Του Γιώργου Αγριμανάκη
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, «η πόλη είναι η πιο σημαντική κοινωνία που περιέχει όλες τις άλλες».
Πιο συγκεκριμένα, «επειδή βλέπουμε ότι κάθε πόλη αποτελεί μια μορφή κοινωνίας και ότι κάθε κοινωνία έχει συσταθεί αποσκοπώντας σε κάποιο αγαθό (διότι όλοι οι άνθρωποι ό,τι κάνουν το κάνουν για να κατακτήσουν αυτό που τους φαίνεται αγαθό), είναι φανερό ότι όλες οι κοινωνίες αποσκοπούν βεβαίως σε κάποιο αγαθό, η κοινωνία όμως που είναι η πιο σημαντική απ' όλες και που εμπεριέχει όλες τις άλλες είναι αυτό που κατεξοχήν επιδιώκει το αγαθό, και μάλιστα το πιο σημαντικό. Και αυτή είναι η καλούμενη πόλη και πολιτική κοινωνία […]»
(Ἀριστοτέλης, Πολιτικά, Α, 1252a 1-7 και Α, 1252b 27-34)
Τι χρειάζεται, όμως, μια πόλη και γενικότερα μια κοινωνία για να προοδεύσει; Ομόνοια!
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ομόνοια σε μια πόλη υπάρχει όταν οι πολίτες της αποφασίζουν όλοι μαζί τα αξιώματα να μοιράζονται με διαδικασίες εκλογής. Όταν όμως ο καθένας από τους δύο θέλει την εξουσία για τον εαυτό του, τότε υπάρχει εμφύλια αναταραχή: Η ομόνοια λοιπόν φαίνεται να είναι πολιτική φιλία, και αυτό ακριβώς λένε όλοι ότι είναι· σχετίζεται, πράγματι, με το δημόσιο συμφέρον και με όλα αυτά που ρυθμίζουν και διαμορφώνουν τη ζωή μας».
(Ἀριστοτέλης, Ἠθικά Νικομάχεια Ι, 1167a 28-1167b 2)
Απαραίτητη προϋπόθεση για το κοινό καλό είναι, λοιπόν, η ενότητα. Πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι –τόσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και όλοι οι φορείς της πατρίδας μας- για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία με κοινωνικές αρχές και συνοχή, με στόχο μια βιώσιμη και αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση που θα συμβάλλει στην πρόοδο και την ευημερία των πολιτών.
Έχουμε ευθύνη απέναντι στο μέλλον. Ωστόσο, έχουμε πολλά να μάθουμε από την ιστορία μας, τόσο από επιτεύγματα και νίκες όσο κι από σφάλματα και ήττες του παρελθόντος, που μας κληροδότησαν όμως σημαντικές παρακαταθήκες που σήμερα είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Πρώτη παρακαταθήκη είναι η ανάγκη ταύτισης της προόδου με το κοινό συμφέρον και δεύτερη παρακαταθήκη είναι η ανάγκη αλλαγής, ώστε να είμαστε σε θέση να συμπορευόμαστε με τις προκλήσεις των καιρών.
Στόχος μας πρέπει να είναι πάντα η αλλαγή προς το καλύτερο και μάλιστα η στρατηγική Αλλαγή. Για να το πετύχουμε όμως αυτό, οφείλουμε να ανανεώνουμε τις αρχές μας έτσι ώστε να προσαρμόζουμε τις υπάρχουσες αξίες μας στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνθήκες. Επίσης, οφείλουμε να είμαστε ανοιχτοί στην ενσωμάτωση νέων μεθόδων ή τεχνολογιών με σκοπό την αναδιάρθρωση της δομής της κοινωνίας μας, του Δήμου μας και των οργανισμών μας , προσαρμοζόμενοι πάντα, σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, εκμεταλλευόμενοι τόσο τις νέες ευκαιρίες, όσο και τη δημιουργία ή διατήρηση του συγκριτικού μας πλεονεκτήματος.
Πρέπει, λοιπόν, να αλλάξουμε, προβαίνοντας σε αλλαγές που ενώνουν δυνάμεις και δράσεις, που εμπνέουν και καθοδηγούν, που δημιουργούν πρότυπες συμπεριφορές , που ενθαρρύνουν τους νέους ανθρώπους, δημιουργώντας οράματα για την ζωή μας και την κοινωνία όπου ζούμε και λειτουργούμε, καθώς η ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα ότι οι αντιπαλότητες, οι έριδες, οι διχόνοιες και τα στερεότυπα, κοστίζουν πολύ ακριβά για την συνοχή και την πρόοδο του τόπου μας.
Σαφέστατα και είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, απόψεις ή πιστεύω δημιουργώντας εκείνο το οξυγόνο που είναι απαραίτητο για την σύνθεση, την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας μας. Ωστόσο, αυτό που προέχει και έχει ανάγκη η κοινωνία μας είναι η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που απορρέουν, του «εμείς», έναντι του «εγώ». Η λαϊκή έκφραση «τα διαφορετικά έλκονται» οφείλει, στην περίπτωσή μας, να παραλλαχθεί σε αυτή: «τα διαφορετικά πρέπει να έλκονται» και οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτον, οι πολίτες αποφασίζουν και, μάλιστα, κάνουν σαφή τη βούλησή τους, γεγονός που πρέπει να γίνεται κατανοητό και σεβαστό. Δεύτερον, η συνέργεια κρίνεται απαραίτητη για τη διασφάλιση μιας επιτυχούς και αποτελεσματικής κυβερνησιμότητας.
Στόχος πρέπει να είναι η μακροχρόνια πρόοδος και η ποιοτική αναβάθμιση της καθημερινότητας του πολίτη, η οποία, όμως, είναι έργο συλλογικό που απαιτεί ομαδική εργασία. Κάθε άποψη είναι και πρέπει να είναι σεβαστή, έτσι ώστε μέσω της δημιουργικής σύνθεσης διαφορετικών απόψεων, που συνιστά τη βάση της συμμετοχικής Δημοκρατίας, να προάγεται η αναπτυξιακή πορεία του τόπου.
Πιστοί σε βασικές αρχές, όπως είναι η συναισθηματική νοημοσύνη, η ειλικρίνεια, το συναινετικό πνεύμα, η ακεραιότητα, η πίστη στο δομημένο διάλογο και τη συμμετοχική Δημοκρατία, οφείλουμε να διαμορφώνουμε ένα πεδίο συνεννόησης με βάση την πολιτική εγγύτητα και την προγραμματική σύγκλιση. Καλούμαστε να παραμερίζουμε τις όποιες διαφορές και να ενώνουμε τις δυνάμεις μας για το καλό του τόπου, που με τη σειρά του θα φέρει το καλό σε καθέναν από μας.
Η ύπαρξη και η συνέχεια της χώρας απαιτεί διαρκή αγώνα, συνεχή εξέλιξη και προσαρμογή στην σύγχρονη εποχή, επιβάλλει ιστορική συνείδηση και σοβαρότητα και είναι υπόθεση όλων, πολιτικών και πολιτών που πρέπει να διακρίνουν το σημαντικό από το ασήμαντο, το πρωτεύον από το δευτερεύον και να μοχθούν για την προστασία της ψυχικής ενότητας της κοινωνίας.
Δεν υπάρχει, άλλωστε, τίποτα το χειρότερο για μια Δημοκρατία από μια εκλεγμένη εξουσία που δεν ακούει και δεν αφουγκράζεται τα πλατιά στρώματα της κοινωνίας. Που δεν αποκλείει προσωπικές στρατηγικές και συμπεριφορές, που δεν βλέπει και δεν υιοθετεί πρωτοπόρες πρακτικές κοινωνιών που προοδεύουν, αλλά αντιθέτως λοξοκοιτάζει, μεροληπτεί ή ακόμα και αδιαφορεί.
Είναι επιβεβλημένο στον σύγχρονο κόσμο που ζούμε, μια δημοκρατικά εκλεγμένη εξουσία, να μπορεί να αμφισβητεί, να καινοτομεί, ακόμα και να σπάει αναχρονιστικά στερεότυπα του παρελθόντος, κινητοποιώντας και δεσμεύοντας πολίτες και πολιτικούς για την παραγωγή έργου. Είναι σαφές ότι έτσι αφήνει κληρονομιά, ένα καλύτερο κόσμο!
* Ο Γιώργος Αγριμανάκης είναι Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου
