Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές τόσο θα μπαίνουμε πιο βαθειά στον κουβά! Θα βουτήξουμε ως χώρα και ως κοινωνία σε μια περίοδο εσωστρέφειας. Και θα ακούγονται κουβέντες, θα υπάρξουν αντεγκλήσεις, θα ζήσουμε ένα 8μηνο γεμάτο ένταση. Με τις κλασικές εκατέρωθεν υπερβολές, ενίοτε και συκοφαντίες.
Αν έλειπαν αυτά τα ακραία ίσως η ένταση δεν θα ήταν κατ’ ανάγκην κάτι κακό. Μπορεί να είναι και δημιουργική περίοδος, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν το…έχουμε ως έθνος και ως λαός. Πρώτα θα τσακωθούμε, μετά θα σκοτωθούμε και κατόπιν θα τιμούμε το αίμα ...ηρώων.
Ο Έλληνας ,άλλωστε, παρά τη δημόσια- κατά δήλωσή του- απέχθεια στην πολιτική, τής έχει και μια λατρεία. Για την ακρίβεια απεχθάνεται τους πολιτικούς, όχι την πολιτική. Ο πολιτικός είναι τρόπον τινά και ο …αντίζηλος του μέσου Έλληνος που ασφαλώς θα ήταν καλύτερος πρωθυπουργός, βουλευτής, περιφερειάρχης, δήμαρχος «εάν δεν ήταν αυτοί οι άχρηστοι». Η κουβέντα του καφενείου, που σήμερα έγινε καθημερινότητα στα κοινωνικά δίκτυα, αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τα αληθινά αισθήματά μας: Κανένας δεν μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα όσο «εγώ ο ίδιος…». Αν ήμουν εγώ θα έβλεπες!
Με την πολιτική ο Έλληνας έχει έρωτα, με τους …πολιτικούς δεν μπορεί να τα βρει! Αγαπάει τους Αριστερούς, αλλά ζει σαν δεξιός! Υβρίζει την αριστερή αυταπάτη, αλλά κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του όταν του λένε πως έχει κι ο ίδιος ευθύνες. Και κοιτάζει με δέος όλα τα παρά φύσιν που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα με δική του επιβεβαίωση! Πολύ περισσότερο αυτή την εποχή ,που ζούμε τον γάμο ενός ακροδεξιού με αριστερό κόμμα και που όλα δείχνουν ότι καταλήγει σε…μοιχεία!
Η εποχή, λοιπόν, προσφέρεται. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Θα ξαναζήσουμε υποσχέσεις, θα βιώσουμε νέα δράματα και κλαυσίγελους , θα έχουμε την ευκαιρία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να…ραπίσουμε τον σύμπαντα κόσμο, να αλλάξουμε την Ευρώπη. Να τιμωρήσουμε τους …τιμωρούς μας και όσους συνωμοτούν κατά του Έθνους.
Ποιοι θα μας τάξουν; Όλοι! Αυτό είναι το οξύμωρο του πράγματος. Εδώ δεν υπάρχουν αριστεροί- δεξιοί, όλοι τα ίδια λένε, στον ίδιο κόσμο απευθύνονται, τις ίδιες τακτικές έχουν. Μόνο το ρόστερ αλλάζει.
Όπως και να τους γυρίσεις τελικά ίδιοι είναι. Δεν θυμάμαι ποιος το είχε πει, αλλά στην περίπτωσή μας ταιριάζει γάντι: Καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, ενώ σοσιαλισμός είναι ακριβώς το αντίθετο!
Θα είναι μια δύσκολη περίοδος για όλους αυτή που ξεκινά τώρα. Κι αφού δεν μπορείτε να το αποφύγετε προσδεθείτε και απολαύστε το!
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
