Του Νίκου Λυγερού
Χάρη στο θέατρο οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν πολλές ζωές και ταυτόχρονα ν’ ανακαλύψουν την αξία της δικής τους αφού είναι ικανή να παραστήσει και τις άλλες στους άλλους.
Το θέατρο μας μαθαίνει πώς λειτουργεί η ανθρωπιά μέσω του διαλόγου, πώς οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες λόγω πλούτου και ποικιλίας, πώς είναι αποτελεσματικό να βλέπεις τον κόσμο από την άλλη πλευρά.
Έτσι ο ηθοποιός δεν κάνει μόνο υποκριτική αλλά παράγει ήθος με το σεβασμό του προς το κείμενο που γίνεται αντικείμενο του υποκειμένου του. Επίσης με τον σκηνοθέτη το θέατρο γίνεται εργαλείο ζωής που εξετάζει και τον θάνατο δίχως ποτέ να πεθαίνει, ενώ πάει στο βάθος της ουσίας. Κι αυτό γίνεται όχι μόνο σε μια εποχή αφού υπάρχουν γέφυρες χρόνου που ενώνουν τις ιστορίες που ανήκουν στην Ανθρωπότητα.
Το θέατρο δεν είναι μια τέχνη- για την τέχνη χρειάζεται και ανθρωπιά για τους Ανθρώπους που ζουν στην Ανθρωπότητα. Έτσι μέσω του μπορούμε ν’ ανακαλύψουμε πτυχές που λειτουργούν πέρα από τα όρια της πραγματικότητας γιατί ξεπερνούν τα εμπόδια δίχως δυσκολία λόγω της ικανότητας της υπέρβασης αφού εκεί μια κίνηση μπορεί να γίνει πράξη λόγω ανάγκης.
Το κείμενο, το σενάριο αποκτά νόημα για μας όταν κάποιος σωπαίνει τη ζωή του για να ζήσει η σιωπή ενός προσώπου, ενός ήρωα που θέλει να σώσει τους άλλους για να φανεί το έργο και η θυσία. Με το θέατρο, ο καθένας μπορεί να δει τους άλλους που έχει μέσα του και να φιλοξενήσει κι άλλους γιατί είναι υπεύθυνος για τις ζωές, για τις ψυχές που ζουν μέσα στο μυαλό του.
Το θέατρο είναι εργαλείο ανθρωπιάς για την Ανθρωπότητα, διότι μοιραζόμαστε αυτό που πολλαπλασιάζεται: την αγάπη της Ανθρωπότητας. Έτσι κι εσύ μπορείς να συμμετέχεις πάνω σ’ αυτή τη σκακιέρα ακόμα κι αν θεωρείς ότι είσαι πιόνι, διότι το θέατρο θα ζήσει μέσα σου.