Σκάσε ή Η Χαμένη Παντόφλα του Μανώλη Καρέλη της Χριστίνας Σαμπανίκου
Μία μαύρη ανατρεπτική κωμωδία με θέμα την προσωπική κρίση ενός άνεργου εργένη σαραντάρη και τις επιπτώσεις της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης των τελευταίων χρόνων στην ζωή του.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Μανώλης Καρέλης αναζητεί την συνταγή της ευτυχίας. Αναρωτιέται τι φταίει, τι λείπει και τι πήγε στραβά. Ψάχνει να βρει που πήγαν όσα χάθηκαν, τα χαμένα του όνειρα, η χαμένη του αθλητική κορμοστασιά, η χαμένη του καριέρα, ο χαμένος του έρωτας, η χαμένη του παντόφλα και οι απαντήσεις έρχονται από εκεί που δεν τις περιμένει ή μάλλον μόνο από εκεί που θα μπορούσαν να έρθουν: Από τον ίδιο, από τον εσωτερικό του αντίλογο, από την σκέψη του που αποκτά σάρκα και οστά και επιδίδεται μαζί του σε έναν διάλογο με απρόβλεπτη κατάληξη.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
(Λίλα Παπαπάσχου, ΑΛΛΙΩΣ) «Αν ενδιαφέρεστε πραγματικά να ανακαλύψετε νέες και πολλά υποσχόμενες συγγραφικές φωνές, αν δεν σας φοβίζουν οι – αιχμηρά – “ρεαλιστικές” σκηνοθεσίες, αν δεν σας χαλάει λίγος προβληματισμός στην ψυχαγωγία, μη χάσετε για κανένα λόγο την παράσταση Σκάσε ή Η Χαμένη Παντόφλα του Μανώλη Καρέλη»
(Ελένη Λιντζαροπούλου,diastixo) «Το έργο δεν επιχειρεί απαντήσεις. Επιχειρεί, και νομίζω το καταφέρνει, εκτός από το να γίνει μια πολύ καλή μαύρη κωμωδία, να εγείρει την αντίδραση του θεατή, ίσως και τον θυμό του {…} Φυσικότητα, αμεσότητα, χιούμορ, αλήθεια, μεταμόρφωση, αξιοποίηση του χώρου, στέρεα σκηνοθετικά ευρήματα {…}ο Μανώλης Καρέλης δεν είναι θεατρικός τύπος, αλλά είναι άνθρωπος και υπάρχει δίπλα, απέναντι ή και μέσα μας, αν κοιτάξουμε καλά.»
(Δημήτρης Κομνηνός, OnlyTheater )«Ένα έργο τόσο βαθιά πολιτικό που δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να σκάσεις στα γέλια. Όχι μόνο επειδή είναι πραγματικά αστείο αλλά κυρίως επειδή είναι ευθύβολα ανησυχητικό, βαθιά μάταιο και ανεπιτήδευτα φιλοσοφικό διότι διαβάζει, αναλύει και χλευάζει το «κενό», όπως μας το δίδαξαν οι μεγάλοι υπαρξιστές του μεσοπολέμου»
(Κλειώ Σιώζου, deBό###i
/i### ) “Αυτή η παράσταση μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με τη δική μας αναβλητικότητα και ποιος ξέρει ακόμα και να μας κουνήσει από την προσωπική μας πολυθρόνα.”
(Δημήτρης Χαλιώτης, Πρώτο Θέμα ) "Μία ευφυέστατη μαύρη κωμωδία. Επιστρατεύοντας ένα χιούμορ άγριο και βιτριολικό σκιαγραφείται δεξιοτεχνικά ο χτυπημένος από την κρίση και την κατάθλιψη μέσος Έλληνας αφήνοντας ένα φως αναμμένο στην άκρη του τούνελ… Γιατί δεν είναι ένα έργο που θα σας ψυχοπλακώσει. Είναι μία σκεπτόμενη κωμωδία που μας αφορά."
(Μαρία Πακτίτη, TrollRadio) "Η παράσταση είναι μία αποτύπωση του σήμερα, με αρωγό το χιούμορ αλλά και τη θλίψη, περιγράφεται εξαιρετικά η καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων, προκαλώντας αβίαστα στο κοινό αντιφατικά συναισθήματα και οδηγώντας το να ταυτιστεί με τον ήρωα {..} Σε μία μόλις ώρα θα γελάσεις και συγχρόνως θα βιώσεις την απόγνωση και το θυμό. Αλλά στο τέλος, όλα όσα θα ήθελες να έχεις πει τους τελευταίους μήνες (και τα τελευταία χρόνια) θα ειπωθούν και ο κόμπος που έχει δεθεί στο στομάχι σου για λίγα λεπτά θα χαλαρώσει."
(Μανόλης Βαμβούνης, ) «Τόσο μαύρα αστείο και ύπουλο και υποχθόνιο το κείμενο της Χριστίνας Σαμπανίκου, από την πρώτη στιγμή σε υποβάλλει στην παγίδα αυτής της ατέρμονης, αναπόδραστης κατάθλιψης {…} Είναι το ριάλιτι της κατάντιας σου/μου/μας και δεν μπορείς να αλλάξεις κανάλι. Οπότε, ας το διασκεδάσεις!»
(SinRadio) «Πολύ δυνατό κείμενο, άψογοι οι 2 ηθοποιοί, συνεχείς αναφορές που ταυτιζόμουνα και βγήκα από την αίθουσα με κεφάλι γεμάτο για πολλές μέρες αργότερα. Αν σκοπός των δημιουργών ήταν να μας ταρακουνήσουν και να δούμε την πραγματικότητα στις αληθινές τις διαστάσεις, αντιλαμβανόμενοι πως πέρα από την ιστορία στο σανίδι, αυτή είναι η ζωή μας, τότε έχουν πετύχει το σκοπό τους ΑΠΟΛΥΤΑ.»
(Μαρία Μανώλη, athenstimeout) “Το μαγικό αυτής της παράστασης είναι ότι όλοι θα δούμε δικές μας στιγμές μέσα σε αυτή, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας {…} Ο ήρωας είναι ένας από εμάς ή μάλλον εγώ, εσύ, όλοι μας. Με ένα βιτριολικό μαύρο χιούμορ θα καταφέρουν οι δύο ηθοποιοί να μας ξεσηκώσουν, να κάνουμε τη δική μας επανάσταση απέναντι στην κατάσταση αυτή της κρίσης που αντιμετωπίζουμε εξυπηρετώντας άμεσα το ρόλου του θεάτρου να προβληματίσει την κοινωνία."
(Τζένη Κουκίδου, koukidaki) «Το έργο δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο {…} Φρέσκο, σύγχρονο, ζωντανό κείμενο που ασχολείται με όλες τις παρενέργειες της κρίσης, της κάθε κρίσης γιατί δεν είναι μόνο η οικονομική. {…} Το έργο θα σας πετάξει κατάμουτρα αλήθειες, δυστοπίες, καταστάσεις και συμπτώματα από την δική σας καθημερινότητα.»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Victoria τον Μάιο του 2015 με τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη στον ομώνυμο ρόλο.Τη θεατρική περίοδο 2015-2016, παρουσιάστηκε στο Vault με τον Στέφανο Κοσμίδη και τον Νοέμβριο του 2016 στον Κινητήρα residence center.Ταξίδεψε στην Πάτρα (Επίκεντρο +), ενώ παρουσιάστηκε και στην Κύπρο από την ομάδα «Παράσιτα» του Φώτη Γεωργίδη.
Το πρωτότυπο θεατρικό έργο κυκλοφορεί από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, σειρά Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο : Xριστίνα Σαμπανίκου
Σκηνοθεσία: Βίκυ Αδάμου
Ηχητική Δραματουργία: Γιώργος Συμεωνίδης
Φωτισμοί – Φωτογραφίες: Παύλος Μαυρίδης
Σκηνικά – κοστούμια: Lazy Boy*
Γραφιστική επιμέλεια: γιώργος δομιανός
Τeaser: Στέφανος Κοσμίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Άντζη Βαλσαμή
Παραγωγή: Life After Death Theatre Company
Διάρκεια παράστασης: 60’
Ερμηνεύουν: Στέφανος Κοσμίδης, Χριστίνα Σαμπανίκου / Αντρική Φωνή: Σπύρος Περδίου
