Επιλογές κι ''επιλογές''

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Είναι γνωστή η σοβαρότητα ,η  οργανωτική ικανότητα, η σύνεση και η μετριοπάθεια του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου ,καθώς και η αποφασιστικότητα  του, να προτάσει το εθνικό συμφέρον έναντι οποιουδήποτε άλλου (π.χ προσωπικού ,κομματικού κλπ ).

Οι ''αρετές''του αυτές φάνηκαν από πολύ νωρίς.Συγκεκριμένα, από τότε, που, ως νεαρός βουλευτής παρουσίασε  το... αξιόπιστο  ''πόνημά'' του για την  τρομοκρατία, που έφερε  τον Ανδρέα Παπανδρέου  αρχηγό της 17ης του Νοέμβρη  .

Τις επαναβεβαίωσε  ,αργότερα, όταν, ως  αρχηγός κόμματος ''κατακεραύνωνε'' τους μνημονιακούς  του  αντιπάλους  στο Κοινοβούλιο  με την ξεχωριστής  πολιτικής ευπρέπειας κραυγή : ''Εσείς στα τέσσερα'.' Και ,τέλος ,ολοκλήρωσε  την εικόνα του με την θητεία του  στο υπουργείο Αμυνας, όταν, βγήκαν στον αέρα ενδιαφέρουσες ιστορίες και  ''πάρε -δώσε'', με  βαρυποινίτες , εμπόρους όπλων ,καζίνο κλπ, που ήδη διερευνώνται
Δεν  γνωρίζουμε ποιες απo τις παραπάνω ''αρετές'' Καμμένου  εκτίμησε ο Πρωθυπουργός και του ανέθεσε την ευθύνη των Ενόπλων Δυνάμεων . Προσωπική μας άποψη είναι ότι  το έπραξε από καθαρό υπολογισμό. 

Έχοντας δηλαδή υπόψη ότι το μεγάλο  όνειρο του Καμμένου  ήταν, να δει τον εαυτό του να ''ηγείται'' του στρατεύματος, του έκανε το όνειρο αυτό πραγματικότητα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την απόλυτη  δέσμευση  του, σε όλα τα άλλα πεδία διακυβέρνησης.

Και βέβαια,  αν το  παραπάνω ''νταλαβέρι'' συνέβαινε σε κάποια άλλη Ευρωπαική  χώρα (πχ  Βέλγιο ,Ολλανδία ,Αυστρία κλπ). που  δεν αντιμετωπίζει απειλή  από πουθενά ,το πράγμα δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία.

Είναι άλλωστε συνήθεις- και όχι σε μας μόνο- τέτοιες ''συναλλαγές'' μεταξύ  πολιτικών κομμάτων για χάρη της εξουσίας .   

 Δυστυχώς όμως, πρόκειται για μας εδώ, την Ελλάδα .Τη μόνη χώρα στην Ευρωπαική Ένωση που αντιμετωπίζει άμεση και ευθεία απειλή από ένα ισχυρό και θρασύ γείτονα , στο τιμόνι του οποίου βρίσκεται, ένας τελείως απρόβλεπτος και αδίστακτος ηγέτη . Ένας άνθρωπος που λέει φανερά, πως σκοπός της ζωής του είναι, η αναβίωση  του Οθωμανικού μεγαλείου.

Απέναντι σ αυτή την  απειλή, που τελευταια κλιμακώνεται κάθε μέρα ,εμείς, το πρώτιστο που  οφείλομε να κάνομε, είναι να ενισχύομε την Άμυνα μας και κύρια την  αποτρεπτική μας ικανότητα .Να μπορούμε με άλλα λόγια να παρατάσσομε απέναντι της μια αξιόπιστη ''τιμωρητική'' δύναμη, που θα κάνει τους Τούρκους να το σκεφτούν διπλά και τριπλά, πριν να πάρουν την απόφαση,  ν ανοίξουν την πόρτα του φρενοκομείου .

Είναι ο σημερινός υπουργός Άμυνας, ο καταλληλότερος ν ανταποκριθεί   σ αυτή την   αποστολή; Ας αναρωτηθεί   ο  Πρωθυπουργός που τον διόρισε  ,αλλά και κάθε Έλληνας πολίτης.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο ,πλήν Καμμένου ,που προέκυψε πρόσφατα.
Καλά, να δεχτούμε ότι ο Καμμένος απετέλεσε για τον Τσίπρα , το ''αναγκαίο κακό'', αφού, χωρίς εκείνον, η καρέκλα της εξουσίας θα παρέμενε  άπιαστο όνειρο.

Δεν θα' πρεπε όμως, στον πρόσφατο ανασχηματισμό, που επεβλήθη εκ των πραγμάτων, να επέλεγε -λόγω και των τελευταίων εξελίξεων-για  τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας ,έναν άνθρωπο ικανό, σοβαρό,  με γνώση των θεμάτων, με κύρος και επάρκεια;

Κι όμως επέλεξε τον Κουβέλη ! Έναν πολιτικό από τα... αζήτητα που βρίσκεται στο τέλος της καριέρας του, και που έχει καταφέρει κάτι  μοναδικό .Να συγκεντρώνει στο πρόσωπο του, την απαξία, εχθρών και φίλων.

Φαίνεται βλέπεις, πως οι κομματικές ισορροπίες , οι πολιτικές σκοπιμότητες και οι ''κοληγιές'', έχουν προτεραιότητα έναντι της πατρίδας.

Κάπως έτσι, μας  προέκυψε στη Μικρασία το 22  αρχιστράτηγος, που νόμιζε πως είχε...γυάλινα πόδια!