλων των προτάσεων, οφείλουν, επιτέλους, να διαμορφώσουν ένα πάγιο, σύγχρονο, ευέλικτο και αποτελεσματικό νομικό πλαίσιο χρήσης των φυσικών πόρων της παράκτιας ζώνης.