Από τον ΒΟΑΚ… - 20 στη νέα παλαιολιθική εποχή

Γιάννης Ζωράκης
Γιάννης Ζωράκης

"Τώρα, η ώρα του ΒΟΑΚ είναι… – 20 και βάλε"

ΒΟΑΚ ώρα 0. Θα μπορούσε να είναι ένας ωραίος τίτλος πριν από 10 χρόνια. Γιατί τώρα, η ώρα του ΒΟΑΚ είναι… – 20 και βάλε.

Όπως είναι η ώρα του κυρίου με το ταξί … 77, που προσπερνά με 200 χιλιόμετρα από τη δεξιά λωρίδα και μπαίνει σφήνα στην αριστερή, όπως είναι η ώρα του κυρίου που μιλά σπαστά ελληνικά και κραδαίνει στο χέρι πάνω στο τιμόνι «τυροπίτα και μπίρα», όπως είναι και η ώρα της κυρίας που ξεχάστηκε να στρίψει χθες κι έκανε «πασπούζαλο» το ολοκαίνουριο και χλιδάτο SUV προσπαθώντας να προλάβει την έξοδο της Κνωσού.

Αυτή την … – 20 ώρα λοιπόν, είναι η… ώρα να πούμε αλήθειες. Όσο αποσβολωμένοι κι αν παρακολουθούμε τις εξελίξεις κι όσο κι αν λυπόμαστε για τα θύματα της ασφάλτου, ξέρουμε πολύ καλά, πως απλά ήταν θέμα χρόνου να συμβούν δυστυχήματα. Ξέρουμε πως είναι θέμα χρόνου να ξανασυμβούν και είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως αν η κυβέρνηση προχωρήσει το «μεγαλόπνοο» σχέδιο για τον ΒΟΑΚ της «Νέας Εποχής» σε δύο – τρία χρόνια από τον ΒΟΑΚ δεν θα περνά ούτε … γαϊδούρι, απλά γιατί δεν θα έχει χώρο.

Ειδικά αυτό το καλοκαίρι ή πιο σωστά αυτή την τουριστική περίοδο, εκτός από τον ΒΟΑΚ που έχει εξαντλήσει προ πολλού τα όρια αντοχών του, έχω φθάσει κι εγώ πολλές φορές στα όρια μου. Γιατί; Κατ’ αρχάς γιατί δεν υπάρχει οδηγική συμπεριφορά και Παιδεία. Αλλά κατά δεύτερον, διότι σε αυτή την μεταμοντέρνα εξέλιξη του, ο ΒΟΑΚ έχει δύο τροποποιημένες λωρίδες κυκλοφορίας: Μία για τους πιωμένους, τους κουρασμένους, τους νέους οδηγούς και τους λιγότερο ικανούς οδηγικά που πηγαίνουν με 50 χιλιόμετρα την ώρα μάξιμουμ και μία για τους … πιλότους της ασφάλτου, που τα 200 χιλιόμετρα τους φαίνονται λίγα για να επιδείξουν τα … 200 χιλιάρικα που κάνει το αυτοκίνητο, το λεωφορείο ή το βαν τους.

Και κάπως έτσι πορευόμαστε. Χωρίς να ανοίγει πολιτικό ρουθούνι, χωρίς να ενεργοποιείται κανείς και χωρίς στην πράξη να μας ενδιαφέρει η πραγματική φέρουσα ικανότητα του προορισμού Κρήτη. Στην πράξη, πολιτικά, δεν μας νοιάζει για τις υποδομές μας. Πόσο μάλλον στην Κρήτη. Ούτε για τους νεκρούς, ούτε για τους κινδύνους. Αρκεί να πούμε ότι σχεδιάζουμε τη «νέα εποχή». Που είναι ασφαλώς … παλαιολιθική, αλλά πασπαλισμένη με μπόλικη επικοινωνία.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ