Αγαπητό Cretalive,
Θυμάμαι μικρός κάθε Αύγουστο να περνάμε άπειρες ώρες στην αυλή της γιαγιάς στο χωριό, κάπου στα δυτικά. Ντάλα ο ήλιος και η γιαγιά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μας κάνει να κοιμηθούμε για κάποιες ώρες το μεσημέρι. Ακόμα θυμάμαι την φωνή της, έλα μέσα παιδί μου γιατί θα έρθει ο μεσημεράς και θα σ' πάρει. Ακόμα θυμάμαι το ποσό με έκανε αυτή η κουβέντα να μαζέψω γρήγορα τα παιχνίδια μου και να τρυπώσω μέσα στο σπίτι.
Ερχόμαστε λοιπόν το 2020, όπου σε κάποιους ακόμα υπάρχει αυτό το σύνδρομο του "μεσημερά", την θέση του οποίου έχει πάρει ένα λευκό βαν η ένα κλουβάκι. Με τόσα σχόλια που βλέπω για άτομα που υποτίθεται απαγάγουν, βιάζουν στο Ηράκλειο, σαν να μου φαίνεται ότι είμαστε στο Μεντεγίν η κάπου στην νότια Αμερική.
Λίγο πιο σοβαρά τώρα, αυτά τα post δεν είναι άξια σχολιασμού, αλλά ελλοχεύουν έναν σοβαρό κίνδυνο, ο κόσμος να μην πάρει στα σοβαρά ένα όντως πραγματικό συμβάν.
Με εκτίμηση
Ένας οπαδός του "μεσημερά"
