Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Το νέο «φρούτο» ενέσκηψε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Μάλιστα τότε μία από τις σχολικές κινητοποιήσεις κατέληξε στη δολοφονία ενός καθηγητή που για χρόνια ήταν σύμβολο στην σχολική- πολιτική κοινότητα.
Οι αυθόρμητες εκδηλώσεις μαθητών, οι χωρίς υστεροβουλία καταλήψεις κέντρισαν αμέσως το ενδιαφέρον των κομμάτων. Από την πρώτη στιγμή τα κομματικά γατόνια αντιλήφθηκαν ότι στις καταλήψεις υπάρχει…ψωμί, πρόσφορο έδαφος με τους ανήσυχους νέους, τους επαναστάτες εφήβους. Που και λόγω νεανικής ορμής κάνουν πάντα αντισυστημικές επιλογές, όπως θα λέγαμε στα χρόνια των μνημονίων. Και κάπου εκεί έβαλε ο διαβολάκος την ουρά του μέσα…
Και είναι αλήθεια ότι οι ινστρούκτορες έπεσαν μέσα. Οι καταλήψεις έδωσαν πολλούς…καρπούς στα κόμματα. Καλλιέργησαν εντός του νέου κομματικού θερμοκηπίου νέα φυντάνια, έβγαλαν στελέχη πρώτης γραμμής, ορισμένοι έφτασαν να γίνουν και πρωθυπουργοί! ΠΑΣΟΚ (ο πρώτος διδάξας οργανισμός σε πολλά τέτοια ζητήματα) , ΚΚΕ, η δήθεν μη μου άπτου ΝΔ και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ- όλοι στην πρώτη γραμμή της εκμετάλλευσης των κινητοποιήσεων των μαθητών. Άπαντες τις υπέθαλπαν , όσο βρισκόταν πίσω από την γραμμή της αντιπολίτευσης- στην εξουσία όλα είναι διαφορετικά!
Με τον καιρό μάλιστα οι κινητοποιήσεις βγήκαν και εκτός Σχολείου, οι μαθητές κατέβηκαν στους δρόμους, η τεχνολογία βοήθησε, ένα sms ή ένα σχόλιο στα κοινωνικά δίκτυα ήταν το παρασύνθημα για να φουντώσει όλο το κίνημα.
Δύο ήταν στη συνέχεια τα κομβικά σημεία των μαθητικών κινητοποιήσεων : τα γεγονότα του 2008- παραλίγο τότε να καεί η χώρα- και κατόπιν τα έκτροπα στις παρελάσεις με μαθητές ακόμη και να μουντζώνουν «επισήμους» ή να μπουκάρουν στο γραφείο του υπουργού κάνοντας…ακτιβισμό!
Ο διαβολάκος είχε μπει πια ολόκληρος μέσα. Κι εδώ τα κόμματα έκαναν το δικό τους ταμείο, έτριβαν τα χέρια τους διότι αποκόμιζαν κέρδη , με ελάχιστες ζημίες- αυτές θα τις δουν αργότερα.
Ώσπου ήρθε το φρούτο και σάπισε. Και τώρα οι δημοκρατικοί πυλώνες του συστήματος βρέθηκαν μπροστά στον εφιάλτη, το αυγό του φιδιού που επωαζόταν σπάει και είναι έτοιμο να μπει στον κόρφο τους. Και στον δικό μας!
Τα κόμματα τρόμαξαν γιατί ήρθαν οι…γνήσιοι λαϊκιστές, εκείνοι που ξέρουν ακόμη καλύτερα τη βρώμικη δουλειά. Για το πώς θα βάλουν τους νέους στη λογική της…επανάστασης που στηρίζεται στον πιο στείρο εθνικισμό, στο μίσος για τον άλλο.
Δυστυχώς τα ελληνικά κόμματα δεν είχαν αντιληφθεί εδώ και χρόνια αυτό που έχουν καταγράψει σοβαροί ιστορικοί: Το κεντρικό ιδεολόγημα στηρίχθηκε στην κατάχρηση της ιστορίας. Μια μεγάλη κληρονομιά, θεωρήθηκε αρκετή για να χρίσει ένα λαό περιούσιο. Και είναι πιο εύκολο τώρα να πείσεις το νέο για το «μεγαλείον της φυλής». Θα τους πείσουν για την προδοσία, θα τους πείσουν ότι χρειάζονται κρεμάλες.. Και μετά θα έρθουν…οι σφήκες…
Θα δούμε κι άλλα εάν δεν κάνουν τώρα κάτι όσοι ξεκίνησαν την καλλιέργεια του φρούτου αυτού. Πώς; Να σταματήσει το φαινόμενο των καταλήψεων τώρα χωρίς εκπτώσεις, χωρίς «ναι μεν αλλά» από κανένα!
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
