Χειρότεροι, εκείνοι που επιδοκίμασαν τη χυδαία πράξη

του Δημήτρη Καρατζάνη 

Από τη στιγμή που η ανομία ,η βία και η ατιμωρησία έχουν γίνει εδώ και καιρό μέρος της καθημερινότητάς μας, ήταν πια θέμα χρόνου, να βρεθούμε μπροστά σε εικόνες ,όπως η προχθεσινή. Να δούμε δηλαδή δερνόμενο ανηλεώς  από ολόκληρο πλήθος το Δήμαρχο της δεύτερης σε μέγεθος Ελληνικής πόλης, τον κ. Μπουτάρη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε ως κοινωνία μπροστά σε τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις σε βάρος  δημόσιων προσώπων. Επιθέσεις που δεν αντιμετωπίστηκαν με την επιβαλλόμενη σε μια δημοκρατική Πολιτεία αυστηρότητα ,αλλά με χαρακτηριστική χαλαρότητα και  ανοχή, καθώς θεωρήθηκαν ,από εκείνους που όφειλαν να αντιδράσουν ,ως ''έκφραση αγανάκτησης και οργής του Ελληνικού λαού από τις δοκιμασίες των μνημονίων'' Υπενθυμίζουμε απλώς τη φράση- πρωτάκουστη είναι αλήθεια- του  υπουργού Κατρούγκαλου :''Η κοινωνία είναι εκείνη που προσδιορίζει τα όρια της βίας''.

Έτσι δημιουργήθηκαν σιγά - σιγά τα διάφορα ''άβατα'', οι ''αυτόνομες'' περιοχές, το κάψιμο των λεωφορείων και των τρόλεϊ  ,οι ξυλοδαρμοί πολιτικών και πανεπιστημιακών ,οι βανδαλισμοί των αγαλμάτων, η περιφρόνηση της έννοιας του δημόσιου χώρου.

Με απλά λόγια σπείραμε επί χρόνια -και εν γνώσει μας- ανέμους  και τώρα θερίζουμε θύελλες. Και πολύ φοβούμαστε ,πως αν δεν πάρουμε έγκαιρα μέτρα και δε σταματήσουμε να βλέπουμε τη βία με παραταξιακά γυαλιά και  να την ξεχωρίζομε  σε ''καλή'' και ''κακή'' , η ώρα που αυτή θα γίνει πραγματικός ''τυφώνας'' και θα σαρώσει τα πάντα, δεν είναι μακριά.

Και το λέμε αυτό γιατί το προχθεσινό επεισόδιο παρουσιάζει μερικά ιδιαίτερα ανησυχητικά  χαρακτηριστικά. Πρώτα -πρώτα έγινε σε βάρος ενός υπερήλικα ,γεγονός ασυνήθιστο  στην ελληνική πραγματικότητα, όπου ,παρά τις ραγδαίες αλλαγές στο κοινωνικό σώμα, διατηρείται ακόμα σε ικανοποιητικό  βαθμό η παράδοση του σεβασμού προς τους ηλικιωμένους.
Δεύτερον υπήρξε ολοκληρωτική απουσία των δυνάμεων της τάξεως,παρότι το όλο επεισόδιο διήρκεσε αρκετή ώρα και απειλήθηκε σοβαρά η ίδια τη ζωή του θύματος. Τρίτον, σημειώθηκε ανεπίτρεπτη αδράνεια των παρευρισκόμενων, από τους οποίους κανείς -επίσημος ή μη-δε βρήκε το θάρρος να βγει μπροστά για να υπερασπιστεί τον βάρβαρα προπηλακιζόμενο Δήμαρχο .

Και ομολογούμε ότι βλέποντας την εξοργιστική εικόνα του συρόμενου και κακοποιούμενου   Δημάρχου, θυμηθήκαμε μια φράση του Αϊνστάιν: ''Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξ αιτίας αυτών που κάνουν το κακό ,αλλ εξ αιτίας εκείνων, που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα''. 

Βέβαια,  χειρότεροι ακόμα κι απ αυτούς, ήταν οι άλλοι. Εκείνοι, που, ηχηρά ή ψιθυριστά,  επιδοκίμασαν τη χυδαία πράξη.