Η Τσαγιέρα που ανθίζει …στα Παραμύθια της Τρίτης!

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Κι αφού περνάμε πρωτόγνωρες εποχές με πολλούς περιορισμούς και προσοχή μεγάλη, τα «Παραμύθια του Σαββάτου» θα σας κρατούν καθημερινά παρέα με πολλές αναρτήσεις και πολλά βιβλία που αξίζει να διαβάσουμε και να «παρηγορηθούμε».

Παλαιότερες εκδόσεις, βιβλία που έχουμε αγαπήσει, που διαβάζουμε δυνατά για όλη την οικογένεια. Που μπορεί να τα έχουμε στη βιβλιοθήκη μας και τα θυμόμαστε ξανά…

Μήπως γνωρίσατε ποτέ την Βιργινία Ροφηματά; Μια σπουδαία κυριά της καλής κοινωνίας που ήταν λάτρης και συλλέκτης τσαγιέρων; Κατά έναν περίεργο τρόπο οι τσαγιέρες της δεν ήταν απλά διακοσμητικά αντικείμενα στο σπίτι της αλλά απολύτως χρηστικά. Μέσα τους έβρισκε κανείς τα πιο περίεργα πράγματα και η χρήση τους στην καθημερινότητα της κ. Βιργινίας ήταν απόλαυση και μέρος της ρουτίνας της. Όλοι της έφερναν δώρα τσαγιέρες και η συλλογή της είχε κομμάτια από κάθε μέρος της γης. Ώσπου μια μέρα η πράσινη μεταλλική τσαγιέρα-λιβάδι που σαν την άγγιζε γέμιζε το δωμάτιο της αρώματα, έσπασε. Δηλαδή όχι ακριβώς έσπασε η τσαγιέρα αλλά το καπάκι της που ήταν λαμπερό και πορτοκαλί σαν τον ήλιο, χάθηκε. Άρχισε τότε να «βρέχει» στεναχώρια παντού και η κ. Βιργινία αναγκάστηκε να αποχωριστεί την πολυαγαπημένη της τσαγιέρα. Την πέταξε στα σκουπίδια…..Όμως τούτη η τσαγιέρα δεν ήταν ένα απλό…τσαγερό. Είχε τσαγανό και τύχη κι αφού πέρασε μια μικρή περιπέτεια κατέληξε στην τσάντα της μικρής Μαργαρίτας. Μια τροπή και έκπληξη περίμενε τότε …την τσαγιέρα και όλους εμάς!

Μια ιστορία γεμάτη τρυφερότητα κι αγάπη της Τασούλας Επτακοίλη. Κι εγώ λατρεύω τις τσαγιέρες και το τσάι γενικότερα. Λατρεύω όλα τα παράξενα σχέδια τους κι ας μην είμαι συλλέκτρια. Όμως πάντα τις αναζητώ σε ταξίδια, σε ιστορικά καφέ  ανά τον κόσμο και σε βιβλία που μυρίζουν τσάι …γιασεμί. Ένα βιβλίο για όσους αγαπούν τις συλλογές  και φροντίζουν πάντα να  αποκτούν σπάνια, δύσκολα και περίεργα κομμάτια τους. Αλλά και ένα βιβλίο  για εκείνους που νομίζουν πως ένα ράγισμα, ένα μικρό «χάσιμο» μπορεί να φέρει το τέλος. Όχι, πάντα υπάρχει και η δεύτερη ευκαιρία και η άλλη οπτική γωνία των πραγμάτων. Αν κάτι μείνει μισό κάπου, κάπως, κάποιος, θα υπάρχει για ταίρι του. Μια άλλη ιδέα να το κάνει και πάλι να ανθίζει να γίνει ξανά ολόκληρο, λαμπερό και «χρήσιμο». Για την αγάπη που τα μισά τα κάνει ολόκληρα. Για τα αναπάντεχα και μικρά της ζωής που δείχνουν τιποτένια σαν ακουμπήσουν τα πατώματα αλλά που μια ώθηση τα κάνει πάλι μεγάλα και σπουδαία.

Με χαρούμενη εικονογράφηση γεμάτη χρώμα και αισιοδοξία  από την Zafouko Yamamoto.

Για να δείτε το βιβλίο : https://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-6646-4

Για παιδιά  από  5 χρόνων…

*Η Τσαγιέρα που ανθίζει, Τασούλα Επτακοίλη, εικ: Zafouko Yamamoto, εκδ. Καστανιώτη.