Αγαπητό Cretalive,
Πέρασαν ήδη δύο χρόνια χωρίς τον Λουκιανό... Ένα γράμμα που έστειλα στη σύζυγο του, λίγες μέρες μετά την απώλεια του:
Αγαπητή κυρία Βαγενά,
Παρακαλώ να δεχθείτε τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια για την απώλεια του τόσο σημαντικού για σας και για τη γενιά μου, συντρόφου της νιότης μας.
Ο Λουκιανός, πάντοτε ριζοσπαστικός μέσα στις ψυχές μας, συντρόφευε την ενηλικίωση μας, όχι μόνο με τα τραγούδια του αλλά και με τη στάση ζωής του.
Μας έκανε να βλέπουμε γύρω μας να εκτιμούμε και να θαυμάζουμε ο,τι υπάρχει μέσα στα χρώματα (Οδός Αμαρυλιδος), να βλέπουμε τη ζωή στα μάτια των μικρών παιδιών (Τζιν τζιν τζιν), να καταλάβουμε πως αλλάζουμε όλοι όπως αλλάζει κι η πολη, όπως αλλάζουν στις μέρες μας πολλά (Αθήνα του 78).
Να εκτιμήσουμε την παρέα μας και να δεχθούμε τους φίλους μας με τις ιδιαιτερότητες τους (Η παρέα), να σταθούμε πλάι στις μελλοντικές μας συζύγους καταρρίπτοντας τα μέχρι τότε φαλοκρατικά πρότυπα (Αχ Ρίτα), να μάθουμε να λέμε ΝΑΙ στη ζωή και ΟΧΙ στη συντηρητική έκφραση της που ήθελε το συστημα και οι προκλήσεις (Ύμνος των μαύρων σκυλιών).
Να επαναπροσδιοριστούμε σαν πολίτες και ως προσωπικότητες μέσα από την καυστική του παρέμβαση για τα "Νέα Μέτρα" και προτρέποντας μας να δραπετεύσουμε με το "κα καν κα καν"
Να δούμε "που βαδίζουμε κύριοι" υμνωντας τις σχέσεις στη ζωη και καμμιά φορά να βλέπουμε πως "κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο".
Να απολαμβάνουμε τη ζωή μέσα από την επικοινωνία και τη συνεύρεση μας με άλλους ανθρωπους (Τετάρτη 28 Ιουλίου), να κάνουμε Πάρτυ, πάρτυ από εκείνα τα παλιά.
Όμως, ο Λουκιανός, για μένα προσωπικά, σήμαινε και κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο:
Ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα που του έκαναν οι τρεις κόρες μου (Μαριλένα, Κωνσταντίνα, Κατερίνα), για έκπληξη στα γενέθλια μου (23/6), γεγονός που με συγκίνησε αλλά και μου έδωσε την ευκαιρία να γυρίσω 30 χρόνια πίσω στη νιότη μου, συζητώντας μαζί του και αναπολώντας το πάρτυ στη Βουλιαγμένη και τη γειτονιά μας στην Κυψέλη.
Γι αυτό ο Λουκιανός θα ζει πάντα μέσα στην ψυχή μας, θα ζει και στις επόμενες γενιές δίνοντας πάντοτε αυτά τα γνωστά μαθήματα πολιτικής και κοινωνικής οικονομίας στη μικροαστική κουλτούρα μας.
Εύχομαι η Γιασεμή και η Μαρία, να συνεχίσουν αντάξια το παράδειγμα του και να προσφέρουν ακόμα περισσότερα σε μας και τις επόμενες από μας γενιές.
Εύχομαι σε σας την ίδια να κρατήσετε ψηλά το λάβαρο της τέχνης και των αξιών, δίνοντας μας προοπτική, στην κατά τεκμήριο μίζερη ζωή μας μετά την απώλεια του Λουκιανού.
Γιατί και τις τρεις σας θεωρούμε δικούς μας ανθρώπους.
Επιτρέψτε μου Επίσης ένα ύστατο "Ευχαριστώ" στον Λουκιανό για όλα τα παραπάνω!
Να είστε καλά!
Νίκος Ψυχογυιός
Εκπαιδευτικός
Καβροχώρι, Ηράκλειο Κρήτης
