Η επίτευξη μιας νίκης γίνεται ακόμα πιο σπουδαία όταν κι ο αντίπαλος σου είναι μεγάλος κι ο Άρης - ό,τι κι αν έπαιξε όσα κι αν έδειξε- είναι αναμφισβήτητα ένα σπουδαίο συγκρότημα, ο πιο βασικός σου αντίπαλος για την πολυπόθητη θέση 5.
Ίδια νίκη με την περσινή, με ίδιο σκορ και πάνω κάτω την ίδια περίοδο κι εδώ σταματούν οι ομοιότητες με το χθες! Γιατί πέρσι βρέθηκες να προηγείσαι με 2-0, να σε χτυπά μέχρι να σε πατά κάτω ο Άρης και να σε ισοφαρίζει με 2-2 και να παίρνεις ένα παιγνίδι από το πουθενά με 3-2.
Φέτος ήταν διαφορετικά γιατί κι ο ΟΦΗ είναι διαφορετικός. Με καταπληκτικό ποδόσφαιρο στο πρώτο, ίσως το καλύτερο του ημίχρονο εδώ και χρόνια, να αδικείται από το 1-0 και στο δεύτερο να προβληματίζει σε μεγάλα διαστήματα, να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα αλλά κόντρα στη ροή του ματς με δυο γκολάρες να παίρνει προβάδισμα δυο τερμάτων που με παιδαριώδη λάθη του κορυφαίου του μέχρι πριν το ματς Χατζηθεοδωρίδη να το κάνει ροντέο στο τέλος. Δίκαιο το αποτέλεσμα μεγάλο παιγνίδι για μεγάλο διάστημα από την ομάδα που ακόμα ψάχνεται με τόσες προσθήκες της τελευταίας στιγμής.
Τι να πεις για τους μεσοεπιθετικούς σου που αυτοί φέρνουν τα εισιτήρια και τον κόσμο στο γήπεδο. Νους: θύμισε τον μεγάλο Ντελκάδο της εποχής Γκέραρντ και να διερωτάσαι πως ήλθε αυτός ο παίκτης στα μέρη μας! Γιουνγκ: μεστός ουσιώδης και μαχητής. Ένας παίκτης που ξέρει το χώρο και τη θέση του και που όσο άντεξε ήταν σπουδαίος. Φούντας: σπουδαίος και κυρίως παίκτης με προσωπικότητα που από μόνος του αποτελεί βαρύ όνομα για τον ΟΦΗ και την επίθεση του. Σεγκέλια: ξέρει μπάλα και μπορεί να μην θάμπωσε, έδωσε όμως την ασίστ στο Σαλσέντο που κι εκείνος με το ντεμπούτο του στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα πέτυχε ένα απίστευτο γκολ!
Και βέβαια οι αμυντικοί μας, με εξαίρεση τον ευτυχώς όχι μοιραίο Χατζηθεοδωρίδη σε μια γεμάτη βραδιά και με ένα αναγεννημένο Λαμπρόπουλο που επιτέλους δείχνει γιατί τον απέκτησε πέρσι ο ΟΦΗ! Και βέβαια Δέλλας και… ξερό ψωμί ! Άριστα διαβασμένος, έστησε περίτεχνα τον ΟΦΗ, απειλήθηκε ελάχιστα από τον Αρη κι αν δεν υπήρχαν τα παιδαριώδη πέναλτυ το σκορ θα ήταν διαφορετικό.
Θα κλείσω με γκρίνια: δεν μπορεί αυτή η ομάδα, αυτή η υπέρβαση που έγινε από τον Μπούση στο τέλος με τις γ@μ@τες μεταγραφές και την μπάλα που είδαμε κατά διαστήματα χθες - ένας ΟΦΗ που μας γύρισε στα παλιά ωραία χρόνια - να μην έχει γεμάτο το γήπεδο. Δεν μπορεί η θύρα 4 να συνεχίζει την αποχή με την ομάδα να δείχνει τέτοιο πάθος και να παίζει τέτοια μπάλα . Η ομάδα έκανε και κάνει το καθήκον της, ε ας αφήσουμε πια την εσωστρέφεια και τη γκρίνια κι ας κάνει ο κόσμος της ομάδας αυτό που ξέρει καλά: το Γεντί Κουλέ και πάλι κάστρο γεμάτο Ομιλήτες που θα σπρώξουν την ομάδα εκεί που της αξίζει ! Ο ΟΦΗ είναι τέταρτος πια, ε ας σηκωθούν κάποιοι από τους καναπέδες τους!
