Αγαπητό Cretalive,
Ημουν μαθήτρια Γυμνασίου ,σημερινού Λυκείου, όταν οι γονείς μου με έστειλαν να βρω τον Πρόξενο της Γερμανίας στο Ηράκλειο για να μεταφράσει κάποιο επίσημο έγγραφο που είχαμε λάβει από το Πολυτεχνείο της Βιέννης για τις σπουδές του αδελφού μου.
Τον βρήκα στο εργοστάσιο σταφίδας της οικογενείας ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ να εργάζεται ως διερμηνέας, αλληλογράφος;
Δεν ήξερα και η συστολή μου ήταν μεγάλη. Η λέξη ΠΡΟΞΕΝΟΣ τότε αλλά και τώρα δηλώνει άτομο με υψηλό κύρος και στην δική μου ηλικία , άτομο απρόσιτο και δύσκολο.
Συναντώ λοιπόν ένα απλό ,πάρα πολύ απλό άνδρα , πολύ χαμογελαστό , πολύ φιλόξενο ο οποίος με οδηγεί στο γραφείο του εξ’ισου απλό και αυτό και μου ζητά να τον συγχωρήσω γιατί πρέπει να διεκπεραιώσει κάποια άλλη εργασία πριν ασχοληθεί με το θέμα του αδελφού μου και εμένα.
Σε λίγη ώρα με το ίδιο φιλόξενο και καλωσυνάτο απλό ύφος παίρνει τον φάκελλο που του έδωσα, το διάβασε με προσοχή και με ρώτησε αν ήθελα να περιμένω για να πάρω την έγκριση η προτιμούσα να περάσω την επομένη στις 11 το πρωί.
Όλα αυτά ίσως σας φαίνονται κοινότυπα αλλά σκεφτείτε την θέση την δική του και την δική μου ηλικία και ελάτε στο ΣΗΜΕΡΑ οπου άνθρωποι με ελάχιστα εφόδια και θέση ,παίρνουν θέση καρδιναλίου για να φανούν ακόμα πιο σπουδαίοι προκαλώντας πολλά προβλήματα στους συνεργαζόμενους με αυτούς , πολύ δε περισσότερο αν πρόκειται για εξυπηρέτηση.
Στα χρόνια που ακολούθησαν και μετά από ένα πολύ επιτυχημένο γάμο με την Μάρω Αθουσάκη ,έγινε ακόμα πιο απλός , πιο καλός πιο ΕΛΛΗΝΑΣ. Αν είναι δυνατόν.
Ο Ρολφ λάτρεψε τον τόπο μας και το Ηράκλειο και παρέμεινε ο γλυκός , χαμογελαστός πάντοτε νέος που ακόμα και όταν εμεις λέγαμε τα ΣΤΡΑΒΑ ΜΑΣ…αυτός χαμογελούσε και τα προσπερνούσε. Ηταν ο καλύτερος Γερμανός Πρόξενος που πέρασε από τα μέρη μας και μόνο περηφάνεια , αγάπη και ευγνωμοσύνη μπορούμε να έχουμε γι’αυτόν . Λυπάμαι που δεν τον ανταμείψαμε οσο έπρεπε οσο ζούσε.
Πόσο λυπάμαι αλήθεια και σαν άτομο και σαν Ηρακλειώτισσα που μείναμε μακρυά σου το διάστημα της ασθένειάς σου. ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ , αγαπημένε ΡΟΛΦ.
Χ. Αντωνογιαννάκη
