Κορωνοϊός: Μίνι αντίσωμα μπορεί να οδηγήσει σε θεραπεία

Ερευνητές από το Ινστιτούτο Karolinska στη Σουηδία εντόπισαν ένα μικρό εξουδετερωτικό αντίσωμα, γνωστό ως νανόσωμα (μικρότερο και πιο ευέλικτο αντίσωμα), που έχει την ικανότητα να εμποδίζει την είσοδο του SARS-CoV-2 στα ανθρώπινα κύτταρα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το νανόσωμα αυτό έχει προοπτικές να αναπτυχθεί ως αντιϊκή θεραπεία έναντι της COVID-19, σύμφωνα με τη σχετική δημοσίευση στο Nature Communications.

«Ευελπιστούμε τα ευρήματά μας να συμβάλουν στην ύφεση της πανδημίας της COVID-19 ενθαρρύνοντας περαιτέρω τη διερεύνηση του νανοσώματος ως θεραπευτικού υποψηφίου κατά της λοίμωξης», αναφέρει ο Gerald McInerney, ένας εκ των συγγραφέων και αναπληρωτής καθηγητής ιολογίας στο Ινστιτούτο Karolinska.

Οι ερευνητές κλωνοποίησαν, εμπλούτισαν και ανέλυσαν αλληλουχίες νανοσωμάτων από Β κύτταρα (τύπος λευκών αιμοσφαιρίων) των ζώων αλπακά, για να προσδιορίσουν ποια νανοσώματα είναι καλύτερα για περαιτέρω αξιολόγηση. Εντόπισαν, λοιπόν, το Ty1 (που πήρε το όνομά του από το αλπακά Tyson), το οποίο εξουδετερώνει αποτελεσματικά τον ιό μέσω προσκόλλησής του στο τμήμα της πρωτεΐνης-ακίδας που δεσμεύει τον υποδοχέα ACE2, τον οποίο χρησιμοποιεί ο SARS-CoV-2 για τη μόλυνση των κυττάρων. Αυτό εμποδίζει τον ιό να εισέλθει στα κύτταρα και έτσι αποτρέπει τη μόλυνση.

Τα νανοσώματα ή μίνι αντισώματα προσφέρουν διάφορα πλεονεκτήματα έναντι των συμβατικών αντισωμάτων ως υποψήφια για συγκεκριμένες θεραπείες. Εκτείνονται σε μέγεθος μικρότερο από το ένα δέκατο των συμβατικών αντισωμάτων και είναι συνήθως πιο οικονομικά στην παραγωγή τους. Σημαντικότερα, μπορούν να προσαρμοστούν σε ανθρώπους με τρέχοντα πρωτόκολλα και να έχουν καταγραφή αποδεδειγμένης αναστολής ιογενών αναπνευστικών λοιμώξεων.

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι το Ty1 μπορεί δυνητικά να δεσμεύσει την πρωτεΐνη-ακίδα του SARS-CoV-2 και να εξουδετερώσει τον ιό, χωρίς να εντοπίζεται ανιχνεύσιμη δραστηριότητα εκτός στόχου. Τώρα ξεκινάμε προκλινικές ζωικές μελέτες για να διερευνήσουμε in vivo την εξουδετερωτική δραστηριότητα και τις θεραπευτικές προοπτικές του Ty1», επισημαίνει καταληκτικά ο αναπληρωτής καθηγητής Ben Murrell, επίσης συγγραφέας της μελέτης.