Τα παραμύθια του Σαββάτου…

γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Η μαγεία των παραμυθιών που πάντα γεμίζει με παρηγοριά την ψυχή μικρών και μεγάλων. Ιστορίες για την αγάπη, τον έρωτα, τη ζωή, τη φαντασία, τη λύπη και το θάνατο. Παραμύθια μαγικά για τα ακατόρθωτα που γίνονται πράξεις, γεγονότα και δύναμη για την καρδιά, την ψυχή και τον νου.

Παραμύθια γεμάτα αισιόδοξες σκέψεις που  τόσο έχουμε  ανάγκη εμείς, τα παιδιά,  η εποχή μας, Για τον ουρανό και άστρα εκείνες τις νύχτες με φεγγάρι που όλα είναι δυνατά και πασπαλισμένα με ασημόσκονη!

Για τις μεγάλες αλήθειες που τόσο καλά κρύβονται στις ιστορίες κι εμείς κρατάμε εκείνο το μαγικό ραβδί που τις ελευθερώνει…

Η Γιασεμιά και τα Αστεράκια, Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη, εικ :Κριστίν Μενάρ, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Μια γιασεμιά που φυτεύτηκε ένα πρωινό πλάι σε έναν γέρο φράκτη ήταν η αφορμή  για  ξεκινήσει να ονειρεύεται  και να αναπολεί τη νιότη του. Στην αρχή η νεαρή γιασεμιά ένοιωσε όμορφα που ήταν δίπλα του κι ο φράκτης κράτησε τη σιωπή του. Ήξερε εκείνος πως οι νέοι είναι βιαστικοί και παρασύρονται εύκολα από την… επιφάνεια των πραγμάτων. Κι  ήρθε ο καιρός που οι κουβέντες τους έγιναν ότι πιο όμορφο και σπουδαίο είχαν κι οι δύο τους ονειρευτεί και ας τους χώριζε εκείνο το χάσμα γενεών  που όλοι γνωρίζουμε καλά.

Κι άρχισαν τα όνειρα που ακουμπούσαν το στερέωμα, οι ερωτήσεις για τη ζωή, τον κόσμο, τον ουρανό και τα αστέρια του.

Που πάνε τα αστέρια όταν πέφτουν; Ρώτησε η μικρή γιασεμιά κι άρχισε να πιστεύει πως εκείνα ήταν που χάριζαν χρυσό φως στα μαλλάκια των παιδιών κάθε πρωί που πήγαιναν σχολείο…. Κι ήθελε κι εκείνη να πάρει ένα αστέρι στην αγκαλιά της. Και περίμενε …περίμενε, ώσπου ένα βράδυ, σαν πέρασαν χρόνια πολλά κάτι παράξενο συνέβη στον τόπο της. Ήταν Άνοιξη και γιόρταζαν τα γενέθλια της γης και του ουρανού μια μαγική βραδιά. Όλα τα λουλούδια και οι θάμνοι είχαν δηλώσει συμμετοχή στα καλλιστεία της χρονιάς. Όλα, εκτός της γιασεμιάς. Σαν έφτασε η μεγάλη στιγμή των αποτελεσμάτων συνέβη κάτι πρωτάκουστο. Δυο μικρά αστεράκια  γλίστρησαν και βρεθήκαν στον μεγάλο κήπο. Κι άρχισαν τα μουρμουρητά, οι φόβοι , το διώξιμο… Μόνο η Γιασεμιά τα καλοδέχτηκε  κι η  συνέχεια του παραμυθιού έγινε ακόμη πιο λαμπερή, γεμάτη μαγικές ψιχάλες …

Ένα παραμύθι γεμάτο τρυφερότητα, μαγεία, αγάπη κι ομορφιά. Ένα παραμύθι σαν εκείνα του παλιού καλού καιρού με τη ζωντάνια της νύχτας, των φεγγαροακτίδων, της μαγείας και της δύναμης της ψυχής. Μια ιστορία γεμάτη ποίηση, γλύκα και κατορθώματα που μπορούν μόνο όσοι  έχουν καλοσύνη να καταφέρουν. Κι ας μπλέκονται τα γεγονότα κι ας συμβαίνουν  τόσες ανατροπές. Και ας μην μαθαίνει ποτέ κανείς ποιος είναι  ο νικητής ενός τόσο σημαντικού για τα λουλούδια διαγωνισμού. Σημασία περισσότερη από οποιονδήποτε ανταγωνισμό έχει η συμπεριφορά, ο χαρακτήρας και η αληθινή όψη των πραγμάτων , όχι η φτιαγμένη και επιφανειακή. Μια ιστορία για όλους τους υπερόπτες που σκέπτονται μόνο τον εαυτό τους και την πατάνε πολύ άσχημα στο τέλος. Για το όνειρο που δεν σβήνει ποτέ σε όσους έχουν τη δύναμη να το κυνηγήσουν, να περιμένουν, να μην τα παρατήσουν ούτε για μια στιγμή. Για την ανταμοιβή λοιπόν της υπομονής. Για τις επιθυμίες όλων που όσο κι αν αργούν κάποια στιγμή παίρνουν σάρκα και οστά.

Συγγραφέας  αυτής της τόσο γλυκιάς ιστορίας η Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη. Με τόσο απλό και τρυφερό τρόπο έγραψε ένα παραμύθι,  σαν ποίημα. Υπέροχες και οι εικόνες που τις απέδωσε  μοναδικά  η Κριστίν Μενάρ ,παραστατικές, ζωντανές και πολύ παραμυθένιες.

Για μικρούς αναγνώστες από 4 ετών!

Η μαγισσούλα που έτρωγε αριθμούς, Χρυσάνθη Τσιαμπαλή, εικ : Ανδριάνα Ρούσου, εκδ. Ψυχογιός

Στον πύργο της αρχιμάγισσας Αναφανδίνας μαζεύτηκαν όλες οι γνωστές και «μεγάλες» μαγισσούλες  για να γιορτάσουν τη λήξη των μαθημάτων  της πρώτης τάξης του σχολείου τους. Ανάμεσα τους εκλεκτοί καλεσμένοι και φυσικά ο ξακουστός Μάγος Αριθμός 0 με τους απόλυτους αριθμούς - βοηθούς του για να ξεκινήσουν μια μοναδική παράσταση.

Το πρώτο μαγικό που ανακοίνωσε ήταν η Πρόσθεση. Μια θαλασσοταραχή που δεν …πέτυχε. Ο Μάγος Αριθμός 0 που είχε βάλει όλη τη μαγική του σοφία και τέχνη σάστισε κι απτόητος συνέχισε με το δεύτερο μαγικό του ετοιμάζοντας μια χιονοθύελλα. Μα και πάλι απογοήτευση για εκείνον και τους καλεσμένους. Ούτε με την καταιγίδα τα κατάφερε, ούτε με το …καλοκαίρι. Έτσι εκνευρισμένος και στενοχωρημένος  προσπάθησε να κάνει και άλλα μαγικά τούτη τη φορά με την αφαίρεση. Η απογοήτευση του έφτασε στο ζενίθ της ώσπου κάτι ακούστηκε σαν να ερχόταν από τα βάθη μιας σπηλιάς και όλοι κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Η μικρή μάγισσα Πριφινέλα ήταν κάπου εκεί, αυτουργός όλων των παράξενων μαγικών αποτυχιών. Οι δικαιολογίες της δεν έπεισαν την αρχιμάγισσα και η παραδειγματική τιμωρία της, της στέρησε το αγαπημένο της ραβδί…

Μια πανέξυπνη ιστορία της Χρυσάνθης Τσιαμπαλή. Μια ιστορία για τις πρώτες απλές μαθηματικές πράξεις με τρόπο μοναδικό και …μαγικό. Μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και τεχνάσματα που παρακινεί τα παιδιά για ακόμα περισσότερες ασκήσεις με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο. Μια ιστορία που θυμίζει ακόμα και τα καιρικά φαινόμενα και τις συνέπειες των πράξεων μας για  κάθε ενέργεια  που βλάπτει τους άλλους. Μια ιστορία με γλυκό τέλος σαν γλειφιτζούρι και με υπόθεση που θα κάνει τα παιδιά να λατρέψουν τα …μαθηματικά και γιατί όχι να τα παρακινήσει να εξασκηθούν περισσότερο με όπλο της την φαντασία  και τη διάθεση να βρουν νέους τρόπους κατανόησης κάποιων πράξεων που τους δυσκολεύουν. Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει η Ανδριάννα Ρούσσου με πολύ όμορφα σκίτσα και έντονα χρώματα όπως ταιριάζουν στον κόσμων των ατίθασων μαγισσών και πραγματικά θα ξεκαρδιστείτε από τα γέλια   με την υπόθεση και τη ζωντάνια του.

Για παιδιά από 5 ετών και για όλους όσους αγαπούν τα μαθηματικά και τις μάγισσες!

Του φεγγαριού η κόρη, Μαρία Σούμπερτ, εικ: Αιμιλία Κονταίου, εκδ. Διάπλαση

Υπάρχει ένας αγρότης σε ένα μακρινό χωριό που έχει του κόσμου τα αγαθά στα χωράφια του αλλά κανένας δεν τον καλεί σπίτι του γιατί είναι φτωχός. Εκείνος πάλι ήταν τόσο ερωτευμένος με το φεγγάρι που όταν έκανε κρύο ήθελε να το ζεσταίνει, όταν έβρεχε να του κρατάει  μια ομπρέλα κι όταν έκανε ζέστη ήθελε να το πιτσιλάει με  νερό για να μένει δροσερό. Κι ένα βράδυ συνέβη κάτι μαγικό σαν τον πήρε ο ύπνος χαζεύοντας το όμορφο φεγγάρι του…. Από μια μεταξωτή σκάλα κατέβηκε μια κοπέλα που σαν την αντίκρισε της ζήτησε να τον παντρευτεί. Κι έζησαν καιρό μαζί κι ευτυχισμένοι μόνο που η κοπέλα του ζήτησε μία και μοναδική χάρη:  Μην της ζητήσει ποτέ να του πει το όνομά της, για κα΄νενα λόγο γιατί τότε θα την έχανε. Κι όπως συμβαίνει  πολλές φορές στη ζωή μα και στο παραμύθι της Μαρίας Σούμπερτ, σαν πέρασε ο καιρός και ζήλεψαν οι γείτονες, οι χωρικοί την ευτυχία του ζευγαριού, άρχισαν τα λόγια και έπεισαν τον αγρότη να τη ρωτήσει και τότε… μια νέα περιπέτεια τον περίμενε ίσαμε την άκρη του κόσμου! Η Φεγγαρολουσμένη ήταν η κόρη του Φεγγαριού και στη στιγμή χάθηκε αφήνοντας του σημάδια και λόγια μαγικά αν ήθελε να ψάξει να τη βρει…

Η αγάπη λένε όλα τα νικά κι όλα τα υπομένει. Και τούτο το μαγικό παραμύθι είναι  η απόδειξη της. Η ευτυχία πολλές φορές τυφλώνει επιθυμίες και πάθη, παρασέρνεται από κουβέντες κι υποδείξεις καλοθελητών  και τότε αρκεί μια τόση δα στιγμούλα κι όλα να αλλάξουν. Όμως ό, τι είναι αληθινό ποτέ δεν χάνεται, ποτέ δεν ξεθωριάζει. Μπορεί  να τύχουν εμπόδια, μπορεί να περάσει καιρός, όμως ο σκοπός κι η συνεχής προσπάθεια πάντα φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ένα υπέροχο παραμύθι γραμμένο για τα αστέρια, το φεγγάρι, την αγάπη και την ίδια την ψυχή του ανθρώπου. Εικονογραφημένο από την Αιμιλία Κονταίου ακόμα πιο μαγικά για να μας θυμίζει πως ο δρόμος ίσαμε το πιο μεγάλο συναίσθημα του άνθρωπου είναι στρωμένος με χρώμα, πίστη , δύναμη, επιμονή και κάποιες φορές με μικρές δύσκολες  στροφές που  πρέπει να τις περνά  με προσοχή και μεγάλη αντοχή.

Ένα παραμύθι που θα συνεπάρει μικρούς και μεγάλους σε ένα κόσμο φανταστικό αλλά με τόσες αλήθειες για την αγάπη,  μέσα του!

Για όσους πιστεύουν στα παραμύθια…

Το νησί του παππού, Benji Davies (Απόδοση Αντώνης Παπαθεοδούλου)εκδ. Ίκαρος

Mια περιπέτεια, όπως είναι κι η ίδια η ζωή, σε ένα νησί. Όχι  οποιοδήποτε νησί αλλά το νησί του παππού του Σίντ. Τροπικό, με καταρράκτες, με καλύβες, δεντρόσπιτο και θαύματα πολλά. Ένα νησί που θα « ταξιδέψει » ο παππούς του και θα μείνει για πάντα. Και το καράβι της επιστροφής θα΄χει για καπετάνιο και μοναδικό οδηγό τον Σίντ και μόνο. Όμως ο παππούς θα είναι παντού, στην ψυχή, στην καρδιά, στην κάθε μέρα και …στη φαντασία του μικρού αγοριού. Γιατί η αγάπη δεν χάνεται ποτέ, δεν τελειώνει ακόμα κι όταν οι άνθρωποι μας φύγουν για πάντα από την πραγματική ζωή.

Μια από τις πιο τρυφερές και συγκινητικές ιστορίες για την απώλεια αγαπημένων ανθρώπων. Για τη δύναμη της αγάπης, της ψυχής, της μνήμης. Ένα βιβλίο που αγγίζει με τον πιο υπέροχο τρόπο, τη θλίψη. Πώς να μιλήσεις σε μικρά παιδιά για το χαμό των δικών τους χωρίς υπερβολές, χωρίς ακρότητες, χωρίς πόνο; Δύσκολο εγχείρημα και συχνά ακατόρθωτο. Θέλει πολύ κουβέντα, πολύ συναίσθημα και πολύ τόλμη. Ο Benji Davies κάνει ένα δώρο σε όλους μας με τούτη τη γραφή με τέτοιες εικόνες που πουθενά δεν νοιώθει ή «βλέπει» κάποιος την θλίψη. Μας προτρέπει να μπούμε στον φανταστικό κόσμο των παιδιών και με δικά τους λόγια  και τρόπους σκέψεις ,να τους εξηγήσουμε τα πιο δύσκολα νοήματα της ζωής. Η απώλεια πάντα θα συνοδεύεται από θύμηση για να είναι πιο υποφερτή κι εκεί εστιάζεται το νόημα τούτου του βιβλίου. Τα παιχνίδια του μυαλού και οι αναμνήσεις από αγαπημένους ανθρώπους είναι αυτό που πάντα θα μας δένει μαζί τους και η θύμησή  τους θα κρατηθεί πάντα ζωντανή.

Μια υπέροχη περιπέτεια «ζωής» που με τόσο ανώδυνο τρόπο περιγράφει το πέρασμα   από τη χαρά στη λύπη. Από τη ζωή στο θάνατο, από την πληρότητα στην απώλεια.  Από το χθες στο σήμερα και δίνει λύσεις για το αύριο για να είναι πιο εύκολη η διαχείριση της μοναξιάς, της θλίψης, της απώλειας. Κι είναι παράξενο το τι σου δημιουργεί διαβάζοντας την  τούτη η ιστορία, γιατί νοιώθεις ένα σωρό αισιόδοξα μηνύματα στο πιο λυπηρό γεγονός για την ζωή. Ένα βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς που αφήνει και αναπάντητα ερωτήματα για το παιδί, βοηθώντας και τους μεγάλους δείχνοντας τους πως δεν είναι  απαραίτητο να έχουν τα πάντα μια εξήγηση. Το μικρό παιδί θα νοιώσει πως δεν είναι  μόνο, πως κι άλλοι « ήρωες » έχουν βιώσει όπως αυτό, θα ταυτιστεί πιθανόν με το Σίντ και θα φτιάξει το δικό του κόσμο για τους αγαπημένους του που έχασε…

Ένα βιβλίο με πολύ δυνατές εικόνες, αισιόδοξες και σχεδόν  μαγικές που μιλούν με την ζωντάνια, τα χρώματα και τις « εκφράσεις» των ηρώων του.

Αναζητείστε το όχι απαραίτητα αν θέλετε να μιλήσετε για την απώλεια αλλά για να δείτε την αισιόδοξη και διαφορετική ματιά αντιμετώπισης θλιβερών γεγονότων.

Το βιβλίο έχει αποδώσει στα ελληνικά ο Αντώνης Παπαθεοδούλου και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος και έχει ήδη αποσπάσει τα βραβεία:

v  AOI World Illustration Awards 2015

v  Children’s Books Professional -Sainsbury’s Picture Book Award

v  Sainsbury’s Children’s Book of the Year 2015

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

http://zhtunteanagnostes.blogs...