Το δέρμα βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού ρυθμού

Βρετανοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσίευσαν στο eLife αναλύουν πως το δέρμα βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης του αίματος και του καρδιακού παλμού εις ανταπόκριση των αλλαγών στην ποσότητα του οξυγόνου που είναι διαθέσιμο στο περιβάλλον.

Οι παθήσεις της καρδιάς των αγγείων σχετίζονται με την υψηλή αρτηριακή πίεση. Τα αίται της υπέρτασης στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν άγνωστα. Ωστόσο, συχνά συνοδεύεται από μειωμένη ροή αίματος στα λεπτά αγγεία του δέρματος και άλλα σημεία του σώματος που είναι μακριά από την καρδιά. Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί συμβαινει αυτή η αλλαγή ή γιατί τείνει να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου στα άτομα με υπέρταση που δεν υποβάλλονται σε αντιϋπερτασική θεραπεία. 

Παλαιοτερες μελέτες είχαν δείξει ότι όταν ένας ιστός στερηθεί το οξυγόνο, όπως συμβαίνει σε περιοχές του πλανήτη με υψηλό υψόμετρο, ή ως απόρροια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, του καπνίσματος ή της παχυσαρκίας, η αιματική ροή στον ιστό αυτό αυξάνεται. Σε τέτοιες περιπτώσεις αυτή η αύξηση της αιματικής ροής ελέγχεται εν μέρει από την οικογένεια πρωτεϊνών HIF. 

Για να μελετήσουν τον ρόλο που παίζει το δέρμα στην αιματική ροή μέσω των λεπτών αγγείων, ο Δρ Άντριου Καουμπερν και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης συνεργάστηκαν με ειδικούς του Ινστιτούτου Καρολίνσκα και εξέθεσαν μεταλλαγμένα ποντίκια που δεν μπορούσαν να παράγουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες HIF ειδικά στο δέρμα, σε συνθήκες χαμηλού οξυγόνου. 

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι στα ποντίκια που δεν είχαν μια από δύο πρωτεΐνες στο δέρμα τους, τις HIF-1α ή HIF-2α, η ανταπόκριση στα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου άλλαξε, συγκριτικά με τα φυσιολογικά ποντίκια και αυτό επηρέασε τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση, τη θερμοκρασία του δέρματος και τα γενικότερα επίπεδα δραστηριότητάς τους. 

Τα ποντίκαι με έλλειψη συγκεκριμένων πρωτεϊνών που ελέγχονται από τις HIFs επίσης ανταποκρίνονταν με παρόμοιο τρόπο. 

Οι επιστήμονες απέδειξαν επίσης ότι ο τρόπος που τα φυσιολογικά ποντίκια ανταποκρίνονταν στην έλλειψη οξυγόνου είναι περιπλοκότερος απ' ότι νόμιζαν. 

Η αρτηριακή πίεση και ο καρδιακός παλμός αυξάνονταν κατά τη διάρκεια των πρώτων δέκα λεπτών. Μετά ακολουθούσε μια περίοδος έως 36 ωρών που η αρτηριακή πίεση και ο καρδιακός παλμός μειώνονταν κάτω από τα φυσιολογικά όρια. Στις 48 ώρες μετά την έκθεση σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, η αρτηριακή πίεση και ο καρδιακός ρυθμός επανέρχονταν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Η απώλεια των πρωτεϊνών HIF ή άλλων πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην ανταπόκριση του οργανισμού στην έλλειψη οξυγόνου, ως προς την επίδραση στο δέρμα, επηρεάζει τον χρόνο έναξρης αυτής της διαδικασίας και τη διάρκεια της.

«Τα ευρήματα δείχνουν ότι η αντίδραση του δέρματος μας στα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου μπορεί να έχει ουσιαστικές επιπτώσεις στο πως αντλεί αίμα η καρδιά και το στέλνει στα άλλα όργανα του σώματος. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, είτε προσωρινά, είτε μόνιμα, είναι συχνά και μπορεί να σχετίζονται με το περιβάλλον ή παράγοντες, όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία. Ελπίζουμε η έρευνα μας να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της αντίδρασης του σώματος σε τέτοιες συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο ή είναι αιτία της υπέρτασης», σημειώνει ο Δρ Καουμπερν.