ΑΠΟΨΕΙΣ
Νίκος Ανδρουλάκης: Η επιλογή της γενιάς μου
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εκφράζει σήμερα όχι μόνο μια σύγχρονη πρόταση της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και μια ανάγκη όλων των προοδευτικών πολιτών
Του Κώστα Φασουλάκη
Το τέλος της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα έκρυβε μια μεγάλη ανατροπή. Η οικονομική κρίση ήρθε για να αλλάξει τα δεδομένα και στην Ελλάδα, με τη γενιά μου (σαράντα και κάτι σήμερα) να είναι το πρώτο ίσως θύμα της.
Στη χώρα μας η αντίδραση μόνο ήπια δεν ήταν. Η κοινωνία διχάστηκε και το πολιτικό σύστημα αμφισβητήθηκε συνολικά. Ταυτόχρονα, τα άκρα πήραν χώρο για να αναπνεύσουν. Τα θεμέλια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας «ράγιζαν» με την χώρα να φτάνει σε οριακά σημεία .
Τελικά αυτός που πλήρωσε το μάρμαρο ήταν το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, το κατεξοχήν δηλαδή κόμμα του μεσαίου χώρου ή αλλιώς δημοκρατικού κέντρου ή για άλλους κεντροαριστεράς.
Η εξέλιξη αυτή αδικεί το κίνημα και το αδικεί, όχι γιατί δεν έκανε σοβαρά λάθη, αλλά γιατί αφενός τα επιτεύγματα ήταν πολύ περισσότερα και αφετέρου γιατί , και μέσα στην κρίση, πάντα έβαζε πλάτη δίχως να σκεφθεί το πολιτικό κόστος.
Σήμερα βιώνουμε ένα πολιτικό σύστημα, που προσπαθεί να λειτουργήσει σε μια κανονικότητα, αλλά του λείπει, και είναι φανερό, ο ένας του πόλος. Και αυτός ο πόλος είναι ο προοδευτικός σοσιαλδημοκρατικός.
Αυτός ο χώρος δεν εκφράζεται στο σημερινό δίπολο που έχει διαμορφωθεί.
Στο δια ταύτα, θα έλεγα πως σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το δημοκρατικό κέντρο και η σοσιαλδημοκρατία, εκμεταλλευόμενοι και το ευνοϊκό διεθνές κλίμα, πρέπει και μπορούν να ανασυνταχθούν στην Ελλάδα.
Οι εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ είναι μια ευκαιρία να ξυπνήσει ο κοιμώμενος γίγαντας που λέγεται προοδευτικός χώρος. Αν χαθεί αυτή η ευκαιρία η επόμενη ίσως αργήσει και είναι κρίμα, πρώτα και κύρια για την ίδια τη χώρα μας.
Δηλώνω παρών στη μάχη αυτή και συμμετέχω δυναμικά στηρίζοντας ένα φίλο και συμπατριώτη, μα κυρίως έναν εκφραστή της γενιάς μου: το Νίκο Ανδρουλάκη.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εκφράζει σήμερα όχι μόνο μια σύγχρονη πρόταση της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και μια ανάγκη όλων των προοδευτικών πολιτών: να ξεπεράσουμε το κακό χθες, αλλάζοντας όχι μόνο πρόσωπα, αλλά και νοοτροπίες, και αυτό θα γίνει μόνο αν έρθει στα πράγματα του δημοκρατικού χώρου μια άλλη νέα γενιά, μια γενιά που δοκιμάστηκε από την κρίση και αξίζει να δοκιμαστεί και στα κέντρα των αποφάσεων.
Ελλάδα, δίχως προοδευτική παράταξη μεγάλη και ισχυρή, είναι Ελλάδα χωρίς ουσιαστική πολιτική σταθερότητα. Ευθύνη όλων μας να δημιουργήσουμε μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη, για την πατρίδα μας, εμάς και τα παιδιά μας.
Σας καλώ στις 5 Δεκεμβρίου να πάμε όλοι μαζί για μια μεγάλη κεντροαριστερά για μια σύγχρονη και προοδευτική Ελλάδα.