Ήμουν κι εγώ στο Γεντί Κουλέ!

Του Δημήτρη Καρυωτάκη

Ναι μπορεί να γίνει και σύνθημα... τύπωμα στα μπλουζάκια, γκράφιτι σε τοίχο, και δεν μπορεί παρά να αποτελέσει συναίσθημα ζωής για όλους όσοι βρεθήκαμε χτες το βράδυ στο γήπεδο του ΟΦΗ.

Είναι στιγμές που θες να τις αποτυπώσεις και να τις κρατήσεις ανεξίτηλες στο φιλμ της ζωής σου. Οι μικροχαρές που δίνουν νόημα στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Αυτές οι μέρες και οι νύχτες που, μια στραβοκλοτσιά, ένα τσαφ, τις κάνουν ξεχωριστές στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου, κομμάτι της ιστορίας σου, σαν κι εκείνη την παλιά ραδιοφωνική διαφήμιση που οι ποδοσφαιρικές αναμνήσεις του πρωταγωνιστή της, αποτελούσαν τα σημεία αναφοράς του!

Μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει τέτοιες στιγμές. Να σε κάνει να πεταχτείς από το γήπεδο και να χαρείς. Να σε στείλει στα τάρταρα και πάλι να σε αναγεννήσει μες στην απελπισία σου, όταν πριν το γκολ του Γιώργου Γιακουμάκη, όλα έδειχναν μαύρα κι άραχνα.

Κι απρόσμενα να σε ξαναστείλει στον άλλο κόσμο λίγο πριν γευτείς το νέκταρ της παραμονής, όταν όλοι ακούσαμε το σκίρτημα της καρδιάς μας, που πήγε, με την ισοφάριση στο 91’ να ξεριζωθεί από τη θέση της. Μα και που πάλι σαν τον Λάζαρο του Ευαγγελίου, πεταχτήκαμε όλοι από τη θέση μας, τσιμπώντας τον διπλανό μας, αδύνατο να συναισθανθούμε πως αυτό που βλέπαμε μπορούσε να συμβεί, όταν σαν από την τρύπα της βελόνας, η μπάλα λύτρωνε ένα ολόκληρο γήπεδο.

Ένα παιγνίδι που δεν ήταν απλά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, μα ένα μάθημα ζωής. Μια μάχη που φανέρωσε όλα όσα μια ολόκληρη ζωή κρύβει στο μεγαλείο της και δείχνουν πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.

Πως δεν πεθαίνεις πριν προλάβεις να βγάλεις μια ακόμα κραυγή ζωής( ή ένα γκολ) και ο θάνατος αυτόματα μπορεί να μετατραπεί σε νίκη και επικράτηση. Ναι, δεν ήταν απλά ένας αγώνας μπαράζ.

Δεν ήταν μια ιστορική- η πιο συγκλονιστική και περιπετειώδης επικράτηση - σε αγώνα που έδωσε ποτέ ο ΟΦΗ. Πάνω απ’ όλα μας δίδαξε πως ότι δεν σε σκοτώνει δεν σε κάνει απλά δυνατό, μπορεί να σου προσφέρει και το αδύνατο!

Γι’ αυτό κι όλοι όσοι βρεθήκαμε χτες το βράδυ στο γήπεδο του ΟΦΗ... θα’χουμε να το λέμε με περηφάνεια: ήμασταν κι εμείς εκεί, όταν γράφτηκε η ιστορία !