*Του Ν. Λυγερού
Το να αναλαμβάνεις την ευθύνη μιας τραγωδίας για λόγους επικοινωνιακούς είναι κατανοητό αλλά δεν συνεπάγεται βέβαια και πολιτικό κόστος.
Στην πραγματικότητα, ελπίζεις με αυτή τη δήλωση ότι θα σταματήσεις τις αντιδράσεις απεγνωσμένων ανθρώπων.
Αλλά πόσο ρηχός πρέπει να είσαι σε ανθρώπινο επίπεδο για να το πιστέψεις;
Δεν βλέπεις ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πια γιατί τα έχουν χάσει όλα εξαιτίας της αδράνειας σου πρώτα και της απραξίας σου δεύτερον.
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι είσαι ειλικρινής όταν προσπαθείς με τέτοια δήλωση να σβήσεις τα συναισθήματα των ανθρώπων που υποφέρουν;
Πώς μπορείς να μιλάς για τους νεκρούς σαν να ήταν αντικείμενα διαπραγμάτευσης;
Πιστεύεις πραγματικά ότι δεν βλέπουμε ότι για σένα η εξουσία είναι πάνω από όλα; Και ότι όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες που μπορούν να διαχειριστούν και οι πιο κάτω σου;
Μόνο που ξέχασες την ασχετοσύνη τους γιατί δεν έβαλες ειδικούς σε στρατηγικές θέσεις αλλά μόνο κομματόσκυλα που μπορείς να ελέγχεις λόγω χαμηλών δυνατοτήτων.
Έτσι κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει την ώρα της καταστροφής και γι’ αυτό ακολουθεί αναπόφευκτα η τραγωδία.
Έτσι καταντάμε να μας λυπάται όλος ο κόσμος για τις φωτιές που μας κατασπαράζουν χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να μας λυπούνται για άλλο λόγο αφού ποτέ ένα σταλινικό καθεστώς δεν κατάφερε να προστατέψει αθώους, όσο ισχυρό και να ήταν.
Ξέχασες όμως ότι η φωτιά καίει και την εξουσία.
