Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί μερικοί άνθρωποι μπορούν να διανύουν τρέχοντας μεγάλες αποστάσεις και άλλοι όχι; Η απάντηση πιθανώς κρύβεται σε ένα γονίδιο, οι μεταλλαγές του οποίου σχετίζονται με την αντοχή και μπορεί να κάνουν τη διαφορά στις επιδόσεις ενός δρομέα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Όπως αναφέρει η επιθεώρηση «Ρhysiological Genomics», επιστήμονες από το Ισραήλ μελέτησαν το γενετικό υλικό από 155 δρομείς μικρών και μεγάλων αποστάσεων, διαπιστώνοντας πως το 80% όσων διέπρεπαν σε αθλήματα αντοχής (όπως ο μαραθώνιος) ήταν φορείς συγκεκριμένων μεταλλαγών του γονιδίου ΝRF2, τις οποίες έφερε μόλις το 46% των σπρίντερ.
Ανάλογα ευρήματα είχαν και οι αντίστοιχες αναλύσεις σε 240 ανθρώπους που ασκούνταν.
«Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι το να έχει κανείς έναν συγκεκριμένο γονότυπο αυξάνει τις πιθανότητές του να γίνει αθλητής αντοχής», λέει ο ερευνητής δρ Νιρ Έινον από το Ίδρυμα Γουίνγκεϊτ. «Με άλλα λόγια, κάποιοι από εμάς όντως έχουν γεννηθεί για να τρέχουν».
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι το γονίδιο ΝRF2 συμβάλλει μεταξύ άλλων στην παραγωγή νέων μιτοχονδρίων- είναι οι δομές των κυττάρων που παράγουν την ενέργεια την οποία χρειάζονται αυτά για τις διάφορες λειτουργίες τους.
