Ο κακός χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας μένει!

Του Κώστα Α. Μπογδανίδη

Ποτέ τόσο μεγάλη γελοιότητα δεν χώρεσε σε ένα τόσο μικρό χάρτη! Η εικόνα ήταν όντως φαιδρή. Να βλέπεις ένα παραλληλόγραμμο που… ενώνει δύο χώρες από το πουθενά. Η Τουρκία απέκτησε ΑΟΖ με τη Λιβύη, σε λίγο και με τις…Φιλιππίνες όπως δικαίως το διακωμώδησαν στα κοινωνικά δίκτυα. Γελάσαμε, δεν λέω. Αλλά όσο…κωμικοτραγικά μοιάζουν τα σχέδια του Ερντογάν άλλο τόσο επικίνδυνα είναι στην πραγματικότητα. Ίσως πιο επικίνδυνα από ποτέ- τουλάχιστον για τα τελευταία 40 χρόνια.

«Τα σοβαρά επιχειρήματα του αντιπάλου να τα απορρίπτεις με χιούμορ, ενώ τα αστεία με σοβαρότητα» έλεγε ένας δικός μας σοφιστής ποιητής και η φράση αυτή ταιριάζει απολύτως στην ιστορική συγκυρία. Διότι έχουμε στο διπλανό οικόπεδο τον χειρότερο γείτονα που μπορεί να σου τύχει- Ούτε Ελβετός, ούτε Σουηδός- Νορβηγός. Τούρκος και μάλιστα ισχυρός, που γεννοβολάει συνεχώς ,ενώ έχει ένα ηγέτη που είναι μεν ανισόρροπος, αλλά αποτελεσματικός και ικανός.

Δυστυχώς είναι μεγάλη αλήθεια ότι ο κακός χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας μένει! Κι εδώ ο Ερντογάν ήρθε πριν μερικά χρόνια ως ριζοσπάστης και μαχητής του βαθέος κράτους για να μείνει ως απόλυτος μονάρχης με κρυφοαφασιστικές αντιλήψεις.

Όσο καιρό έλεγε διάφορα για το Αιγαίο, όσο φαινόταν να …σοβαρολογεί για τη Συνθήκη της Λωζάννης το casus belli και την δυνητική επέκταση του 12 μιλίων λέγαμε κι ένα…αστείο για να περάσει η ώρα. Τώρα που ο σερσέμης γείτονας άρχισε τα χωρατά , επικαλείται την αναστροφή της Συνθήκης των Σεβρών που δεν υφίσταται 100 χρόνια τώρα, πρέπει να σοβαρευτούμε εμείς! Τι άλλαξε αυτή τη φορά και πρέπει να μας κάνουν τα…αστειάκια του ώστε να τον λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας;

Πολλά άλλαξαν. Κυρίως η εποχή. Και στο γεωστρατηγικό στάτους πια προστίθενται πετρέλαια, αέρια, φυσικοί πόροι. Συμφέροντα κοινώς. Και όχι μόνο δικά μας ή των Τούρκων. Αλλά πολλών στην περιοχή. Κι εκτός αυτής. Άρα περιπλέκεται μια διεθνής κατάσταση, γίνονται πιο σύνθετα τα πράγματα και τότε ο έλεγχος χάνεται ευκολότερα.

Ξέρω θα πείτε- οι σώφρονες- ότι κι εμείς ίσως κάναμε λάθη. Κακώς βγάλαμε από το παιγνίδι τον γείτονα που προδήλως έχει κι αυτός κάποια δικαιώματα. Με τις κινήσεις που έγιναν με Ισραήλ, Αίγυπτο, Κύπρο και τον αποκλεισμό τους έγιναν…Τούρκοι!

Σε αυτό το σκηνικό εάν προσθέσουμε και το διεθνή παράγοντα που ποτέ δεν ήταν χειρότερος τότε έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε! Από τη μια ο «μην με παίρνεις σοβαρά» Τραμπ, από την άλλη «κάνω πάλι μεγάλο το ξανθό γένος» Πούτιν και κάτι…μουτσοντρίγκοι τύπου Μπόρις Τζόνσον κάνουν το μείγμα εκρηκτικό. Δεν θέλω να πω τι εποχές θυμίζουν όλοι αυτοί για να μην σας ανησυχήσω περαιτέρω. Αλλά εμείς πρώτη φορά, μετά την τραγωδία της Κύπρου, πρέπει να ανησυχούμε πολύ. Και να ετοιμαζόμαστε. Χωρίς ηττοπάθεια και μιζέρια. Επιμένουμε στον διάλογο, δεν θέλουμε φασαρίες και επεισόδια γιατί θα μας πάνε πολλά χρόνια πίσω, αλλά εάν συμβεί το μοιραίο τι θα κάνουμε; Θα τους δώσουμε να καταλάβουν- δεν γίνεται αλλιώς! Ή όπως θα έλεγε κι ο Ρούζβελτ: «Να μιλάμε ευγενικά, να διαπραγματευόμαστε ήσυχα και να περιμένουμε έτοιμοι και οπλισμένοι» .

δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος