Του Δημήτρη Μιμή
Αυτό που είπε για πρώτη φορά, είτε ο Κομφούκιος είτε ο Ναπολέοντας ήταν πολύ σοφό. Επικρατεί όμως η άποψη ότι το είπε ένας Αμερικάνος εκδότης εφημερίδων το 1911. Είπε λοιπόν, “Χρησιμοποιήστε μια εικόνα. Αξίζει όσο χίλιες λέξεις”. Για φανταστείτε τώρα, να σου προβάλλουν από το πρωί ως το βράδυ και για μέρες, μια σειρά εικόνων στην τηλεόραση με το ίδιο θέμα και από πάνω να σου κάνουν σχόλια αρνητικά γι΄ αυτό που βλέπεις;
Απ΄ ότι καταλάβατε πρόκειται για τους καταληψίες της περιοχής Κουκακίου, που ακούν τα εξ αμάξης από τα τηλεοπτικά κανάλια. Όλα αυτά συμβαίνουν επειδή οι καταληψίες πέταξαν πάνω στις ασπίδες των αστυνομικών τσιμεντόλιθους, πυροσβεστήρες, μπογιές κ.α. Αυτό βέβαια είναι μια πράξη καταδικαστέα και η αστυνομία πρέπει να κάνει τη δουλειά της όπως της ορίζει η πολιτεία.
Όμως τι άλλαξε αυτές τις μέρες στην αστυνομία; Μήπως ο σχεδιασμός; Το νέο κόλπο λοιπόν είναι, πολλά λόγια και πολλές εικόνες για το τίποτα. Μα τι έγινε τέλος πάντων και υπάρχει τόσος θόρυβος για δυο- τρείς καταληψίες που πέταξαν διάφορα αντικείμενα στους αστυνομικούς για την δική τους άμυνα ; Γιατί δεν γίνεται και ο ανάλογος θόρυβος όταν αστυνομικοί τραυματίζουν ή και ακόμα σκοτώνουν ανυποψίαστους πολίτες;
Δεν έχω αντίρρηση ότι πρέπει να εκλείψουν οι καταλήψεις εγκαταλελειμμένων κτιρίων. Πρέπει όμως να εκλείψουν και οι ανάρμοστες και παράνομες συμπεριφορές ορισμένων αστυνομικών έναντι πολιτών. Να απομονωθούν λοιπόν αυτοί οι ταραξίες, από το σώμα της αστυνομίας, που νομίζουν ότι σήμερα ήρθε η ώρα τους και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν θεωρώντας ότι έχουν την κάλυψη των ανωτέρων τους. Είναι γνωστοί αυτοί και είναι εύκολο για να απομονωθούν πριν χαλάσουν την εικόνα της αστυνομίας. Την αστυνομία οι πολίτες την χρειάζονται και την θέλουν να είναι με το μέρος τους, να τους προστατεύουν από εγκληματικές πράξεις λειτουργώντας δημοκρατικά.
Ο νέος λοιπόν σχεδιασμός είναι ότι η αστυνομία διεξάγει έναν αγώνα προβολής μέσω των τηλεοπτικών καναλιών, ότι βέβαια τη βολεύει. Στο συγκεκριμένο θέμα ο αστυνόμος ως όργανο δεν φταίει σε τίποτα, αυτός εκτελεί εντολές. Ας ξεκαθαρίσει λοιπόν η ηγεσία της αστυνομίας τι είδους αστυνόμευση θέλει για να μπορούμε και εμείς να κάνουμε την κριτική μας.
Όλη αυτή η ιστορία, δηλαδή η υπέρμετρη προβολή των επεισοδίων στις καταλήψεις στο Κουκάκι, έχει δύο όψεις. Η μια είναι αυτή που μας λέει ότι δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα παρά μονάχα τι τραβούν οι αστυνομικοί την ώρα του καθήκοντος τους. Η άλλη είναι αυτή που θέλει, να μας αποσπάσει την προσοχή από τα σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν εδώ και χρόνια την κοινωνία μας.
Μα είναι δυνατόν σε μια επιχείρηση της αστυνομίας να την ακολουθούν ορισμένα κανάλια, να στήνουν τις κάμερες τους και ζωντανά επί ώρες να μας προβάλλουν την αντίδραση των καταληψιών; Μήπως πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα μέτρα που παίρνει η αστυνομία, αλλά κυρίως να επανεξεταστούν οι πράξεις βίας από ορισμένους αστυνομικούς; Και γιατί όχι και αυτές των καταληψιών.
Όλα αυτά που συνέβησαν μου φαίνονται λιγάκι λαϊκίστικα. Είναι ένας τρόπος στιγματισμού των αντιπάλων χωρίς να είναι σε θέση μας πει ποιο είναι το θέμα. Λαϊκισμός είναι ένα όνομα που βάζει ένα πέπλο θολώματος. Για να δούμε που θα φθάσει το θέμα.
