Του Κώστα A. Μπογδανίδη
Από όπου και να το πιάσεις δεν πιάνεται! Η νέα τραγωδία που ζει η Ελλάδα με τις πυρκαγιές δυστυχώς…έχει προηγούμενο! Έγινε το 2007 με τον «στρατηγό άνεμο», συνέβη τα προηγούμενα χρόνια με τα…ιπτάμενα κουκουνάρια και γίνεται και σήμερα με τις ασύμμετρες απειλές που ανακάλυψαν οι νέοι αριστεροί- σαν τους δεξιούς- κυβερνώντες.
Αύριο θα μας πουν και τούτοι ότι υπήρξε σχέδιο αποσταθεροποίησης, ότι κάποιοι ήθελαν να μας κάψουν για να ρίξουν την κυβέρνηση, οι συνήθεις θεωρίες συνωμοσίας που ποτέ δεν αποδείχθηκαν, αλλά είναι συνήθης τροφή και σανός για ψεκασμένους. Και κυρίως για τους φανατικούς, τους έχοντες παρωπίδες που επιδιώκουν πάντα να είναι χαχόλοι της εκάστοτε κατάστασης.
Αυτό μας ταϊζει χρόνια, χορταίνει την εθνική μας ανοησία.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τις ευθύνες, εύκολα τα λόγια, εύκολες οι κριτικές και οι κατάρες του καφενείου.
Αλλά τι σημασία -θα μου πείτε- έχουν όλα μετά μπροστά στην εκατόμβη των νεκρών, τις σορούς ανθρώπων που έπεφταν στη θάλασσα, τους συμπολίτες μας που καίγονταν μέσα στα σπίτια..
Ξέρω θα μου πείτε: Αφήστε τη γκρίνια, τώρα προέχουν οι άνθρωποι, οι ζωές που χάθηκαν. Τα άλλα θα τα βρούμε!
Να σας πω; Τίποτα δεν θα βρούμε. Ποτέ δεν θα το βρούμε σε αυτή τη χώρα!
δημοσιευθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
