Του Παναγιώτη Πρινιωτάκη*
Η κρίση των τελευταίων ημερών, δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο. Η επέλαση ενός φονικού για τους ανθρώπους και καταστροφικού για την οικονομία ιού, προκαλεί τριγμούς στην παγκόσμια κοινότητα. Στην Ευρώπη, οι ήδη υπάρχουσες ανισότητες αποτυπώνονται και στον τρόπο αντιμετώπισης του ιού από το κάθε κράτος μέλος.
Η Γερμανία, ισχυρή χώρα στο παγκόσμιο αλλά και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, έλαβε μέτρα ενάντια στον νέο ιό με καθυστέρηση. Όμως και αυτή η καθυστέρηση δεν ήταν αρκετή, προκειμένου να οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των θυμάτων από τον κορωνοϊό.
Οι Γερμανοί – ενώ ακόμη ερχόταν το κύμα κρουσμάτων από την Κίνα – δεν λάμβαναν τα αναγκαία μέτρα. Κυκλοφορούσαν στο δρόμο, συνωστίζονταν μαζικά, δεν έδειχναν έντονο φόβο για την επερχόμενη επέλαση. Σήμερα οι Γερμανία – χώρα 80 εκατομμυρίων πολιτών - με πάνω από 50.000 κρούσματα, μετρά λιγότερο από 400 θανάτους. Αν συγκριθεί αυτή η κατάσταση με την τραγωδία της Ιταλίας, εν πολλοίς οφείλεται στο γερμανικό σύστημα υγείας το οποίο είναι, αδιαμφισβήτητα, ένα από καλύτερα του κόσμου. Στην περίπτωση της Ελλάδας υπήρξε σωστή πρόληψη, ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα εγκαίρως – λαμβάνοντας υπόψιν την αντοχή του ΕΣΥ - , προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Η πειθαρχία του λαού μας στα νέα και πρωτόγνωρα μέτρα, ξάφνιασε θετικά πολλούς στον κόσμο. «Οι Έλληνες δίνουν μαθήματα φιλότιμου και είναι παράδειγμα προς μίμηση», έγραψε κορυφαία βρετανική εφημερίδα.
Η αγωνία και το ενδιαφέρον στρέφεται όμως και στη μετά – κορωνοϊό εποχή.
Στις δύσκολες περιόδους - ιδίως στις καταστροφικές - η Ευρώπη έβρισκε λύσεις, πολλές φορές ανορθόδοξες, άτολμες και λανθασμένες. Σε αυτή την συγκυρία επέλεξε να μην καταλήξει σε λύση αλλά σε αδιέξοδο.
Η άρνηση έκδοσης ευρωομολόγου ή «κορωνο – ομολόγου» από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, προκάλεσε τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Το τελεσίγραφο του Ιταλού Πρωθυπουργού – εκπροσώπου της πλέον χτυπημένης από τον ιό χώρας - προς τους υπόλοιπους ευρωπαίους ηγέτες και κυρίως της Γερμανίας και της Ολλανδίας, προμηνύει μία σύγκρουση, που ακόμη και αν δεν επέλθει, σίγουρα έχει προκαλέσει ένα ακόμη πολλαπλό και σοβαρό ρήγμα στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε εθνικό επίπεδο χρειάζονται ουσιαστικές προτάσεις και μέτρα στήριξης της οικονομίας και όλων των παραγωγικών κλάδων από την Κυβέρνηση, με παράλληλη αξιοποίηση των αποθεματικών του δημοσίου ταμείου, χωρίς επικοινωνιακά τεχνάσματα. Αυτή την ώρα χρειάζονται τολμηρές και αποφασιστικές λύσεις, προκειμένου να αποφευχθεί μία κρίση χειρότερη του 2010. Να αποφευχθεί μία ανεξέλεγκτη ύφεση και επακόλουθη μείωση του ΑΕΠ σε πολλές χώρες. Παρατηρούμε την Κίνα - που νίκησε τον κορονοϊό - να στέλνει ιατροφαρμακευτικό υλικό στη χώρα μας και στην Ιταλία, ενώ η Ευρώπη είναι απούσα. Τελικά ο ιός «μολύνει» την καρδιά της Ευρώπης. Τώρα είναι η ώρα για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και περισσότερη δημοκρατία. Αλλά υπάρχει το πολιτικό σθένος;
* Ο Παναγιώτης Πρινιωτάκης είναι Ασκούμενος Δικηγόρος και μεταπτυχιακός φοιτητής νομικής στο Βερολίνο
